شناسهٔ خبر: 40120124 - سرویس سیاسی
منبع: مردم‌سالاری‌آنلاین | لینک خبر

به بهانه درخواست از وزیر ارشاد برای برگزاری مراسم روز کوروش

نگذاریم کوروش را دیگران مصادره کنند - مردم سالاری آنلاين

بهرام پارسایی نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای خطاب به وزیر ارشاد خواستار برگزاری مراسم «روز کوروش» در روز هفتم آبان‌ماه برای معرفی فرهنگ و تمدن ایران شده است تا بار دیگر در شرایطی که به هفتم آبان، روز کورورش نزدیک می شویم، این موضوع بار دیگر مورد توجه قرار گیرد.

صاحب‌خبر - بهرام پارسایی نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای خطاب به وزیر ارشاد خواستار برگزاری مراسم «روز کوروش» در روز هفتم آبان‌ماه برای معرفی فرهنگ و تمدن ایران شده است تا بار دیگر در شرایطی که به هفتم آبان، روز کورورش نزدیک می شویم، این موضوع بار دیگر مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش مردم سالاری انلاین، وی در نامه خویش عنوان کرده است : « هفتم آبان ماه به عنوان یادروز کوروش معرفی شده که می تواند به فرصتی برای ایجاد انسجام ملی، جذب گردشگر و معرفی فرهنگ غنی این سرزمین تبدیل شود. اما تاکنون به علت عدم برنامه ریزی و نبود مدیریت از طرف مسئولین ذیربط نه تنها از آن بهره برداری نشده بلکه باعث سودجویی افراد انگشت شمار و برخورد با تعدادی از مردم و جوانانی شده که ارتباطی با افراد فرصت طلب نداشته اند» . اشاره این نماینده احتمالا به وضعیتی است که سال گذشته ، در این روز ، کنار مقبره کوروش شکل گرفت . در ان زمان در میان جمعیت بسیاری که در این مکان تجمع کرده بودند ، معدودی رفتاری غیر شرعی و غیر اسلامی داشتند که باعث انتقادات فراوانی شد . اما واقعیت این است که وضعیتی که در ان تجمع شکل گرفت ، بخشی از رفتارهایی بوده که در طول چهل دهه گذشته ، آگاهانه یا ناآگاهانه تلاش کرده همه مظاهر ملی را در مقابل و مغایر مسائل اسلامی قرار دهد ،  این رفتار افراطی اگر چه امروز تعدیل شده است ، اما سایبه تندروی های قبلی هنوز هم وجود دارد و با دامن زدن بعضی مغرضان به آن ، دوباره شکل می گیرد.
در دهه شصت ، مبارزه و مقابله با سنت های ایرانی سفت و سخت دنبال می شد. ممانعت برگزاری مراسم چهارشنبه سوری در آن سالها باعث نارضایتی های زیادی شد و به مرور ، این مراسم سنتی را به مراسم پرخطری تبدیل کرد که به جای پریدن از آتش مختصر هیزم ، به ساختن ترقه های خطرناک و پرتاب آن از پشت بام به خیابانها تبدیل کرد ! همین طور سالها انواع و اقسام خطابه ها علیه مراسم سنتی سیزده بدر برای مردم خوانده شد و حتی سعی رد برداشتن تعطیلی این روز شد اما نتیجه ای نداد. همه این مخالفتها بر پایه این پیش فرض شکل گرفته بود که هر چه سنت ملی است (بخصوص سنت هایی که ریشه در ایام قبل از اسلام دارد) مغایر و علیه اسلام است . در حالی که مردم مسلمان ایران سالها با همین مراسم سنتی زیسته بودند و هیچ آسیبی به اعتقادات آنها زده نشده بود . از سوی دیگر توصیه علی (ع) در فرمانی که به مالک اشتر نوشته ، می توانست در این خصوص مدنظر همه کسانی قرار گیرد که مخالف این سنتها بودند : «  سنت نیکویی را که بزرگان امت ‌به آن عمل کرده‌اند و رعیت‌بر آن سنت‌به‌نظام
