همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور : قدم‌به‌قدم محله نازی‌آباد روایتگر زنان و مردانی است که به نیت خیر دستگیر بندگان خدا شده‌اند. اهالی هنوز بانگ اذان حشمت‌الله گودرزی، اذان‌گوی معروف محله، را به یاد دارند؛ همان پیرمرد خیری که زن و مرد، کارمند وسرباز و ... با صدای اذان‌های صبحگاهی‌اش از خواب بیدار می‌شدند و روز را آغاز می‌کردند.
مرحوم حشمت الله گودرزی
محمد گودرزی، پسر مرحوم حشمت‌الله، می‌گوید: «روزی نیست که ذکر خیر پدر نباشد و وصف نیکی و خیرش به میان نیاید. همین چند روز پیش بود که پیرمردی به مغازه آمد و خاطره کمک بی‌منت پدر را برای خانه‌دار شدنش تعریف کرد. میوه‌های باغش را تنها به نیت مردم و خیرات می‌چید. سر آخر، سال ۱۳۸۴ وقتی اذان صبح را گفت در کمال ناباوری به دیار حق شتافت.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
آقا محمد فرزند مرحوم حشمت‌الله گودرزی برایمان از خیرانی می‌گوید که نام محله نازی‌آباد را با عمل خیرشان متبرک کرده‌اند. او از محمد عمو محمدی یا همان محمد بابی معروف محله حرف می‌زند که کم از مردم‌داری‌اش در رسانه و تلویزیون نگفته‌اند. مردی که چند واحد آپارتمان را به نیت عروس و دامادهای جوان خریده و اجاره‌بهای این واحدها هم تنها صلوات است. او از معروف‌ترین مرکز آموزشی نازی‌آباد به نام دبیرستان الهی سخن می‌گوید: «جوان‌هایی که در سال 1357 در نازی‌آباد تظاهرات می‌کردند و به‌قول‌معروف بچه‌های انقلابی محله بودند بیشتر از دبیرستان پسرانه الهی بودند. مدرسه‌ای که معروف است فردی به نام مهندس الهی زمین مدرسه را وقف کرد و سال‌ها بعد، فرزندش در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شهید شد.»
محمد علی محمدی
مولود بیدگلی یکی از مدیران قدیمی محله نازی‌آباد از خیرانی می‌گوید که به‌طور ویژه برای علم‌آموزی و تحصیل دانش آموزان در محله نازی‌آباد فعال بودند. او می‌گوید: «یادم می‌آید مادربزرگ یکی از دانش آموزان بااینکه خودش زندگی معمولی داشت ولی سال‌ها همه زندگی‌اش را وقف جمع‌آوری کمک‌های مالی به خانواده دانش آموزان بی‌بضاعت کرد. به سبب کار خیر او بچه‌های زیادی درس خواندند و موفق شدند.»
بزرگ‌ترین مرکز آموزشی نازی‌آبادی‌ها هم با نیت خیرو با عمل نیک وقف راه‌اندازی شد؛ مجتمع آموزشی و پرورشی دکتر شریعتی که نجمیه وثوقی آن را تاسیس کرد و خانواده مرحوم ابوالقاسم مفرح نیز زمین ۱۱ هکتاری‌اش را وقف کردند. اگرچه این مجتمع در تقسیمات شهرداری در مرز محله نازی‌آباد قرار گفته است، ولی اکثر قدیمی‌های نازی‌آباد در این مجتمع آموزشی درس خوانده‌اند و خاطرات زیادی از آنجا دارند.
عمل خیر هیچ‌گاه از ذهن‌ها و یادها پاک نمی‌شود. محمد گودرزی از مرحوم حسین گل‌نظر، مالک بستنی‌فروشی معروف نازی‌آباد، یاد می‌کند؛ مردی که خاطرات بسیاری از بچه‌های قدیم این محله را شیرین کرده است. او می‌گوید: «بستی عمو گل‌نظر بیش از نیم‌قرن سابقه دارد. قدیم‌ترها وضع اقتصادی بیشتر اهالی محل چندان تعریفی نداشت، مهاجران زیادی به این محله آمده بودند، والدین پول برای بستنی نمی‌دادند ولی عموحسین هیچ‌بچه‌ای را بدون بستنی راهی خانه نمی‌کرد.»