زهره اکبرآبادی در گفت وگو با خبرنگار فارس در نیشابور اظهار کرد: ادبیات، مسئله‌ای جدای از روشنگری نیست. زیرا ما در خلال داستان‌ها و اشعار نغز و پرمحتوا می‌توانیم مهمترین مسائل مربوط به زندگی بشری را مطرح کنیم و با روشنگری و شفاف‌سازی مسیر درست زندگی را به کودکان و نوجوانان نشان دهیم.
مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان افزود: بسیاری از منابع ادبیات فارسی، با زبان تمثیل و نماد و با بهره بردن از داستان‌پردازی‌های مثال زدنی، به روشنگری مسائل و مشکلات مختلف برای مخاطب خود دست زده‌اند که درک و تفسیر درست آن ها می‌تواند به افزایش سطح آگاهی خواننده این آثار کمک کند.
ضرورت آشنایی والدین با شرایط و موقعیت‌های روز جامعه
مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیشابور ابراز کرد: والدین باید شرایطی را فراهم آورند که بچه‌ها در حد و اندازه درک و دریافت خود، با مسائل مختلف روز جامعه آشنا شوند و ارتباط برقرار کنند.
وی با اشاره به اینکه والدین باید راه درست روبرو شدن با مسائل مختلف جامعه را به فرزندان خود آموزش دهند، ادامه داد: در این صورت ما با نسلی آگاه روبرو خواهیم شد. البته والدین هم باید با شرایط و موقعیت‌های روز آشنا و تحلیل درستی داشته باشند.
نقش مهم و انکارناپذیر آموزش و پرورش در روشنگری کودکان و نوجوانان
اکبرآبادی اضافه کرد: آموزش و پرورش به عنوان اولین مرجع رسمی آموزشی که بچه‌ها با آن سر و کار دارند، نقش مهم و انکارناپذیری در روشنگری ذهن و اندیشه بچه ها ایفا می‌کند که اگر در مسیر درست قرار گیرند نتایج مطلوبی را به دنبال خواهد داشت.
مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیشابور گفت: معلمان باید علاوه بر داشتن شناخت کافی از خواسته‌ها و نیازهای نسل امروز، خود را با تازه‌ترین یافته‌ها در بخش‌های مختلف مجهز کنند تا بتوانند پاسخ مناسبی برای پرسش‌های متعدد نسل امروز داشته باشند.
قلم زدن برای کودکان و نوجوانان، سخت‌ترین نوع نوشتن
وی بیان کرد: در سال‌های اخیر، انتشارات مختلفی آثاری در زمینه کودک و نوجوان روانه بازار کرده اند و بسیاری از اهالی قلم هم برای بچه‌ها نوشته‌اند اما نکته مهم این است که چند درصد این آثار به عنوان ادبیات کودک و نوجوان می توانند مورد استفاده قرار گیرند. آیا صرف اینکه زبان یک نوشته مناسب کودکان باشد، می توانیم آن را ادبیات کودک تلقی کنیم؟ آیا هر محتوایی را می توان در قالب کتاب کودک گنجاند؟
اکبرآبادی تشریح کرد: به نظر می‌رسد شرایط چاپ کتاب در کشور ما به گونه‌ای است که برخی آثار سطح پایین و به قولی زرد روانه بازار می شوند که به هیچ عنوان صلاحیت استفاده برای بچه‌ها به عنوان یک اثر ادبی قابل اشاره را ندارند. زیرا برخی از نویسندگان تصور می‌کنند ادبیات کودک ساده‌تر است از این رو این مسیر را انتخاب می‌کنند.
وی با ذکر این نکته که سخت‌ترین نوع نوشتن، نوشتن برای بچه‌ها است، ابراز کرد: در قلم زدن برای بچه‌ها علاوه بر دانستن زبان مورد علاقه و قابل فهم برای آن ها، بایستی شیوه درست برقراری ارتباط در یک اثر ادبی و نیز مسائل قابل درک و لمس برای بچه‌ها را بدانیم و بعد اقدام به نشر اثر در این زمینه کنیم.
شعار و بیانیه، راهکار ترویج کتابخوانی نیست
اکبرآبادی تاکید کرد: ترویج کتابخوانی با شعار و صدور بیانیه امکان‌پذیر نیست. باید شرایطی فراهم شود که کتاب، جزئی از زندگی جامعه شود. والدین کتابخوان خود به خود این فرهنگ را به بچه‌هایشان منتقل می کنند. اگر والدین برای پاسخ به سوالات متعدد فرزندان خود، پیش از آنکه به سرعت، سراغ دانسته های ذهنی خود بروند، آن ها را به کتاب ارجاع دهند، می توانند اهمیت کتابخوانی را برای بچه‌ها معلوم کنند.
وی عنوان کرد: برگزاری دورهمی‌های کتابخوانی در خانواده، فامیل و در جامعه شهری همچنین در محیط‌هایی مثل پارک‌ها و اماکن عمومی، برپایی نمایشگاه‌های با کیفیت کتاب، برگزاری نشست‌های صمیمانه و گفت وگوی رودر رو با نویسندگان کتاب‌ها از جمله راه‌هایی نشان دادن اهمیت کتاب است.
اکبرآبادی خاطرنشان کرد: تکریم نویسندگان عرصه ادبیات کودک و نوجوان که با دانش کافی اقدام به چاپ و نشر کتاب در این خصوص می‌کنند، می‌تواند علاوه بر مشتاق کردن آن‌ها به ادامه راه، اهمیت این نوع از ادبیات را گوشزد می‌کند.
مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیشابور تاکید کرد: تخصیص جایزه‌ای ویژه ادبیات کودکان و نوجوانان و نیز برگزاری جشنواره‌ای در این خصوص در سطح کشور می‌تواند به رونق این نوع ارزشمند ادبیات کمک کند.
انتهای پیام/