نوشته ها و گفته های از نوع خلخالی درباره کوروش کم نبود ؛ آن هم در حالی که علامه طباطبایی صاحب تفسیر بزرگ المیزان ، در این تفسیر شخصیت کوروش را با ذوالقرنین تطبیق داده بود . در قرآن مجید، آيه هاي 83 تا 99 سوره كهف، از کوروش کبیر با نام ذوالقرنین به عنوان فردی یکتاپرست، صالح، دادگر و انسان دوست و به عنوان یکی از بندگان شایسته و برگزیده خداوند به نیکی یاد می کند
آمده و حالش نیکو شده است، مشکن ؛ و سنتی میاور که به سنتهای نیکوی‌گذشته زیان رساند، آنگاه پاداش نیک بهره کسانی شود که آن سنتهای نیکو نهاده‌اند وگناه بر تو ماند که آنها را شکسته‌ای ».
مخالفت با «کوروش» به عنوان نماد ملی ایران قبل از اسلام هم بر اساس این باور غلط (تقابل مظاهر ملی و مسائل اسلامی ) در دوران مبارزه و پیروزی انقلاب اسلامی از سوی بعضی افراد تندرو شکل گرفت. شاید مشهورترین مخالفت ، مخالفت صادق خلخالی بود که در آن سالها برای مقابله با سلطنت ، جزوه ای علیه کوروش نوشت و تا بدانجا پیش رفت که گرامیداشت روز تولد کوروش را سیاستی استعماری دانست، آنچنان که: «گاهی مردم را به تریاک و زمانی دیگر مردم را به می‌گساری و موسیقی و هنر و وقت دیگر آنها را به ورزش و میدان المپیک و بار دیگر آنها را به هیپی‌گری و درویشی و عرفان موهومی و سپس به لباس و مدپرستی مثل مینی‌ژوپ و ماکسی و میدی و غیره و بالاخره به وسیله سینما و تئا‌تر و تریا و کاباره و به وسیله مجلات و روزنامه‌های مزدور و عکس‌ها و فیلم‌های سکسی و به وسیله رمان و تاریخ موهومی و روز تولد موش و سگ و گربه و یا کوروش کبیر مشغول کرده و می‌خواهند که ملت هیچگاه رشد فکری نداشته باشند». ادعاهایی که خلخالی درباره شخصیت کوروش کرده بود به قدری غیر تاریخی، موهن و عجیب بود که سعیدی سیرجانی در یکی از نوشته های خویش فقط آن را شایسته تمسخر دانست!
نوشته ها و گفته های از نوع خلخالی درباره کوروش کم نبود ؛ آن هم در حالی که علامه طباطبایی صاحب تفسیر بزرگ المیزان ، در این تفسیر شخصیت کوروش را با ذوالقرنین تطبیق داده بود . در قرآن مجید، آيه هاي 83 تا 99 سوره كهف، از کوروش کبیر با نام ذوالقرنین به عنوان فردی یکتاپرست، صالح، دادگر و انسان دوست و به عنوان یکی از بندگان شایسته و برگزیده خداوند به نیکی یاد می کند. دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی استاد بزرگ تاریخ دانشگاه تهران  نیز بیش از پنجاه سال قبل کتابی از ابوالکلام آزاد درباره کوروش را ترجمه و منتشر کرده که به سوالات تاریخی درباره وی پاسخ یم دهد . عجیب اینجا است که با این همه ، هنوز بعضی تندروها ادعا می کنند که کوروش وجود خارجی نداشته و ساخته و پرداخته یهودی ها است!
نامه ای که نماینده شیراز به وزیر ارشاد نوشت ، ادامه خواستی بود که پیش از این هم بعضی از دلسوزان داشتند . سال گذشته مصطفی کواکبیان نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی هم با اشاره به نظر علامه طباطبایی ؛ تصریح کرده بود که نگذاریم کوروش را دیگران مصادره کنند. اما آیا به این خواسته دلسوزان توجهی می شود؟