محبوبه ولی
علی‌القاعده اقدامات درمانی و تسکینی عاجل را برای بیمار اورژانسی به کار می‌بندند؛ برای بیماری که درد امانش را بریده، فریاد می‌زند و به خود می‌پیچد؛ حالی شبیه آنچه که بیش از دو ماه، ایران به آن مبتلاست. رئیس مجلس اما آغاز درمانگری برای این وضعیت اورژانسی کشور را منوط به پایان ناآرامی‌ها کرده است.
محمدباقر قالیباف در هفته‌های اخیر، چندین بار از اصلاح حکمرانی و تغییر در شیوه اجرای گشت ارشاد حرف زده اما این تبصره را اضافه کرده که امیدوار است زودتر امنیت برقرار شود تا این اصلاحات، شروع شوند؛ در حالی که آغاز چنین اصلاحاتی اگر به واقع عزم و جزمی برای آن باشد، خود عاملی برای آرام‌تر شدن فضا خواهد بود.
اما سوال اساسی این است که آیا اصلا این مجلس در صورت آرام شدن اوضاع، می‌تواند نقشی حتی اندک در شکل‌گیری اصلاحات ادعایی خود داشته باشد؟ اصلا از مجلس آبی گرم خواهد شد؟
گفتند پیغام رسیده به صلاح نیست
بخشی از پاسخ به این پرسش را می‌توان در اظهارات دیروز علی مطهری در گفت‌وگو با خبرآنلاین پیدا کرد. او که سال‌ها نماینده مجلس بوده و تجربه اعتراضات آبان را نیز در حالی پشت سر گذاشته که عضو بهارستان بوده، از نبود استقلال در مجلس گفته و توضیح داده که بعد از حوادث آبان 98 وقتی مقامات امنیتی گفتند 240 نفر کشته شدند، نمی‌شد مجلس نسبت به چنین چیزی ساکت باشد. لذا تصمیم گرفتیم وزیر کشور را استیضاح کنیم، ولی اجازه ندادند! گفتند پیغام رسیده که به صلاح نیست.
او درباره منبع این پیغام گفته است: «برخی فورا مطرح می‌کردند دفتر رهبری چنین چیزی را گفته است، آدم نمی‌داند راست می‌گویند یا دروغ؟ زمانی صوت رهبر را می‌شنوید یا دست خط ایشان را می‌بینید، ولی اینکه بگویند دفتر چنین چیزی را گفته، دست مجلس را می‌بندد و این از مشکلاتی بود که ما داشتیم.»
مطهری در جای دیگری از اظهاراتش با بیان اینکه مجلس نباید اجازه دهد نهادهای دیگر قانوگذاری کند، افزوده: «شورای عالی انقلاب فرهنگی الآن قانون‌گذاری می‌کند. قانون حجاب را شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کرد. یا قانون درباره نوع برخورد با بهایی‌ها توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد که بر اساس آن بهایی‌ها از ادامه تحصیل در دانشگاه‌ها و کسب و کار محروم می‌شوند. همچنین شورای عالی فضای مجازی می‌تواند سیاستگذاری کند ولی نباید قانون‌گذاری کند. اخیراً رئیس مجلس آقای قالیباف گفت ما این ماده را به مجمع تشخیص ارجاع می‌دهیم، یعنی خودشان اجازه می‌دهند که دیگران قانون‌گذاری کنند و حق خود را محدود می‌کنند.»
ترکیب ناموزون اصلاح‌طلبی و قطع میکروفن
گذشته از استقلالی که عملکرد مجلس و اذعان کسانی چون مطهری بر نبودنش صحه می‌گذارند، بهارستان در این دو ماه نشان داده که حتی برای ظاهرسازی نیز نمی‌تواند ژست مصلح بگیرد. قطعی میکروفن دو نماینده این ژست را به هم زد.
اولین مورد مربوط به سخنرانی معین‌الدین سعیدی، نماینده چابهار بود که وقتی در حال تذکر درباره جمعه خونین زاهدان، حوادث خاش، استفاده از گلوله‌های جنگی در بلوچستان، عدم دلجویی و عذرخواهی مسئولان و بیشترین آمار کشته‌های حوادث اخیر در زاهدان بود، میکروفنش قطع شد.
قالیباف گفت که دو دقیقه وقت تذکر او تمام شده بود و در صورت اتمام وقت میکروفن خود به خود قطع می‌شود اما از همان اولین ثانیه‌های اظهارات سعیدی، صدای «قطعش کن، قطعش کن» شنیده می‌شد. بررسی فیلم تذکر سعیدی هم نشان می‌داد که او تنها یک دقیقه و 27 ثانیه صحبت کرده و دو دقیقه وقتش به پایان نرسیده بود که میکروفنش قطع شد.
چند روز بعد مرتضی محمودوند، نماینده خرم‌آباد پشت تریبون رفت و نسبت به بیانیه 227 نماینده مجلس درباره اعتراضات اخیر واکنش نشان داد. او با اشاره به درخواست اعدام بازداشتی‌ها از سوی نمایندگان در این بیانیه، گفت: به خاطر خدا، هر کسی که گفته با معترضین برخورد اعدام و ارعاب و قتل عام شود، مگر نمی‌گوییم شفافیت؟ همین الان اویی که اینطور غلطی کرده .... » در همین لحظه صدای اظهارات او هم کمرنگ شد و صدای خفیف «روشن کن، روشن» به گوش می‌رسید، چراکه میکروفن او نیز قطع شد.
