خبرگزاری آنا- گروه سیاست- حقوق بشر به مجموع حقوقی گفته میشود که افراد بشر به لحاظ انسان بودن خود بدون توجه به نژاد، ملیت استحقاق بهرهمندی از آن را دارند. اما واقعا این چنین است یا اینکه قدرتهای بزرگ از حقوق بشر تنها به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان خود و برای استعمار و تحت سلطه نگاه داشتن کشورهای دیگر استفاده میکنند؟
در حالی آمریکا نسبت به دیگر کشورها از حقوق بشر به عنوان ابزار فشار و سرکوب استفاده میکند که خود حامی شماره یک تروریسم است و با انجام اقدامات تروریستی مختلف به همراه رژیم منحوس صهیونیستی مقام اول تروریسم دولتی در جهان است.
آمریکایی که با شعار زیبا و فریبنده حقوق بشر، ضد انسانیترین اعمال را نسبت به بشریت انجام میدهد و با استفاده از عناوینی چون دفاع از حقوق ملتها، آزادی بیان و گسترش حقوق بشر، جنگها، خونریزیها و جنایتهای خود را بزک کرده و به خورد جوامع مستضعف میدهد.
ایران بیش از چهل سال است که زخم خورده اقدامات تروریستی این مدعیان دروغین حقوق بشر بوده و هست. در این بین، سال شصت در تاریخ انقلاب اسلامی یادآور حوادث تروریستی زیادی است. سالی پر تلاطم و پر از اتفاقات تلخ.
انقلابی که با فراز و نشیبهای بسیار به ثمر نشست، حالا درگیر جنگ با دشمن خارجی از یک سو و جنگ با منافقین داخلی از سوی دیگر است. کسانی که خود را در پیروزی انقلاب اسلامی مؤثر میدانند، در این برهه تاریخی به دنبال سهمخواهی هستند. از همان ابتدا با روی کار آمدن جمهوری اسلامی، آن هم با رأی مستقیم مردم دست این افراد از کیسهای که برای ایران دوخته بودند کوتاه شد ولی آنها با کینهتوزی به مخالفت برخاستند و حتی توانستند با نفوذ در بحرانیترین شرایط، انقلاب بنیصدر را به جامعه تحمیل کنند. بعد از بلوای بنیصدر و عزل انقلابی او، منافقین که در استراتژی خود قصد داشتند از طریق بنیصدر نظام را به شکست بکشانند تز آلترناتیو را شکستخورده دیدند، دست به انتحار زدند.
یک روز بعد از برکناری بنیصدر، اطلاعیهای از طرف منافقین صادر شد که ورود آنها به مقابله مسلحانه با جمهوری اسلامی را اعلام میکرد. این چنین منافقین به طور رسمی وارد فاز عملیات مسلحانه شدند و با حربه ترور و حذف مهرههای شاخص و اصلی کمر به نابودی انقلاب بستند.
نقش آمریکا در ترورهای دهه شصت کاملا مشهود است. پس از انقلاب اقدامات زیادی به منظور ضربه زدن به نظام نوپای جمهوری اسلامی از سوی ابرقدرتهای غربی و در رأس آنها آمریکا طراحی شد که یکی از آن نقشهها، عملیات ترور بود. ترور سران و افراد شاخص نظام همگی در این راستا طراحی شدند.
امام خمینی (ره) نیز به این مسئله همواره اشاره میکردند. ایشان در ۲۳ مهرماه ۱۳۶۱ و پس از شهادت آیتالله اشرفیاصفهانی توسط سازمان منافقین در محراب نماز جمعه، عاملین این جنایت را «منافقین و منحرفین شقی» خوانده و ابرقدرتهای جهانی را مسئول چنین جنایتهایی دانستند.
خاطرات تیر ماه سال شصت پس از گذشت سالها هنوز هم از یاد ملت ایران نرفته و خسارتی که با خلاء وجود یاران انقلاب به کشور وارد شد جبرانناپذیر است.
ترور نافرجام مقام معظم رهبری، شهادت آیتالله بهشتی و ۷۲ تن از یاران ایشان، شهادت آیتالله اشرفیاصفهانی شهید محراب، بمباران سردشت و هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری در خلیج فارس از جمله جنایات تلخ و هولناکی که از ۶ تا ۱۲ تیرماه، علیه مردم ایران، توسط افرادی صورت گرفت که دَم از حقوق بشر میزنند، در حالیکه خود بویی از آن نبردهاند.
بر این اساس در جمهوری اسلامی ایران ۶ تا ۱۲ تیرماه را به عنوان هفته حقوق بشر آمریکایی نامگذاری کردهاند که یادآور جنایات ضدبشری دولت آمریکا در ایران و جهان است. رابطه آمریکا و ترورهای دهه شصت با ورق زدن تاریخ قابل اثبات است.
براساس اسناد موجود، دولت آمریکا سعی داشته با نزدیک شدن به منافقین و حمایت از فعالیتهای تروریستی این سازمان، طرحهای خود علیه نظام جمهوری اسلامی را جامه عمل بپوشاند. بسیاری از منابع غربیان به ارتباط دولت آمریکا با سازمان مجاهدین خلق (منافقین) اذعان کرده و برخی از سیاستمداران آنان این تماسها را تأیید کردهاند. مدارک موجود نقش آمریکا در تمامی این ترورها را ثابت و تأیید میکند و ردپای آن را تا سالهای اخیر نشان میدهد.
