رهبران سیاسی انگلیس پس از یک دوره مبارزه انتخاباتی نفس گیر، امروز چشم به رأی‌دهندگان و صندوق‌های رأی دوخته‌اند تا سرنوشت ۶۵۰ کرسی پارلمان و دولت جدید انگلیس مشخص شود.
این انتخابات عمومی که پنجاه و ششمین انتخابات پارلمانی انگلیس از سال ۱۸۰۱ میلادی به شمار می‌رود، بسیار حساس و غیرقابل پیش‌بینی است زیرا احتمال اینکه هیچ‌یک از احزاب اصلی موفق به کسب اکثریت مطلق کرسی‌های مجلس عوام (۳۲۶ کرسی) نشوند، بسیار زیاد است. به گزارش ایسنا به نقل از بی‌بی سی با این حال احزاب قدرتمند کارگر و محافظه‌کار در صدر نظرسنجی‌ها شانه به شانه هم حرکت کرده‌اند و احزاب کوچک‌تر نیز معادلات سنتی انتخابات انگلیس را به هم ریخته‌اند و به نظر می‌رسد حزب ملی‌گرای اسکاتلند سومین قدرت برآمده از این انتخابات باشد.
مسائلی چون مالیات، سلامت، آب و هوا و تحصیلات در این انتخابات نقش دارند اما بیش از همه مهاجرت، اقتصاد، مسائل دفاعی، یکپارچگی بخش‌های مختلف بریتانیا (متشکل از انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی) و ادامه عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا در صدر برنامه‌های کاندیداها در مبارزات انتخاباتی بوده است. دیروز در آخرین روز مبارزات انتخاباتی نیز رهبران احزاب بشدت برای جذب آرای مردد تلاش کردند. روزنامه دیلی میل دیروز در گزارشی نوشت، از هر شش رأی دهنده انگلیسی، یک نفر هنوز تصمیم نهایی درباره اینکه به کدام نامزد رأی دهد، نگرفته است. وجود شمار زیادی آرای خاکستری می‌تواند سرنوشت احزاب سیاسی اصلی انگلیس را تا حدود زیادی تغییر دهند.
نظام انتخاباتی انگلیس مبتنی بر اکثریت نسبی است. در هر حوزه انتخاباتی، نامزدی که بیش از رقبایش رأی آورده باشد نماینده پارلمان می‌شود. این نامزد لازم نیست اکثریت مطلق آرای مردم را کسب کند. رهبر حزبی که اکثریت مطلق (نصف به علاوه یک) کرسی‌های پارلمان (۳۲۶ کرسی) را برده باشد، نخست‌وزیر می‌شود.
اما اگر هیچ کدام از احزاب نصف به علاوه یک کرسی‌های پارلمان را به دست نیاورند، کار پیچیده‌تر می‌شود. حزبی که بیش از همه کرسی دارد، می‌تواند دولت اقلیت تشکیل بدهد، اما این کار مشکلات خود را دارد و ممکن است نشدنی باشد. حالت دیگر این است که این حزب با احزاب دیگر دولت ائتلافی تشکیل بدهد، به نحوی که مجموع نمایندگان‌شان بیش از نصف کرسی‌های پارلمان بشود. در حالتی دیگر که تشکیل یک دولت اقلیت با حمایت کلی یا مورد به مورد احزاب دیگر است، حزبی که بیشترین کرسی‌ها را دارد می‌تواند با حزبی دیگر به طور غیررسمی توافق کند که اگر حزب مخالف بخواهد «رأی عدم اعتماد» بدهد، علیه حزب اصلی رأی ندهد تا دولت بتواند پایدار بماند.
براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته توسط بی‌بی سی، در حال حاضر میزان حمایت مردم از احزاب، کارگر ۳۲ درصد، محافظه کار ۳۱ درصد، یوکیپ ۱۷ درصد، لیبرال دموکرات ۸درصد و حزب سبز ۵ درصد است.
