شناسهٔ خبر: 40601890 - سرویس سیاسی
منبع: مشرق | لینک خبر

ویژه‌های مشرق

ابتکار: نباید فرصت مذاکره با ترامپ را از دست بدهیم/ اگر از «ظرفیت داخلی» استفاده کنیم «کره شمالی» می‌شویم

یکی از بانیان اصلی نابسامانی مسکن در سال‌های اخیر، «عباس آخوندی» وزیر مستعفی و ناکارآمد راه و شهرسازی در دولت روحانی است. شخصی که به «نساختن مسکن برای مردم» افتخار می‌کرد!

صاحب‌خبر -

سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

**اگر از «ظرفیت داخلی» استفاده کنیم، «کره شمالی» می‌شویم

«فیض الله عرب سرخی» از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «روحانی برای اینکه بتواند کشور را در مسیر توسعه قرار بدهد باید با دنیا ارتباطاتی منطقی، معقول و براساس مصالح کشور و مردم داشته باشد. وقتی برخی نیروها و جریان‌ها اجازه نمی‌دهند این روند شکل بگیرد، خیلی طبیعی است که به این نقطه برسیم. اگر یک کشور بخواهد در دنیای امروز صرفا بر اساس ظرفیت‌های داخلی خود کار کند نتیجه آن می‌شود کره شمالی و بسیاری از کشورهایی که توسعه پیدا نمی‌کنند‌. در کنار این وضعیت، باید دقت کنیم که دنیا منتظر نمی‌ماند تا کشوری به آن برسد و کشورهای موفق در حال استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی هستند و بهتر و راحت‌تر از ما مسیر توسعه را پیدا خواهند کرد».

عرب سرخی در ادامه گفت: «اگر می‌گوییم باید برای مردم زندگی توام با رفاه فراهم کنیم و اگر عقیده داریم که سفره‌های بهتری در خانه‌های مردم پهن شود، باید بتوانیم حجم اقتصاد خود را بزرگ‌تر کنیم. برای بزرگ‌تر شدن حجم اقتصاد به کار و تعامل هدفمند در جهت منافع ملی با دنیا نیاز داریم. همکاری یعنی دادوستد و هیچ ‌جاده‌ای در مسیر توسعه یک‌سویه و یک‌طرفه نیست، امتیاز می‌دهیم و امتیاز می‌گیریم، پاداش می‌دهیم و پاداش می‌گیریم، این یک قاعده است و خارج از آن ما نمی‌توانیم قانونی وضع کنیم و در آن برنده باشیم».

کره شمالی در افکارعمومی به نماد انزواگری مشهور شده است. نکته قابل تأمل اینجاست که این فعال فتنه ۸۸ مدعی شده است که اگر از ظرفیت های داخلی استفاده کنیم، به سرنوشت کره شمالی دچار می شویم! به عبارت دیگر وی مدعی است که اگر از ظرفیت های داخلی استفاده کنیم، در دنیا منزوی می شویم!

این ادعا در حالی است که یکی از فاکتورهای اصلی در پیشرفت و توسعه، بهره مندی از ظرفیت های داخلی و تکیه بر داخل است. بسیاری از کشورهایی که اکنون حرفی برای گفتن در دنیا دارند، از ظرفیت های داخلی خود بهره برده اند.

بهره مندی از ظرفیت های داخلی هیچ تناقضی با ارتباط با دنیا ندارد. اگر همزمان هم از ظرفیت داخلی استفاده کنیم و هم در چارچوب «عزت، حکمت و مصلحت» با دیگر کشورهای جهان ارتباط داشته باشیم، نتایج قابل توجهی کسب خواهیم کرد.

اصلاح طلبان بارها مدعی شده اند که برجام نماد توافق برد-برد و تعامل سازنده با جهان است. این در حالی است که ما در این توافق فقط امتیاز دادیم و هیچ امتیازی دریافت نکردیم. در برجام، در قلب راکتور اراک بتن ریختیم، اما در مقابل نه تنها تحریم ها نرفت، بلکه بر دامنه آن نیز افزوده شد.

کره شمالی به هیچ عنوان نماد بهره مندی از ظرفیت های داخلی نیست. یک نمونه آشکار در این خصوص ژاپن است. یکی از علت های اصلی پیشرفت ژاپن، تکیه بر توان و ظرفیت داخلی است.

** مدیریت به سبک تدبیر و امید؛ خانه نخرید، ارزان می شود!

روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «خانه با "نخریدن" ارزان می شود؟» نوشت: «بر اساس آخرین گزارش بانک مرکزی متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در اردیبهشت سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۳۴ درصد افزایش داشته و از ۱۲ میلیون و ۶۷۲ هزار تومان به ۱۶ میلیون و ۹۷۲ هزار تومان رسیده است. افزایش قیمت مسکن در کنار افزایش تورم (که بر اساس گزارش‌های مرکز آمار با ۴.۳ درصد کاهش نسبت به اردیبهشت ۹۸ به ۳۰ درصد رسید) تعداد معاملات مسکن را در فاصله اردیبهشت ۹۸ تا ۹۹ حدود ۲۰ درصد کاهش داده است. با وجود اینکه مسوولان و فعالان بازار مسکن بارها بر «نبود قدرت خرید مردم» تاکید کردند، اما بازار باز هم شاهد افزایش قیمت‌هاست. تنها راهکار ارایه شده نیز «نخریدن خانه و صبر تا زمان کاهش قیمت‌ها» است. راهکاری که نه‌تنها سیاستی برای بهبود وضعیت مسکن نیست، بلکه واگذاردن آن به دست دلالان و جهش‌های قیمتی آینده است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «بازار مسکن طی یک دهه اخیر به دلیل نوسانات قیمتی محل خوبی برای نگهداشت سرمایه‌های سرگردان و نقدینگی افراد بوده است. نبود مکانیسم‌های مالیاتی بر مسکن در کنار وجود ۲.۵ میلیون خانه خالی در کشور می‌تواند جذابیت‌های بیشتری از منظر سوداگری بر این بازار بیفزاید. مالکان با عرضه نکردن واحدهای خالی خود سعی در استفاده بیشتر از نوسانات قیمتی دارند».

یکی از وعده های دولت روحانی در سال ۹۲، تامین مسکن برای جوانان و اقشار ضعیف و متوسط بود. اما متاسفانه دولت آقای روحانی به هیچ عنوان کارنامه قابل قبولی در حوزه مسکن ارائه نداد.

قیمت مسکن در دولت روحانی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ درصد افزایش یافت و این مسئله در کنار افزایش سرسام آور قیمت اجاره بهای مسکن، مردم را با مشکلات عدیده اقتصادی مواجه کرد.

یکی از بانیان اصلی نابسامانی مسکن در سالهای اخیر، «عباس آخوندی» وزیر مستعفی و ناکارآمد راه و شهرسازی در دولت روحانی است. شخصی که به «نساختن مسکن» افتخار می کرد!

حالا دولتی که وزیرش به نساختن مسکن افتخار می کرد، به مردم توصیه می کند که با نخریدن مسکن، از گرانی جلوگیری کنید. این در حالی است که کارشناسان و صاحبنظران، تولید انبوه مسکن توسط دولت در کنار اخذ مالیات سنگین از واحدهای خالی را از ملزومات کاهش قیمت مسکن معرفی می کنند.

**ابتکار:نباید فرصت مذاکره با ترامپ را از دست بدهیم

روزنامه ابتکار در یادداشتی به قلم «جلال خوش چهره» با عنوان «پرهیز از نشانه‌های اغواگر در آمریکا» نوشت: «سبقت‌جویی برخی مقام‌های ایرانی در مخالفت و لعن هرگونه گفت‌وگو و تعدیل در تنش روابط با امریکا در روزهای اخیر، ناشی از این‌ باور است که «دونالد ترامپ» اکنون بیش از هر زمان به گفت‫و‫گو با ایران نیاز دارد. اعتراض‌های مدنی آمریکاییان به تبعیض‌های جاری در این کشور، رکود اقتصادی و بحران ناشی از کرونا که به مرگ بیش از صدهزار نفر در آمریکا انجامیده و سرانجام همبستگی تاثیرگذار این‌عوامل بر نتیجه‌ احتمالی انتخابات ریاست‌جمهوری در نوامبر آینده (آبان ۹۸) سبب تقویت اعتماد به نفس مخالفان گفت‌وگو میان تهران و واشنگتن شده است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، دعوت ترامپ برای مذاکره را نه رد کرد و نه به گنده‌گویی ترامپ تن داد. پاسخ او هوشیارانه و در چارچوب تبادل پیام‌های دیپلماتیک بود... مهم‫ترین فریب اوضاع جاری ایالات متحده و موقعیت کنونی ترامپ، خلق تصوری است که رئیس جمهوری جایگزین درپی انتخابات آینده می‌تواند بر سطح تنش در روابط ایران و آمریکا تاثیر کاهنده داشته باشد. تکرار تجربه تعامل با دولت باراک اوباما در صورت پیروزی «جوبایدن» نامزد انتخاباتی دموکرات‌ها در آمریکا، مهم‫ترین انگیزه برخی مخالفت‌ها با هرگونه گفت‌وگو میان ایران و امریکا در حال‌حاضر است».

ابتکار در ادامه نوشت: «امیدواران به شکست ترامپ و پیروزی رقیب او در نوامبر آینده، همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد "جو بایدن" گذاشته‌اند...این در حالی است که شکست ترامپ در انتخابات آینده هنوز به قوت یک احتمال است و نه بیشتر.علاوه بر این...جو بایدن درصورت پیروزی در انتخابات نوامبر، بی‌تردید باراک اوباما نخواهد بود...بایدن برای بازگشت آمریکا به برجام، به همان اندازه سوداگر خواهد بود که ترامپ با اجرای سیاست «فشار حداکثری» کوشید ایران را به تسلیم دربرابر خواست‌هایش وادارد».

این روزنامه اصلاح طلب در پایان نوشت: «ترامپ می‌کوشد با ترغیب تهران به گفت‌وگو، برای رقابت انتخاباتی و برون‌رفت از ناکامی‌های جاری دولتش، محملی فراهم کند. نیاز او به این اتفاق پنهان نیست. تهران نیز به پشتوانه ایستادگی در برابر فشارهای روزافزون دولت ترامپ، نمی‌تواند با چشم‌پوشی از حقوق خود به او امتیاز گفت‌وگو دهد. اما اگر فرصت‌ها می‌توانند به ایجاد موقعیت‌های بهتر بینجامند، آنگاه لازم است با تعریف روشن اهداف، در این‌باره تدبیر کرد. مهم این است که آشفتگی صحنه به دادن آدرس غلط نینجامد و سبقت جویی‌ها در مخالفت و لعن گفت‌وگو با پرهیز از هیجانات و نگاه واقع‌گرا به اوضاع و چشم‌انداز آینده انجام شود».

اصلاح طلبان در ماههای اخیر بارها بر لزوم مذاکره با ترامپ تاکید کرده اند. اما هیچگاه به این ۳ سوال به درستی پاسخ نداده اند؛ اول اینکه مگر قرار نبود که به واسطه توافق هسته ای، تمامی تحریم های ضدایرانی یکباره لغو شود، پس چرا علیرغم بتن ریزی در صنعت هسته ای چنین اتفاقی رخ نداد!؟ دوم اینکه، مگر اصلاح طلبان نمی گفتند که ترامپ یک دیوانه و مزاحم است و همان بهتر که از توافق خارج شد؛ حالا کدام عقل سلیم می پذیرد که با یک دیوانه مزاحم به توافق برد-برد برسیم!؟ سوم اینکه، وقتی دولت تروریست و جنایتکار آمریکا، سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی را به شهادت رسانده، آیا کوچکترین جایی برای مذاکره و توافق با آمریکا باقی مانده!؟

آمریکا می گوید که ایران باید همان کاری که با صنعت هسته ای خود انجام داد، در صنعت موشکی، صنعت هوافضا، قدرت منطقه ای و هرآنچه که مولفه قدرت برای کشورمان است نیز انجام دهد. کدام کشور قدرتمند و عزتمندی، بر توان دفاعی و دیگر مولفه های قدرت خود صرفا برای رضایت طرف مقابل، چوب حراج می زند!؟

آیا آمریکا و کشورهای اروپایی حاضرند که درباره توان موشکی و دفاعی خود مذاکره و معامله کرده و در نهایت آن را تعطیل کنند!؟