به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، با گذشت ۶ هفته از آغاز تظاهرات ساکنان فلسطین اشغالی علیه بنیامین نتانیاهو، حالا علاوه بر ادامه تظاهرات، این اعتراضات در حال گسترش در نقاط مختلف فلسطین اشغالی است. اگر چه هنوز هم تمرکز اعتراضات در دو شهر تل آویو و قدس اشغالی است، اما با توجه به اینکه اداره کنندگان این اعتراضات، شکل جدیدی از اعتراضات را با تمرکز بر تجمع در چهار راهها و خیابانهای اصلی هر شهر قرار داده اند، برخی خیابانها و چهارراههای اصلی شهرهای دیگر فلسطین اشغالی نیز اعتراضاتی مشابه را تدارک دیده، به معترضان تل آویو و قدس پیوسته اند.
۲۷۰ نقطه اعتراضی
نخستین اعتراضات در رژیم صهیونیستی که از اواسط ماه ژوئن ۲۰۲۰ آغاز شد شامل چند میدان و چهار راه اصلی در دو شهر تل آویو و قدس بود. اما براساس گزارشی که رسانههای رژیم صهیونیستی طی روزهای نخست ماه اوت منتشر کرده اند در حال حاضر ۲۷۰ میدان و خیابان اصلی در شهرهای مختلف فلسطین اشغالی به جمع معترضان پیوسته اند. اکثر این میادین و خیابانها هنوز هم در قدس و تل آویو قرار دارند، ولی در شهرهای دیگر از جمله قیساریه و مناطقی در نقب نیز مناطقی هستند که به این اعتراضات پیوسته اند.
افزایش جمعیت معترضان
نکته قابل توجه این است که در شهرهای قدس و تل آویو تعداد تظاهرات کنندگان افزایش قابل توجهی داشته است. تعداد معترضان در خیابان «بالفور» در شهر قدس- که مقر نخست وزیری رژیم صهیونیستی در آن قرار دارد- طی روزهای اخیر بالغ بر ۱۵ هزار نفر بوده است. به گفته «ناحوم برنیاع» تحلیلگر روزنامه عبری یدیعوت، این اجتماع، شلوغترین تظاهرات علیه نتانیاهو طی ۶ هفته گذشته بوده است.
افزایش تنش و درگیریها
براساس اعلام آماری که پلیس رژیم صهیونیستی ارائه کرده، به طور میانگین در هر روز، قریب ۳۰ نفر از تظاهرات کنندگان، توسط پلیس دستگیر شده اند. اگرچه پلیس رژیم صهیونیستی دلیل این دستگیری را اعمال خشونت آمیز تظاهرات کنندگان توصیف میکنند، اما توسعه تظاهرات و اقدامات مقابلهای پلیس موجب اقدامات خشونت آمیز تظاهرکنندگان و درگیری متقابل بوده است.
مقابله درونی اجتماعی
براساس گزارشهایی که رسانههای رژیم صهیونیستی منتشر کرده اند در جریان اعتراضات اخیر افرادی که با لباسهای شخصی سیاه رنگ در مناطق تجمع تظاهرات کنندگان حضور دارند در لحظاتی مشخص اقدام به حمله به سمت معترضان کرده، برخی از آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده، برخی دیگر را دستگیر کرده، به پلیس رژیم صهیونیستی تحویل میدهند. برخی این افراد را پلیسهای مخفی لباس شخصی توصیف کرده و برخی دیگر میگویند این افراد حامیان راستگرای کابینه نتانیاهو هستند که دست به این اقدامات میزنند.
اختلاف در عرصه سیاسی
در عرصه سیاسی اختلاف قابل توجهی بین مقامات سیاسی رژیم صهیونیستی وجود دارد. از یک سو اپوزیسیون سیاسی کابینه که در جناح رقیب انتخاباتی آنها و شخص «یائیر لاپید» متمرکز است خواستار آزادی اعتراضات و عدم مقابله با آن هستند. حزب آبی سفید و جناحی که با نتانیاهو ائتلاف کرده، کابینه نتانیاهو را تشکیل داده اند نیز خواستار آزاد گذاشتن تظاهرات کنندگان و عدم مقابله با آنها هستند.
