شامگاه سه‌شنبه در حالی ۳۳ عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی به اتفاق آرا، کرباسچی را پس از ۲۵ سال از دبیر کلی کنار زدند که خود او در جلسه حضور نداشت. ساعتی پس از این نشست، صفحه غلامحسین کرباسچی از توقف انتشار روزنامه سازندگی ارگان رسمی حزب کارگزاران خبر داد و «استعفای سردبیر در روز سه‌شنبه، عدم همراهی و احیاناً مخالفت ارکان حزب با انتشار روزنامه، نبود کاغذ و بدهی سنگین» را به عنوان علل این مسئله برشمرد.
با عدم انتشار روزنامه سازندگی در روز چهارشنبه، عملاً ارگان رسمی این حزب مهم‌ترین خبر سازمانی کارگزاران در طول حیاتش را منتشر نکرده است. حزب کارگزاران سازندگی که از تشکیلاتی‌ترین و اثرگذارترین احزاب کشور است، در ماه‌های اخیر، سلسله‌ای از استعفاها در بین اعضای شورای مرکزی خود را به چشم دیده که این مسئله در کنار حواشی هفته گذشته، موجی از تحلیل‌ها درباره انشقاق و احتمال انشعاب در این حزب را ایجاد کرد. عطریانفر با اشاره به غیبت کرباسچی در نشست شامگاه سه‌شنبه، اذعان کرده کرباسچی هنوز تصمیم شورای مرکزی درباره سپردن مسئولیت ریاست بر کمیته سیاسی به او را نپذیرفته است. همچنین برخی معتقدند کرباسچی با متوقف کردن انتشار روزنامه سازندگی و تأکید بر استعفای محمد قوچانی سردبیر این نشریه، دبیر کل سابق، عملاً بر اختلافات تأکید داشته و حتی ممکن است با تیم محمد قوچانی، روزنامه «آگاهی نو» را به موازات روزنامه رسمی کارگزاران منتشر کند.
ریشه اختلافات در کجاست؟
فرزانه ترکان یکی از اعضای شورای مرکزی حزب بود که شهریور امسال از این حزب کناره‌گیری کرد که البته دلیل آن مسائل شخصی عنوان شد. این در حالی است که ترکان در گفت و گوهای متعددی، از نارضایتی تعداد زیادی از اعضای حزب کارگزاران از مواضع این حزب در انتخابات ریاست جمهوری خبر داده بود. جدال لفظی بین کرباسچی و تاج‌زاده، انتقادات کرباسچی به سیدمحمد خاتمی و برخی چهره‌های رادیکال اصلاح‌طلب و دفاع از ایده حمایت از علی لاریجانی پیش از اعلام صلاحیت‌ها از جمله اختلافات کرباسچی با دیگر اصلاح‌طلبان و تعدادی از همکارانش در حزب کارگزاران بوده است. سیدمحمود علیزاده طباطبایی از نزدیکان محسن هاشمی نیز که خود عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران است، می گوید: کرباسچی می‌خواهد جوان‌ها پایشان به تشکیلات باز شود؛ اما برخی مخالف‌اند!
تکنوکرات‌ها به سمت راست یا اصلاح‌طلبان؟
همه این تحولات در شرایطی است که محسن هاشمی رفسنجانی مدعی است درگیری‌ها در حزب کارگزاران جدی نیست و اختلافات به مرور زمان حل می‌شود. وی دراین‌باره تصریح کرده است: «در حزب درگیری جدی نبود و بحث‌هایی هم که مطرح شد به این دلیل بود که تغییری در ارکان حزب اتفاق بیفتد و خود من هم در روند این تغییرات مطرح بودم و اتفاقاً من هم نظر مشابهی داشتم و نمی‌خواستم رئیس شورای مرکزی حزب باشم».
هدایت‌الله آقایی از دیگر اعضای حزب کارگزاران سازندگی، معتقد است کارگزاران هم مانند کل جبهه اصلاحات در حال پوست‌اندازی است. وی درباره اختلافات اخیر به «مثلث‌آنلاین» گفت: «مدت زیادی است که در حزب کارگزاران انتقادهای گسترده‌ای به موضع‌گیری‌های آقای کرباسچی ابراز می‌شود؛ مشخصاً نسبت به مواضعی که او از سال ۹۸ نسبت به انتخابات مجلس گرفت تاکنون و در انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراها. این تصمیم‌گیری با انتقادهای جدی اعضای شورای مرکزی حزب مواجه شد. هم تعداد قابل توجهی از اعضای حزب و هم بسیاری از اصلاح‌طلبان و البته مردم انتظار دارند احزاب اصلاح‌طلب، رفتاری اصلاح‌طلبانه داشته باشند، اما تصمیمات آقای کرباسچی و افرادی نزدیک به او اصلاحات را عملاً به سمت اصول‌گرایان کشاند». این فعال سیاسی درباره دبیرکلی مرعشی به‌جای کرباسچی بیان کرد: «من فرقی میان آقای مرعشی و کرباسچی نمی‌بینم و اتفاقاً در تصمیم‌گیری‌های مهم مانند موضع‌گیری حزب کارگزاران در انتخابات سال۹۸ آقای مرعشی و کرباسچی کاملاً هم‌نظر بودند و با هم هماهنگ عمل کردند و من این تغییر را چندان مهم نمی‌دانم و به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند منشأ اثر باشد».
به نظر می‌رسد اگر چهره‌هایی مانند حسین مرعشی و محسن هاشمی نتوانند موج مطالبات سایر اعضای جوان‌تر کارگزاران را کنترل کنند، این حزب در نبودن کرباسچی، بیش از پیش با جریان کلی اصلاحات و احزابی مانند حزب اتحاد ملت همراه خواهد شد. چنان که سعید آجرلو فعال رسانه‌ای و سیاسی معتقد است: «رفتن کرباسچی از دبیر کلی کارگزاران نتیجه شکست این حزب در دو انتخابات مجلس و ریاست جمهوری بود. با دبیرکلی مرعشی، فاصله کارگزاران با اتحاد ملت کمتر می‌شود و موضع راست میانه ضعیف‌تر».