پاسکاری بین سردارهای مجلس
دیروز نیز نوبت به نماینده مهاباد بود. جلال محمودزاده در تذکری خطاب به رئیس‌جمهور و وزیر کشور از آمار رسمی 13 و آمار غیررسمی 105 کشته اعتراضات اخیر در مناطق کُردنشین سخن گفت و با طرح این سوال که چرا به فشارها و امنیتی کردن فضای شهرهای کُردنشین پایان نمی‌دهید، افزود: «لشگرکشی و امنیتی کردن فضای شهرهای کردنشین از جمله مهاباد، دستگیری‌های بدون دلیل شهروندان، هجوم شبانه به منازل و تخریب لوازم و خودرو‌های مردم و نوشتن شعار بر روی دیوار داخل منازل ساختمان‌های مسکونی و ایجاد رعب و وحشت و همچنین استقرار ایست بازرسی‌های متعدد در ورودی شهرهای کردنشین و بازرسی کردن وسایل شخصی مردم همانند اوایل انقلاب به چه دلیل است؟»
جوکار در جلسه دیروز مجلس در واکنش به اظهارات محمودزاده گفت که «در مجلس انقلابی نباید فتنه دیگری برپا کنیم و نگذاریم مردم به آرامش برسند.» این موضع او در برابر سوالات نماینده مهاباد درباره وضعیت وخیم کردستان، یادآور همان سیاست جارو زدن کثیفی‌ها و پلشتی‌ها زیر فرش است
میکروفن محمودزاده قطع نشد اما اظهاراتش حاکی از این بود که قطع کردن صدای او با شکایت قوه قضائیه و پاسکاری از این سردار به آن سردار است. نماینده مهاباد گفت وقتی برای چندمین بار درخواست شناسایی کسانی که با تیر جنگی به مردم شلیک کرده‌اند را دادیم، دستگاه قضایی با کمال تعجب از من شکایت کرد!
نماینده مهاباد در بخش دیگری از گفته‌هایش اظهار کرد که سردار جوکار، رئیس کمیسیون امور داخلی مجلس، سوالات او درباره برخورد خشن با معترضان و کشتن کولبران و سوخت‌بران را به صحن نمی‌فرستد و در قبال اعتراض محمودزاده به او گفته که به قالیباف شکایت کند. او گفت: «وقتی اعتراض می‌کنم، می‌گوید از من به رئیس مجلس شکایت کن! یعنی برای سوال ملی و قانونی خود باید از سردار جوکار به سردار قالیباف شکایت کنم؟»
جوکار در جلسه دیروز مجلس در واکنش به اظهارات محمودزاده گفت که «در مجلس انقلابی نباید فتنه دیگری برپا کنیم و نگذاریم مردم به آرامش برسند.» این موضع او در برابر سوالات نماینده مهاباد، یادآور همان سیاست جارو زدن کثیفی‌ها و پلشتی‌ها زیر فرش است که چند سالی است با کلیدواژه «فتنه» باب شده و اجازه شفاف‌سازی و حل مسائل که اتفاقا مقدمه اصلاحات ادعایی مجلس است را نمی‌دهد.
اما سوال اساسی این است که آیا اصلا این مجلس در صورت آرام شدن اوضاع، می‌تواند نقشی حتی اندک در شکل‌گیری اصلاحات ادعایی خود داشته باشد؟ اصلا از مجلس آبی گرم خواهد شد؟
در کماکان بر پاشنه وعده و شعار
جوکار در ادامه پاسخش به محمودزاده اضافه کرده که سوالات نماینده مهاباد یکی درباره مرگ مهسا امینی بوده که با توجه به قرائت نتیجه بررسی‌ها در صحن، دیگر موضوعیت نداشته و دیگری در خصوص کولبران بوده که قرار شده وزارت کشور ظرف مدت یک ماه بازرسانی را برای بررسی موضوع اعزام کند تا مشکلات حل شود.
آنچه جوکار، حل شدنش را منوط به یک قرار یک‌ماهه کرده، معضل چندین و چند ساله مناطق کُردنشین است. سال گذشته بعد از کشته شدن چهار کولبر در مریوان، بانه، سردشت و جوانرود، بهزاد رحیمی، نماینده سقز و بانه گفت متاسفانه علی‌رغم اینکه بارها به مسئولان تذکر داده‌ایم هنوز نیز به قلب و سر کولبران شلیک می‌شود.
در تمام این سال‌ها مجلس و نهادهای ذیربط دیگر برای حل مسائلی از این دست وقت داشتند، اکنون اما حواله دادن مسئله شلیک به کولبران به بازرسی یک‌ماهه وزارت کشور، پیامی جز این ندارد که دَر در مجلس برای حل مشکلات بر همان شعار و اقدامات نمایشی بی‌ثمر می‌چرخد. این امر در اظهارات دیروز قالیباف نیز مشهود است.
او که مدام در هفته‌های اخیر از نوسازی حکمرانی سخن گفته، دیروز پس از رهبر انقلاب با بسیجیان و تمجید از آنان، مفهوم «بسیجی» را به شعار خود اضافه کرد و این بار گفت: «تنها راه برون‌رفت کشور از مشکلات، نوسازی نظام حکمرانی مبتنی بر فرهنگ بسیجی است»، اظهاری که بیش از هر چیز یادآور سیل همایش‌ها و ستادهای گرانی است که هر سال بعد از نامگذاری سال توسط رهبری از سوی نهادهای مختلف به راه می‌افتند و در بوق و کرنا هم صدایش را بلند می‌کنند تا فقط بگویند که شعارشان امتداد شعار رهبری است؛ در عمل اما نتیجه هیچ!