به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، در روزهایی که اصلاحطلبان تلاش میکردند تا به نوعی استعفای عارف از ریاست شورای عالی سیاستگذاری را امری قابل پیشبینی و عادی جلوه دهند، جمعی از اعضای حزب اتحاد ملت با انتشار بیانیهای سرگشاده خطاب به سران این حزب، از عضویت در اتحاد ملت استعفا دادند تا آشفتگی و اختلاف در جریان اصلاحات بیش از پیش آشکار شود.
امضاکنندگان این بیانیه با تاکید بر عدم تعیین راهبرد مشخص از سوی ارکان حزب اتحاد تصریح کردند: «بدون تدوین استراتژی دقیق و روشن برای تغییر وضع موجود، کنش حزب در جامعه صرفاً در حد چند تاکتیک انتخاباتی و تلاش برای کسب مناصب مدیریتی قلمداد میشود و از نگاه بیرونی فعالیت آن بیتاثیر و فاقد تمایز جدی با سایر احزاب اصلاحطلب و حتی اصولگرا خواهد بود. این موضوع مهم (تدوین استراتژی) در سالیان اخیر بارها در نشستها و جلسات مختلف به ارکان و راس حزب یادآوری شد اما نه تنها مورد توجه قرار نگرفت بلکه از دیگر پیشنهادات مناطق نیز استفاده ای نشد.»
مضاف بر این، حزب کارگزاران و مشخصاً دبیرکل آن غلامحسین کرباسچی که در دو سال گذشته انتقادات گاه و بیگاهی از عملکرد عارف در فراکسیون امید و شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان داشته است، آبان ماه سال گذشته از فقدان رهبری در اصلاحات سخن گفت و بهنحوی پروژه عبور از خاتمی را کلید زد!
«محمدعلی وکیلی»، عضو فراکسیون امید مجلس دهم در تشریح وضعیت فعلی اردوگاه اصلاح طلبی ضمن تاکید بر این که اصلاح طلبان گرفتار انقراض نسل و فروپاشی گفتمان شدهاند، خاطرنشان کرده است: «جریان اصلاحطلبی در حال حاضر نمیداند که عناصر گفتمانیاش چیست؟ که بداند در بین مردم یا در میان قدرت میتواند بماند یا نه. به همین دلیل است که امروز در بین سران اصلاحطلب تشتت در گفتمان و راهبرد وجود دارد.»
وی در ادامه با ذکر این مطلب که اصلاحطلبان در درون خود سرمایه انسانی جدیدی ندارند، تصریح کرده است: «در طول این سالیان در نتیجه غفلتی که اتفاق افتاد اصلاحطلبان نتوانستند تربیت نیرویانسانی داشته باشند تا امروز با اتکا به آن سرمایه انسانی بتوانند گفتمان را باز تولید کنند.»
به نظر می رسد کارنامه غیر قابل دفاع دولت روحانی که با حمایت همه جانبه اصلاح طلبان در سال 92 و 96 موفق به پیروزی در انتخابات شد و همچنین عملکرد ضعیف نیروهای اصلاح طلب در مجلس و شوراها، این جریان سیاسی را با وضعیت بغرنجی مواجه کرده است. به طوری که آنان از یک سو نمیتوانند حساب خود را از دولت جدا کنند و از سوی دیگر برای ادامه حیات سیاسی نیازمند برون رفت از این وضعیت فعلی هستند.
با این اوصاف و در شرایطی که کمتر از یک سال به موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده، هنوز مشخص نیست که اصلاح طلبان برای 1400 چه راهبردی را در نظر خواهند گرفت و چه نهاد یا شخصی توانایی اجماع سازی در میان طیف های مختلف اصلاح طلب بر سر انتخاب کاندیدای واحد را خواهد داشت.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/