رجزهای انتخاباتی
در دو روز گذشته رهبران احزاب آخرین رجز خوانی‌های خود را برای کسب آرا داشتند. دیوید کامرون از رأی دهندگان حزب لیبرال دموکرات و نیز حزب اتحاد بریتانیا (یوکیپ) خواست برای جلوگیری از پیروزی حزب کارگر، از محافظه کاران حمایت کنند.
نیک کلگ، رهبر حزب لیبرال دموکرات که در آخرین روزهای کارزار انتخاباتی‌اش به منطقه لندز‌اند سفر کرده بود، با بیان اینکه محافظه کاران به دروغ خود را پیروز انتخابات می‌دانند، در گفت‌و‌گو با اسکای نیوز گفت: محافظه کاران در محافل خصوصی عنوان می‌کنند نمی‌توانند در انتخابات عمومی به پیروزی قاطع دست یابند.
اد میلیبند، رهبر حزب کارگر نیز که با برگ برنده اش یعنی مبارزه علیه منافع شخصی و گروهی وارد کارزار انتخاباتی شده است، گفت: «من در هر مرحله‌ای برای بهبود نظام خدمات درمانی همگانی مبارزه می‌کنم، برای خانواده‌های کارگران تلاش و مبارزه می‌کنم تا وضعیت انگلیس از دوره نخست وزیری دیوید کامرون بهتر شود.»
علاوه بر رهبران سه حزب یاد شده، نایجل فاراژ، رهبر جنجالی حزب یوکیپ و نیکلا استورجن، وزیر اول و رهبر حزب ملی اسکاتلند نیز در روزهای گذشته بر شدت مبارزات انتخاباتی خود افزوده‌اند. نیکلا استورجن، رهبر حزب ملی اسکاتلند وعده پایان دادن به ریاضت اقتصادی و حفظ خدمات درمانی همگانی داده است. گرچه این حزب بازنده همه پرسی استقلال اسکاتلند در سال ۲۰۱۴ میلادی شد اما با این حال شمار هوادارانش چهار برابر شده که بیش از همه حزب کارگر از این مسأله متضرر شده است.
بر اساس نظر سنجی‌ها خانم استورجن تأثیر زیادی در تعیین دولت آتی انگلستان خواهد داشت. این حزب قادر است اکثریت کرسی‌های متعلق به اسکاتلند در مجلس عوام را از آن خود کند. براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته این حزب در انتخابات روز پنجشنبه، حداقل ۴۰کرسی از ۵۹ کرسی اسکاتلند در مجلس عوام را از آن خود خواهد کرد. در حال حاضر این حزب تنها دارای ۶ کرسی در مجلس عوام است.
موضوعات مؤثر بر انتخابات
شبکه تلویزیونی فرانس دو گزارش داد، بحث ماندن در اتحادیه اروپا بر انتخابات انگلیس سایه افکنده است. دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس وعده داده است در سال ۲۰۱۷ درباره این موضوع همه پرسی برگزار کند. بسیاری از انگلیسی‌ها که از رشد اقتصادی قوی کشورشان به خود می‌بالند، براین باورند اروپا دستاورد زیادی برایشان نخواهد داشت. این در حالی است که بازیگران اقتصادی و مالی انگلیس کاملاً با خروج کشورشان از اتحادیه اروپا مخالفند. حتی بانک انگلیسی اچ اس بی‌سی (HSBC) تهدید کرده است اگر این اتفاق بیفتد، به جای دیگری نقل مکان می‌کند.
شبکه تلویزیونی الجزیره نیز درباره مشارکت اقلیت مسلمان انگلیس در انتخابات امروز گزارش داد: رهبران گروه‌های اسلامی در انگلیس خواهان مشارکت مسلمانان این کشور در انتخابات سراسری هستند زیرا این انتخابات را فرصتی نادر برای ایجاد تغییرات مثبت می‌دانند. مسلمانان انگلیس ۲۰درصد از رأی دهندگان را در بیست و شش حوزه انتخاباتی در انگلیس و ولز تشکیل می‌دهند. در انتخابات سراسری سال ۲۰۱۰، ۴۷درصد از مسلمانان انگلیس شرکت نکردند. این در حالی است که از نظر مردم انگلیس موضوع مهاجرت سومین معضل بزرگی است که این کشور بعد از مشکلات اقتصادی و بیمه با آن روبه‌روست.
