به گزارش همشهری آنلاین، به نقل از اسپوتنیک، محمداشرف غنی، رئیس‌جمهوری فراری افغانستان، طی بیانیه‌ای تصمیم ترک کردن کابل را سخت‌ترین تصمیم در زندگی خود خواند و از مردم افغانستان به خاطر اینکه «همه‌چیز به چنین فاجعه‌ای ختم شد» عذرخواهی کرد.
رئیس‌جمهور فراری افغانستان طی بیانیه‌ای در توییترش به بیان برخی جزئیات خروج خود از افغانستان پرداخت.
غنی گفت: «من به مردم افغانستان توضیح می‌دهم که در ۱۵ اوت پس از ورود ناگهانی طالبان به شهر کابل چرا افغانستان را ترک کردم. من با اصرار نیروهای قطر رفتم و به من گفتند همچنان در برابر خطر آتش زدن‌های خیابانی وحشتناکی هستم که شهر در جنگ داخلی دهه ۱۹۹۰ متحمل شده بود».
وی افزود: ترک کابل سخت‌ترین تصمیم زندگی من بود، اما معتقدم این تنها راه ساکت گذاشتن اسلحه‌ها و نجات کابل و ۶ میلیون شهروندش بود.
اشرف غنی ادامه داد: من ۲۰ سال از عمر خود را وقف کمک به مردم افغانستان در جهت ایجاد یک دولت دموکراتیک، مرفه و مستقل کردم. هرگز قصد من این نبود که مردم را رها کنم یا آن چشم اندازهای کشورم را.
رئیس‌جمهوری فراری افغانستان خاطرنشان کرد: اکنون زمان ارزیابی طولانی تحولات منتهی به خروج من نیست - در آینده نزدیک آنها را به تفصیل بیان خواهم کرد. اما اکنون باید به ادعاهای بی‌اساس بپردازم که می‌گویند اشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهوری کابل را ترک کرد میلیون‌ها دلار متعلق به مردم افغانستان را با خود برد.
غنی مدعی شد: این اتهامات کاملاً نادرست هستند. فساد آفتی است که ده‌ها سال کشور ما را فلج کرده و مبارزه با فساد، محور اصلی تلاش‌های من به عنوان رئیس‌جمهوری بود.
وی در ادامه گفت: من هیولایی را به ارث بردم که نمی‌توان به راحتی یا به سرعت آن را شکست داد. من و همسرم در امور مالی شخصی خود بی‌پروا بودیم. من همه دارایی‌های خود را علنی اعلام کرده‌ام. میراث خانواده همسرم نیز اعلام و در کشورش در لبنان فهرست شده است. من از ممیزی رسمی یا تحقیقات مالی تحت نظارت سازمان ملل یا هر نهاد مستقل مناسب دیگری برای اثبات صحت اظهاراتم در اینجا استقبال می‌کنم.
غنی گفت: دستیاران نزدیک من آماده هستند که منابع مالی خود را به حسابرسی عمومی تسلیم کنند، من از دیگر مقامات ارشد سابق و شخصیت‌های سیاسی نیز می‌خواهم که این کار را انجام دهند.
وی افزود: در طول زندگی خود، من کاملاً معتقد بودم که جمهوری دموکراتیک تنها راه پیش روی یک افغانستان مستقل، صلح آمیز و مرفه است. در طول خدمت به کشورم، مرزهای اقدامات من همیشه با قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان در سال ۲۰۰۴ تعیین و هدایت شد.
غنی همچنین گفت: این پلتفرم گفت‌وگویی را فراهم می‌کند که در آن می‌توان اختلافات را از طریق داد و ستد و اقناع مدیریت کرد و در آن چشم انداز مشترک برای آینده تعریف و پذیرفته شود. سنت افغانستان ما در جرگه و شورا عمدتا سازش‌پذیری و مشارکت کنندگی است و می‌تواند زمینه‌ای برای نتایج صلح آمیز برای کشور فراهم کند.
وی در پایان گفت: من از فداکاری همه افغان‌ها، به ویژه سربازان افغان و خانواده‌های آنها، طی چهل سال گذشته قدردانی و احترام عمیق خود را ارائه می‌کنم. با تأسف عمیق دوره من بدون تأمین ثبات و رفاه به عنوان یک تراژدی بر روی پیشانی‌ام به پایان رسید. از مردم افغانستان عذرخواهی می‌کنم که نتوانستم به گونه‌ای دیگر پایان دهم. من تعهدم به مردم افغانستان را هرگز زیر پا نگذاشته و این امر تا آخر عمر با من همراه خواهد بود.