در جناح حامیان نتانیاهو راستگرایان افراطی خواستار سرکوب این تظاهرات هستند چرا که آن را یک جریان برآمده از چپگرایان میدانند که به منافع رژیم صهیونیستی آسیب میزنند. اما در همین گروه، عدهای قرار دارند که به نتانیاهو درباره عواقب این تظاهرات هشدار میدهند و آن را خطری برای رژیم صهیونیستی و راستگرایان توصیف میکنند؛ لذا خواستار مماشات با آن هستند. همین اختلاف نظر موجب شده، دیدگاه مشترکی در برخورد با این تظاهرات وجود نداشته باشد.
آیا نتانیاهو ترور خواهد شد؟
عمیر اوحانا، وزیر امور داخلی و امنیتی کابینه نتانیاهو که از شخصیتهای نزدیک به نتانیاهو است طی روزهای اخیر طی اظهاراتی اعلام کرد از این هراس دارد که این تظاهرات با خونریزی ختم شود. این اظهارات اوحانا دوگونه تفسیر شده است. برخی مقصود از خونریزی را، ریخته شدن خون معترضان توصیف کرده اند که با ادامه روند درگیری به وجود خواهد آمد. اما با توجه به شباهت وضعیت کنونی با دوره ترور اسحاق رابین و دیدگاههایی که تا کنون در این خصوص مطرح شده، برخی دیگر میگویند اوحانا از احتمال ترور نتانیاهو در جریان این درگیریها خبر داده است. مسئلهای که به دلیل تهدیدهای مستمر نتانیاهو و خانواده اش طی چند ماه اخیر شکل جدی تری به خودش گرفته است.
جمع بندی
ادامه اعتراضاتی اجتماعی در رژیم صهیونیستی و افزایش جمعیت معترض، وضعیت را برای نتانیاهو و راستگرایان وخیم کرده است. درگیری به وجود آمده بین حامیان راستگرای نتانیاهو و معترضان نیز بر پیچیدگی آن افزوده است و علاوه بر اینکه احتمال درگیریهای داخلی در حال افزایش است، احتمال وقوع یک ترور شبیه دوره اسحاق رابین را به دلیل تهدیدهای مستمر نتانیاهو قوت بخشیده است.
۲۷۰ نقطه اعتراضی
نخستین اعتراضات در رژیم صهیونیستی که از اواسط ماه ژوئن ۲۰۲۰ آغاز شد شامل چند میدان و چهار راه اصلی در دو شهر تل آویو و قدس بود. اما براساس گزارشی که رسانههای رژیم صهیونیستی طی روزهای نخست ماه اوت منتشر کرده اند در حال حاضر ۲۷۰ میدان و خیابان اصلی در شهرهای مختلف فلسطین اشغالی به جمع معترضان پیوسته اند. اکثر این میادین و خیابانها هنوز هم در قدس و تل آویو قرار دارند، ولی در شهرهای دیگر از جمله قیساریه و مناطقی در نقب نیز مناطقی هستند که به این اعتراضات پیوسته اند.
افزایش جمعیت معترضان
نکته قابل توجه این است که در شهرهای قدس و تل آویو تعداد تظاهرات کنندگان افزایش قابل توجهی داشته است. تعداد معترضان در خیابان «بالفور» در شهر قدس- که مقر نخست وزیری رژیم صهیونیستی در آن قرار دارد- طی روزهای اخیر بالغ بر ۱۵ هزار نفر بوده است. به گفته «ناحوم برنیاع» تحلیلگر روزنامه عبری یدیعوت، این اجتماع، شلوغترین تظاهرات علیه نتانیاهو طی ۶ هفته گذشته بوده است.