منبع: روزنامه ایران
∎
این انتخابات عمومی که پنجاه و ششمین انتخابات پارلمانی انگلیس از سال ۱۸۰۱ میلادی به شمار می‌رود، بسیار حساس و غیرقابل پیش‌بینی است زیرا احتمال اینکه هیچ‌یک از احزاب اصلی موفق به کسب اکثریت مطلق کرسی‌های مجلس عوام (۳۲۶ کرسی) نشوند، بسیار زیاد است. به گزارش ایسنا به نقل از بی‌بی سی با این حال احزاب قدرتمند کارگر و محافظه‌کار در صدر نظرسنجی‌ها شانه به شانه هم حرکت کرده‌اند و احزاب کوچک‌تر نیز معادلات سنتی انتخابات انگلیس را به هم ریخته‌اند و به نظر می‌رسد حزب ملی‌گرای اسکاتلند سومین قدرت برآمده از این انتخابات باشد.
مسائلی چون مالیات، سلامت، آب و هوا و تحصیلات در این انتخابات نقش دارند اما بیش از همه مهاجرت، اقتصاد، مسائل دفاعی، یکپارچگی بخش‌های مختلف بریتانیا (متشکل از انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی) و ادامه عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا در صدر برنامه‌های کاندیداها در مبارزات انتخاباتی بوده است. دیروز در آخرین روز مبارزات انتخاباتی نیز رهبران احزاب بشدت برای جذب آرای مردد تلاش کردند. روزنامه دیلی میل دیروز در گزارشی نوشت، از هر شش رأی دهنده انگلیسی، یک نفر هنوز تصمیم نهایی درباره اینکه به کدام نامزد رأی دهد، نگرفته است. وجود شمار زیادی آرای خاکستری می‌تواند سرنوشت احزاب سیاسی اصلی انگلیس را تا حدود زیادی تغییر دهند.
نظام انتخاباتی انگلیس مبتنی بر اکثریت نسبی است. در هر حوزه انتخاباتی، نامزدی که بیش از رقبایش رأی آورده باشد نماینده پارلمان می‌شود. این نامزد لازم نیست اکثریت مطلق آرای مردم را کسب کند. رهبر حزبی که اکثریت مطلق (نصف به علاوه یک) کرسی‌های پارلمان (۳۲۶ کرسی) را برده باشد، نخست‌وزیر می‌شود.
اما اگر هیچ کدام از احزاب نصف به علاوه یک کرسی‌های پارلمان را به دست نیاورند، کار پیچیده‌تر می‌شود. حزبی که بیش از همه کرسی دارد، می‌تواند دولت اقلیت تشکیل بدهد، اما این کار مشکلات خود را دارد و ممکن است نشدنی باشد. حالت دیگر این است که این حزب با احزاب دیگر دولت ائتلافی تشکیل بدهد، به نحوی که مجموع نمایندگان‌شان بیش از نصف کرسی‌های پارلمان بشود. در حالتی دیگر که تشکیل یک دولت اقلیت با حمایت کلی یا مورد به مورد احزاب دیگر است، حزبی که بیشترین کرسی‌ها را دارد می‌تواند با حزبی دیگر به طور غیررسمی توافق کند که اگر حزب مخالف بخواهد «رأی عدم اعتماد» بدهد، علیه حزب اصلی رأی ندهد تا دولت بتواند پایدار بماند.
براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته توسط بی‌بی سی، در حال حاضر میزان حمایت مردم از احزاب، کارگر ۳۲ درصد، محافظه کار ۳۱ درصد، یوکیپ ۱۷ درصد، لیبرال دموکرات ۸درصد و حزب سبز ۵ درصد است.
رجزهای انتخاباتی
در دو روز گذشته رهبران احزاب آخرین رجز خوانی‌های خود را برای کسب آرا داشتند. دیوید کامرون از رأی دهندگان حزب لیبرال دموکرات و نیز حزب اتحاد بریتانیا (یوکیپ) خواست برای جلوگیری از پیروزی حزب کارگر، از محافظه کاران حمایت کنند.
نیک کلگ، رهبر حزب لیبرال دموکرات که در آخرین روزهای کارزار انتخاباتی‌اش به منطقه لندز‌اند سفر کرده بود، با بیان اینکه محافظه کاران به دروغ خود را پیروز انتخابات می‌دانند، در گفت‌و‌گو با اسکای نیوز گفت: محافظه کاران در محافل خصوصی عنوان می‌کنند نمی‌توانند در انتخابات عمومی به پیروزی قاطع دست یابند.
اد میلیبند، رهبر حزب کارگر نیز که با برگ برنده اش یعنی مبارزه علیه منافع شخصی و گروهی وارد کارزار انتخاباتی شده است، گفت: «من در هر مرحله‌ای برای بهبود نظام خدمات درمانی همگانی مبارزه می‌کنم، برای خانواده‌های کارگران تلاش و مبارزه می‌کنم تا وضعیت انگلیس از دوره نخست وزیری دیوید کامرون بهتر شود.»
علاوه بر رهبران سه حزب یاد شده، نایجل فاراژ، رهبر جنجالی حزب یوکیپ و نیکلا استورجن، وزیر اول و رهبر حزب ملی اسکاتلند نیز در روزهای گذشته بر شدت مبارزات انتخاباتی خود افزوده‌اند. نیکلا استورجن، رهبر حزب ملی اسکاتلند وعده پایان دادن به ریاضت اقتصادی و حفظ خدمات درمانی همگانی داده است. گرچه این حزب بازنده همه پرسی استقلال اسکاتلند در سال ۲۰۱۴ میلادی شد اما با این حال شمار هوادارانش چهار برابر شده که بیش از همه حزب کارگر از این مسأله متضرر شده است.
بر اساس نظر سنجی‌ها خانم استورجن تأثیر زیادی در تعیین دولت آتی انگلستان خواهد داشت. این حزب قادر است اکثریت کرسی‌های متعلق به اسکاتلند در مجلس عوام را از آن خود کند. براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته این حزب در انتخابات روز پنجشنبه، حداقل ۴۰کرسی از ۵۹ کرسی اسکاتلند در مجلس عوام را از آن خود خواهد کرد. در حال حاضر این حزب تنها دارای ۶ کرسی در مجلس عوام است.
موضوعات مؤثر بر انتخابات
شبکه تلویزیونی فرانس دو گزارش داد، بحث ماندن در اتحادیه اروپا بر انتخابات انگلیس سایه افکنده است. دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس وعده داده است در سال ۲۰۱۷ درباره این موضوع همه پرسی برگزار کند. بسیاری از انگلیسی‌ها که از رشد اقتصادی قوی کشورشان به خود می‌بالند، براین باورند اروپا دستاورد زیادی برایشان نخواهد داشت. این در حالی است که بازیگران اقتصادی و مالی انگلیس کاملاً با خروج کشورشان از اتحادیه اروپا مخالفند. حتی بانک انگلیسی اچ اس بی‌سی (HSBC) تهدید کرده است اگر این اتفاق بیفتد، به جای دیگری نقل مکان می‌کند.
شبکه تلویزیونی الجزیره نیز درباره مشارکت اقلیت مسلمان انگلیس در انتخابات امروز گزارش داد: رهبران گروه‌های اسلامی در انگلیس خواهان مشارکت مسلمانان این کشور در انتخابات سراسری هستند زیرا این انتخابات را فرصتی نادر برای ایجاد تغییرات مثبت می‌دانند. مسلمانان انگلیس ۲۰درصد از رأی دهندگان را در بیست و شش حوزه انتخاباتی در انگلیس و ولز تشکیل می‌دهند. در انتخابات سراسری سال ۲۰۱۰، ۴۷درصد از مسلمانان انگلیس شرکت نکردند. این در حالی است که از نظر مردم انگلیس موضوع مهاجرت سومین معضل بزرگی است که این کشور بعد از مشکلات اقتصادی و بیمه با آن روبه‌روست.
منبع: روزنامه ایران