گروهک فرقان که به گفته بسیاری از صاحبنظران یکی از شاخههای نظامی منافقین بوده است، در سالهای آغاز انقلاب یکی از مهمترین بازوهای عملیات ترور در کشور بودند که ترور آیتالله مرتضی مطهری و ترور نافرجام رهبر معظم انقلاب را در کارنامه خود دارند.
در ادامه به مناسبت سالگرد ترور رهبر معظم انقلاب به بازخوانی این حادثه میپردازیم.
آیتالله خامنهای یکی از مهمترین چهرههای سیاسی سال شصت است. ایشان نماینده امام در شورای عالی دفاع، نماینده مجلس و امامجمعه تهران، یکی از روحانیون فعالی است که از زمان شروع جنگ به طور مداوم بین جبهه، مجلس و جایگاه اقامه نماز جمعه در رفت و آمد است.
در روزهای آغازین تیر ماه تنش بین نیروهای انقلاب و منافقین بسیار زیاد بود و منافقین تهران را صحنه جنگ داخلی کرده بودند و هر روز خبر شهادت مردم به گوش میرسید. در این ایام گروه رهروان فرقان که بعد از دستگیری سرکردههای خود دوباره فعال شده بودند، دست به اقدام چند ترور ناموفق زدند. یکی از آنها ترور ناموفق رهبر معظم انقلاب بود.
روز ششم تیر ماه سال هزار و سیصد و شصت، آیتالله خامنهای که برای گزارش اوضاع جبههها نزد امام رفته بود، از جماران عازم مسجد ابوذر میشود. پس از نماز نوبت به برنامه پرسش و پاسخ میرسد. سؤالات مختلفی مطرح میشود که تعدادی از آنها مربوط به شایعات علیه سران حزب جمهوری است. آیتالله خامنهای در حال صحبت است. قرار بر این است که ضبط صوتها را جلوی سخنران نگذارند تا بلندگو سوت نزند، اما در اواخر سخنرانی تقیزاده ضبط صوت را میآورد و جلوی ایشان میگذارد. درست سمت چپ، روبروی قلب. محافظها گمان میکنند ضبط متعلق به مسجد است و مانع آن نمیشوند. فقط یکی از آنها کمی آن را جابجا میکند که باعث سوت کشیدن بلندگو میشود. آیتالله خامنهای میگوید «آقا این اگر آمپلیفایر است، خاموشش کنید. یک بلندگوی رو راست بگذارید صدا ندهد.» محافظها ضبط را کمی جابجا میکنند. صحبتها ادامه مییابد که ناگهان صدایی همه را غافلگیر میکند. محافظ مقام معظم رهبری لحظه انفجار را چنین توضیح میدهد: «من همینطوری رفتم به ضبط یه سری بزنم! کمی زیر و بمش را نگاه کردم و بعد ناخودآگاه جاشو عوض کردم، گذاشتم سمت راست، کنار میکروفن، کمی با فاصلهتر از آقا. یکدفعه میکروفن شروع کرد به سوت کشیدن... آقا برگشتن گفتن: این صدا را درست کنید یا اصلاً خاموش کنید (منبریها این جور مواقع کمی عقب و جلو میشن تا بلکه صدا درست بشه) من روبروی آقا، کنار در شبستان وایساده بودم، آقا کمی به عقب و سمت چپ رفتند که یکدفعه... یه صدای عجیبی توی شبستان پیچید.»
آیتالله خامنهای به پهلوی چپ روی زمین میافتد. همه فکر میکنند تیراندازی شده و روی زمین دراز میکشند. محافظها اسلحهشان را مسلح میکنند و یکی از آنها به سمت آیتالله خامنهای میرود. «هرطور بود راه را باز کردیم و خودم برگشتم پشت تریبون، ضبط صوت مثل یک دفتر ۴۰برگ از وسط باز شده بود. با ماژیک قرمز هم روی جداره داخلیاش نوشته بودند: «اولین عیدی گروه فرقان به جمهوری اسلامی».
آیتالله خامنهای به سرعت به بیمارستان منتقل شد و با تلاشهای تیم پزشکی نجات پیدا کرد. روز بعد حضرت امام خمینی رحمهالله پیامی برای سلامتی ایشان دعا کردند. خوشبختانه تیر دشمنان اسلام به سنگ خورد و رهبر انقلاب که در نتیجه این ترور ناکام، ۹ ماه از نماز جمعه دور مانده بود، به محراب نماز جمعه برمیگردد.
آیتالله خامنهای با برشمردن سختیهایی که مردم و انقلاب در این سال پشت سر گذاشتهاند، سال ۶۰ را «سال ایثارها و شهادتها» و «سال خرجکردن ارزندهترین سرمایهها» و کارنامه این سال را «کارنامهای خونین، سرخرنگ، پردرد و پررنج؛ اما خوشعاقبت و نویدبخش و گرمکننده» معرفی میکند.
بازخوانی تاریخ و حوادث این چنینی باعث میشود تا در تشخیص حق از باطل دچار تزلزل و اشتباه نشویم و جوانان تحت تأثیر تبلیغات گسترده استکبار که به دنبال تطهیر چهره منافقین در کشور هستند، قرار نگیرند.
چنانچه رهبر انقلاب فرمودند: اگر حقایق را روایت نکنید دشمن با دروغ و تحریف جای ظالم و مظلوم را عوض میکند.
انتهای پیام/۴۱۶۴/