به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، بیبیسی فارسی در تحلیلی نوشت: سازمان همکاری شانگهای، اگرچه بازوی توسعهطلبی چین توصیف شده، اما در حال حاضر یکی از مهمترین نهادهای بینالمللی است که در آن از «غرب» خبری نیست و چه بسا تسلط کامل غرب بر سیاست بینالملل را به چالش میکشد.
حالا همانقدر که عدم پذیرش ایران در این سازمان به مدت ۱۳ سال، بر موقعیت و اعتبار تهران اثر منفی گذاشت، عضویتش یک پیروزی دیپلماتیک خواهد بود؛ ثمره نمادین سیاست خارجی «نگاه به شرق» که با اصرار آیتالله خامنهای، اجرا میشود.
بدین ترتیب ایران به شکل فعالانه، خود را بخشی از یک بلوک همگرای سیاسی-اقتصادی-امنیتی تعریف میکند که در نگاه برخی، بختی جدی در موازنه قدرت بینالمللی در آینده نزدیک دارد.
این موفقیت دیپلماتیک در زمان ویژهای نیز به دست آمده است. سرنوشت مذاکرات احیای برجام روشن نیست و ایران، آمریکا را به زیادهخواهی متهم میکند. تحریمهای آمریکا همچنان ایران را آزار میدهند؛ و به رغم سرسختی ایران در مذاکرات، نه تنها از انزوای بیشتر تهران خبری نیست، بلکه حتی ایران موفق شده از انزوای قدیمی هم بکاهد.
روسیه، چین، تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، هند و پاکستان از اعضای اصلی و افغانستان، ایران، بلاروس و مغولستان از اعضای ناظر بودهاند و اکنون ایران هم به عضویت کامل در آمده است.
ایران بیش از یک دهه در تلاش بود تا به عنوان عضو دائم این سازمان به رسمیت شناخته شود. اولین سفر خارجی حسن روحانی هم در مقام رئیسجمهور در سال ۱۳۹۲ برای شرکت در اجلاس شانگهای بود، اما موانع عضویت ایران از نگاه این سازمان تا اکنون رفع نشده بود.
علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی اخیرا گفته بود که موانع سیاسی برای عضویت ایران در پیمان شانگهای برداشته شده و با طی تشریفات فنی، عضویت ایران نهایی خواهد شد.