به گزارش مسیر اقتصاد در ماه‌های اخیر بازار انرژی جهانی در وضعیتی آشفته به سر می‌برد. از یک سو قیمت حامل‌های انرژی برای بخش خانگی به قدری بالا رفته که مردم توان پرداخت هزینه‌ها را ندارند و از طرف دیگر کشورها در سراسر جهان در تامین انرژی مورد نیاز خود برای پاسخگویی به مصرف با مشکل مواجهند. جنگ اوکراین در کنار سال‌ها کاهش سرمایه‌گذاری در افزایش ظرفیت تولید و تقویت تقاضای ناشی از کاهش محدودیت‌های کرونایی، به کلی بازار انرژی جهانی را تحت تاثیر قرار داده و کشورهای جهان را به سراغ اتخاذ راهبردهایی برای تقویت امنیت انرژی سوق داده است؛ که به طور قطع انرژی هسته‌ای سهمی مهم در این راهبردها دارد.
قیمت تمامی حامل‌های انرژی از جمله زغال سنگ، گاز طبیعی، نفت و حتی لیتیوم در حال صعود است و در شرایطی که نسخه‌ای کوتاه مدت برای رفع مشکلات در دسترس نیست، بهترین زمان برای سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌های انرژی برای مقابله با بحران‌های آتی است.
اهمیت صنعت هسته‌ای در شرایط امروز بازار جهانی انرژی
به طور خاص امروز کشورها بیش از هر زمان دیگری سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌های هسته‌ای را مد نظر قرار داده‌اند. از زمان فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ میلادی، توجه به صنعت هسته‌ای روبه افول گذاشت. به طور خاص دو کشور آلمان و ژاپن با سرعت بیشتری نیروگاه‌های هسته‌ای را کنار گذاشتند. افزایش میزان تولید نفت در آمریکا و کاهش هزینه تولید برق تجدیدپذیر بادی و خورشیدی، موجب شد بسیاری از کشورها نیازی به توسعه انرژی هسته‌ای احساس نکند و بیشتر به سراغ تولید برق از باد و خورشید سوق پیدا کنند.
اما امروز سرمایه گذاری کشورها در صنعت هسته‌ای بار دیگر رونق پیدا کرده است. به طور خاص چین ساخت ۱۵۰ نیروگاه هسته‌ای در طول ۱۵ سال آینده را در دستورکار دارد و دولت بایدن نیز به سرمایه‌گذاری ۶ میلیارد دلاری برای تمدید فعالیت نیروگاه‌های فعلی آمریکا متعهد شده است. اتحادیه اروپا نیز با پذیرش برق هسته‌ای به عنوان انرژی سبز، به توسعه سرمایه‌گذاری در این بخش چراغ سبز نشان داده است. آژانس بین‌المللی انرژی نیز در نقشه راه کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی تا سال ۲۰۵۰ تاکید کرده است برای تحقق اهداف تعیین شده، سهم برق هسته‌ای از تامین انرژی جهانی باید دو برابر شود.
انرژی هسته‌ای در آستانه یک رونِسانس بعد از وقوع جنگ اوکراین
در سال ۲۰۰۰ میلادی تقریبا ۱۷ درصد نیاز جهان به برق از طریق انرژی هسته‌ای تامین میشد، اما این سهم در سال ۲۰۲۱ به حدود ۱۰ درصد کاهش یافت. در عین حال به نظر می‌رسد صنعت هسته‌ای امروز در آغاز یک رونِسانس قرار دارد و انتظار می‌رود در آینده نزدیک سهم آن به مرور افزایش پیدا کند. وقوع جنگ اوکراین نیز به طور قطع سرعت حرکت کشورها به تامین بخش بیشتری از نیاز خود به انرژی از طریق نیروگاه‌های هسته‌ای را سرعت بخشیده است.
منبع: اویل پرایس
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل