به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، محققان استرالیایی اخیرا روی ۳۶ برند مختلف گوشی موبایل و همچنین کلیدواژه‌های مربوط به نشانه‌های بیماری توسط کاربران در گوگل مطالعه کرده و دریافته‌اند که این موتور جست‌وجو فقط ۳۶ درصد موارد نتایج درستی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد و ۵۲ درصد موارد اطلاعات کاملا غلطی ارائه می‌دهد.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که به غیر از نتایج مربوط به تشخیص بیماری، فقط در ۴۹ درصد موارد توصیه‌ها و مراقبت‌های گوگل درست از آب درمی‌آید.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که به غیر از نتایج مربوط به تشخیص بیماری، فقط در ۴۹ درصد موارد توصیه‌ها و مراقبت‌های گوگل درست از آب درمی‌آید.
تخمین زده می‌شود که در هر دقیقه ۷۰ هزار نفر محتوای مرتبط با سلامتی را در گوگل جست‌وجو می‌کنند و جالب‌تر اینکه نزدیک به ۴۰ درصد این افراد را استرالیایی‌ها تشکیل می‌دهند. یعنی استرالیایی‌ها بیشتر از مردم کشور‌های دیگر به خوددرمانی تمایل دارند.
محققان می‌گویند: این یافته‌ها نشان می‌دهد که افراد باید دقت بیشتری برای یافتن تشخیص بیماری‌شان در اینترنت حساسیت به خرج دهند. در حالی که استفاده از این ابزار‌ها ممکن است وسوسه‌انگیز باشد باید بدانند که در خوشبینانه‌ترین حالت، بیشتر اوقات نتایج این جست‌وجو‌ها غیرقابل اطمینان و در بدترین حالت خطرناک است.
اثر خود بیمار پنداری
به گفته محققان، ممکن است جست‌وجوی آنلاین علائم بیماری، احساس امنیت کاذب به کاربر بدهد.
آنها می‌گویند: احتمالا همه کسانی که در گوگل به دنبال کشف بیماری خود هستند، به نوعی خودبیمار پنداری دارند و با مشاهده اولین علائم بیماری مثل سردرد خیلی سریع آن را جست‌وجو می‌کنند. اما واقعیت این است که باید از این وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها با احتیاط بیشتری استفاده کرد، زیرا آنها تصویر کلی و درستی از شرایط جسمی کاربر ندارند. سابقه بیماری کاربر و نشانه‌های دیگر بیماری او را را نمی‌دانند.
آنها می‌افزایند: اکثر افرادی که دانش سلامتی کمی دارند، فکر می‌کنند که توصیه پزشکی آنلاین دقیق است یا حتی تصور می‌کنند که وضعیت آنها چندان هم جدی نیست.
محققان به این دسته از افراد که دائم عوارض بیماری خود را در فضای مجازی تطبیق می‌دهند، لقب خودبیمار پندار یا cyberchondria داده‌اند.
توصیه‌های پزشکی آنلاین
این تحقیق نشان می‌دهد که مشاوره تریاژ به صورت آنلاین، یعنی چه زمانی و کجا به فکر درمان باشیم، نتایج دقیق‌تری را نسبت به تشخیص بیماری ارائه می‌دهد. یعنی این ابزار معمولا در ۶۰ درصد موارد اورژانسی و ضروری، توصیه و راهکار‌های درمانی و پزشکی صحیحی ارائه می‌دهند، اما این مساله در مورد غیر اورژانسی به ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش می‌یابد.
محققان می‌گویند: به طور کلی جست‌وجوی توصیه‌های پزشکی در اینترنت در شرایطی که کاربر برای محض اطمینان آن را سرچ می‌کند، از بعضی جهات خوب است، اما گاهی نیز منجر به سرسری گرفتن کاربر و عدم مراجعه وی به اورژانس می‌شود.
تعادل
به گفته محققان، وب‌سایت‌های پزشکی به هیچ عنوان جایگزین مراجعه به پزشک نیستند، اما اگر شخص پیش پزشک رفته باشد و بیماری‌اش را تشخیص داده باشد، می‌تواند اطلاعات خوبی را از این وب‌سایت‌ها دریافت کند.
آنها می‌گویند: اخیرا شاهد بودیم که با شیوع ویروس کرونا، خود بیمار پندار‌ها با گوگل کردن راهکار‌های خوب و موثری را در این مورد دریافت کرده‌اند. به عنوان مثال، خدمات سلامتی ملی بریتانیا از این ابزار‌ها برای نظارت بر علائم و مکان‌های احتمالی «نقطه داغ» یا در واقع مراکز شیوع بیشتر کرونا استفاده می‌کند.