به گزارش گروه سیاسی ایسکانیوز، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس صبح امروز (دوشنبه ۱۹ تیر ماه) در آئین اختتامیه چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فارابی، اظهار داشت: اگر علوم انسانی جایگاه شایسته خودش را در تداوم تولید علم پیدا کرده بود، چه بسا شاهد رخدادهایی مانند ناآرامی‌های سال گذشته نبودیم.
قالیباف: مجلس یازدهم قانون مالیات بر سوداگری را با شجاعت تصویب کرد
وی بیان کرد: ما در برابر دستاوردهای امروز علوم انسانی اهل تقلید نیستیم و قرار نیست تا ابد شاگرد دیگران بمانیم. ما به طور مضاعف به حرکت عالمانه در برخورد با پدیده‌ها نیاز داریم.
رئیس مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: اندیشمندان و دانشمندان ما به ویژه در عرصه علوم انسانی تنها مسیر حل مسائل و مشکلات امروز کشور هستند.
قالیباف تاکید کرد: ما در دهه ۹۰ نه فقط تجربه خوبی از نظر رونق اقتصادی نداشتیم، بلکه از نظر فکری و نظری در عرصه علوم انسانی دهه خوبی را پشت سر نگذاشتیم. جامعه ایرانی در تاریخ معاصر جامعه‌ای ناآرام بوده است که بخشی از آن به ویژگی تاریخی ایرانیان در آرمان خواهی بازمی‌گردد و از این روز علوم انسانی نقش کلیدی در ادامه حرکت ما دارد.
وی اظهار داشت: متأسفانه نگاه صفر و صدی در دهه گذشته هم وضع علوم انسانی را آشفته کرده و هم گره‌های حکمرانی را کور کرده است. در چله دوم انقلاب نیازمند بازخوانی و بازاندیشی در علوم انسانی هستیم، در غیر این صورت دچار ناحکمرانی یا حکمرانی کهنه می‌شویم، یعنی دچار اشتباهات سهمگین خواهیم شد. کشور ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند سرمایه‌گذاری در زمینه علوم انسانی است.
رئیس مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: در برنامه هفتم توسعه نیازمند برنامه‌ای توأم با عدالت هستیم. برنامه باید ما را به میراث علمی و معنوی در عرصه‌های مختلف برساند، بدون اینکه ما را از فناوری‌ها محروم کند.
قالیباف بیان کرد: هر چه فرهنگ عمومی ما در زمینه دانایی تقویت شود، خلاقیت ما هم بیشتر خواهد شد. رهبری بحث تحول را مطرح کردند اما تحرک خاصی را در این زمینه مشاهده نمی‌کنیم. در مورد دغدغه علوم انسانی ما در جهان اسلام تنها نیستیم و دیگران هم دغدغه و مسئله دارند.
وی گفت: ما در برنامه هفتم توسعه شیوه برنامه‌ریزی را متفاوت دیدیم و حتی دولت دو تا سه نوبت در لایحه برنامه هفتم توسعه تجدیدنظر کرد. ویژگی علوم انسانی این است که وضعیت امروز ما را شرح می‌دهد و راه پیش روی ما را روشن می‌کند، متأسفانه این جایگاه ارزشمند آنچنان که باید و شاید در کشور مورد توجه قرار نگرفته است.