افزایش تنش و درگیریها
براساس اعلام آماری که پلیس رژیم صهیونیستی ارائه کرده، به طور میانگین در هر روز، قریب ۳۰ نفر از تظاهرات کنندگان، توسط پلیس دستگیر شده اند. اگرچه پلیس رژیم صهیونیستی دلیل این دستگیری را اعمال خشونت آمیز تظاهرات کنندگان توصیف میکنند، اما توسعه تظاهرات و اقدامات مقابلهای پلیس موجب اقدامات خشونت آمیز تظاهرکنندگان و درگیری متقابل بوده است.
مقابله درونی اجتماعی
براساس گزارشهایی که رسانههای رژیم صهیونیستی منتشر کرده اند در جریان اعتراضات اخیر افرادی که با لباسهای شخصی سیاه رنگ در مناطق تجمع تظاهرات کنندگان حضور دارند در لحظاتی مشخص اقدام به حمله به سمت معترضان کرده، برخی از آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده، برخی دیگر را دستگیر کرده، به پلیس رژیم صهیونیستی تحویل میدهند. برخی این افراد را پلیسهای مخفی لباس شخصی توصیف کرده و برخی دیگر میگویند این افراد حامیان راستگرای کابینه نتانیاهو هستند که دست به این اقدامات میزنند.
اختلاف در عرصه سیاسی
در عرصه سیاسی اختلاف قابل توجهی بین مقامات سیاسی رژیم صهیونیستی وجود دارد. از یک سو اپوزیسیون سیاسی کابینه که در جناح رقیب انتخاباتی آنها و شخص «یائیر لاپید» متمرکز است خواستار آزادی اعتراضات و عدم مقابله با آن هستند. حزب آبی سفید و جناحی که با نتانیاهو ائتلاف کرده، کابینه نتانیاهو را تشکیل داده اند نیز خواستار آزاد گذاشتن تظاهرات کنندگان و عدم مقابله با آنها هستند.
در جناح حامیان نتانیاهو راستگرایان افراطی خواستار سرکوب این تظاهرات هستند چرا که آن را یک جریان برآمده از چپگرایان میدانند که به منافع رژیم صهیونیستی آسیب میزنند. اما در همین گروه، عدهای قرار دارند که به نتانیاهو درباره عواقب این تظاهرات هشدار میدهند و آن را خطری برای رژیم صهیونیستی و راستگرایان توصیف میکنند؛ لذا خواستار مماشات با آن هستند. همین اختلاف نظر موجب شده، دیدگاه مشترکی در برخورد با این تظاهرات وجود نداشته باشد.
آیا نتانیاهو ترور خواهد شد؟
عمیر اوحانا، وزیر امور داخلی و امنیتی کابینه نتانیاهو که از شخصیتهای نزدیک به نتانیاهو است طی روزهای اخیر طی اظهاراتی اعلام کرد از این هراس دارد که این تظاهرات با خونریزی ختم شود. این اظهارات اوحانا دوگونه تفسیر شده است. برخی مقصود از خونریزی را، ریخته شدن خون معترضان توصیف کرده اند که با ادامه روند درگیری به وجود خواهد آمد. اما با توجه به شباهت وضعیت کنونی با دوره ترور اسحاق رابین و دیدگاههایی که تا کنون در این خصوص مطرح شده، برخی دیگر میگویند اوحانا از احتمال ترور نتانیاهو در جریان این درگیریها خبر داده است. مسئلهای که به دلیل تهدیدهای مستمر نتانیاهو و خانواده اش طی چند ماه اخیر شکل جدی تری به خودش گرفته است.
جمع بندی
ادامه اعتراضاتی اجتماعی در رژیم صهیونیستی و افزایش جمعیت معترض، وضعیت را برای نتانیاهو و راستگرایان وخیم کرده است. درگیری به وجود آمده بین حامیان راستگرای نتانیاهو و معترضان نیز بر پیچیدگی آن افزوده است و علاوه بر اینکه احتمال درگیریهای داخلی در حال افزایش است، احتمال وقوع یک ترور شبیه دوره اسحاق رابین را به دلیل تهدیدهای مستمر نتانیاهو قوت بخشیده است.