به گزارش مشرق، «هادی محمدی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
در دو حوزه ژئوپلتیک غرب آسیا و خلیج‌فارس، مقامات امریکایی، عراق را نقطه اصلی تمرکز سیاست‌های فعال خود قرار داده‌اند و اینگونه ارزیابی می‌کنند که با تکیه بر شاخص‌های اقتصاد نفتی، ژئوپلتیک و قابلیت‌های اثرگذاری بر بازیگر اصلی منطقه، یعنی ایران، باید در عراق بمانند و مهار قدرت و حاکمیت را در دست داشته باشند تا بتوانند موازنه باخته در منطقه را به نفع خود معکوس کنند. حال آنکه، پازل پرونده‌های منطقه‌ای از یمن تا فلسطین، لبنان و سوریه و نهایتاً عراق، اهرم‌های امریکایی آنچنان سست و کم‌خاصیت هستند که با سادگی فرو می‌پاشند.
بیشتر بخوانید:
موضع ائتلاف صدر درباره رأی اعتماد به «الزرفی»
از توافق بر رد «الزُرفی» تا پافشاری او بر نخست‌وزیر شدن
اگرچه مثال‌های خوبی در سوریه، یمن، لبنان و فلسطین وجود دارند، ولی پرداختن به پرونده اصلی امریکا، یعنی عراق، شاهد مثال بهتری خواهد بود. مقامات امریکایی که همواره بر روش‌ها و ابزار و رویکردهای تروریستی، غیرقانونی و ضدبشری و منش دزدان دریایی تکیه دارند، فکر می‌کردند با ترور دو فرمانده اصلی مبارزه با داعش و دیکتاتورهای منطقه و تکیه بر جوکرهای بی‌رمق و جاسوس‌های دلبسته به پاسپورت و تابعیت ایالات متحده، قادرند همه اهرم‌های قدرت ملی در عراق را در قبضه بگیرند. حال آنکه ترور دو فرمانده بزرگ مقاومت، روح و خون جدیدی در باور استراتژیک مبارزه با امریکا و استکبار و جبهه مقاومت دمیده و مصمم‌تر از قبل، بر راهبرد اخراج امریکا و نابودی رژیم اشغالگر قدس تأکید کردند.
جوکرها و جاسوس‌ها و دوتابعیتی‌ها و دلباخته‌های امریکا هم در عراق از شمال تا جنوب این کشور با کمترین غرش شیران مقاومت و با اشاره رهبران دلسوز شیعه یا مراجع عالی شیعه در عراق، یا در لانه می‌خزند و یا با اصرار ترامپ، خوش‌رقصی بی‌فرجام می‌کنند، ولی نه برای باقی ماندن در عراق و نه در تحمیل چهره‌های وابسته و نوکر امریکایی، راه به جایی نمی‌برند. اقدامات تمرینی برخی از گروه‌های مقاومت که در یک هفته قریب ۳۰ عملیات روی پایگاه‌های امریکایی به اجرا می‌گذارند، نشانه و شاخص خوبی است تا بدانیم، تخلیه پایگاه‌های مختلف و استقرار در دو پایگاه حریر و عین‌الاسد، چرا صورت گرفته و عربده و خط و نشان ترامپ و پمپئو برای چیست؟
امریکا به‌خوبی از عزم مقاومت آگاه است و برای متوقف شدن مطالبه قانونی و اخلاقی اخراج از عراق، غرش‌های توخالی می‌کند. پادوهای مجازی و سیاسی امریکا در عراق برای تحت‌الشعاع قرار دادن فرار از پایگاه‌ها و مجبور کردن گروه‌های شیعه به پذیرش یک چهره وابسته به ارتش امریکا در پست نخست‌وزیری، آشوب‌های ناصریه را فعال کردند و اصرا دارند با خرید تعدادی نماینده، در روزهای آینده از پارلمان عراق، رأی اعتماد بگیرند. کردها و گروه‌های سنی مواضع خود را روشن کرده‌اند که فقط در کنار اجماع و فراکسیون بزرگ شیعی قرار خواهند داشت، ولی چند مزدبگیر از لیست نصر و حیدر عبادی اصرار دارند تا بلکه بتوانند برای الزرفی رأی‌سازی کنند. مسئله الزرفی پایان یافته است و دستور کار اصلی نخست‌وزیر آتی در عراق به موازات انتخابات زودهنگام و خدمات شایسته به مردم و مبارزه با فسادگران، اخراج امریکاست، چراکه بنیان فساد افسارگسیخته در عراق را شبکه افراد و احزاب مرتبط با امریکا تشکیل می‌دهند.