نوشته امیرعلی ابوالفتح
اندکی بیش از یک سال دیگر به انتخابات ریاست جمهوری امریکا باقی مانده است. در سوم نوامبر 2020، حدود 200 میلیون شهروند امریکایی به پای صندوقهای رأی خواهند رفت تا رئیس جمهوری بعدی کشورشان را انتخاب کنند. سنت دیرینه سیاسی در ایالات متحده نشان میدهد که رؤسای جمهوری از شانس بسیار زیادی برای پیروزی مجدد در انتخابات برخوردار هستند؛ همین سنت نیز اعتماد به نفس دونالد ترامپ را برای پیروزی در انتخابات سال آینده افزایش داده است. با این حال، اتفاقاتی که ممکن است طی ماه‌های آینده رخ دهد، تردید‌هایی را در مورد پیروزی مجدد ترامپ ایجاد کرده است.
از جمله اینکه چه بسا، سیر تحولات مربوط به جدال اطلاعاتی – امنیتی میان رئیس جمهوری کنونی با ائتلافی از مخالفان، شامل بوروکراتهای سیاسی، جامعه اطلاعاتی و رسانه‌های جریان اصلی در نهایت به برکناری ترامپ از ریاست جمهوری بینجامد. ترامپ قرار است در شرایطی وارد رقابتهای مقدماتی ریاست جمهوری شود که از هم‌اکنون شمشیر استیضاح در مجلس نمایندگان تحت کنترل دموکراتها را بالای سر خود احساس میکند. گرچه هنوز نشانههایی از شورش سناتورهای جمهوریخواه علیه ترامپ دیده نمیشود، اما گذشت زمان بر تعداد منتقدین رئیس جمهوری جمهوریخواه در میان هم حزبیهای وی افزوده که میتواند دردسرساز باشد.
با این حال، در اردوگاه دموکراتها نیز اوضاع چندان مطلوب به‌نظر نمیرسد. حضور دو جین نامزد دموکرات در انتخابات مقدماتی به تشدید شکافهای داخلی میانجامد، بویژه اینکه دو نامزد پیشتاز و سرشناس حزب، یعنی جو بایدن و برنی سندرز به دو جناح رقیب تعلق دارند؛ جناح میانهرو که از پشتیبانی سران حزب و سازمان حزبی بهرهمند است به بایدن روی خوش نشان داده و چپگرایان مورد حمایت جوانان پشت سر سندرز صف آرایی کردهاند. اما همین دو نامزد پیشتاز نیز در معرض آسیب جدی قرار دارند به گونهای که اتهام فساد مالی بایدنها در ماجرای «اوکراین گیت» به ریزش آرای معاون رئیس جمهوری سابق انجامیده و سندرز نیز به‌دلیل کهولت سن و بیماری قلبی، فاقد توانایی جسمی کافی برای تصدی مقام ریاست جمهوری قلمداد میشود.
به‌همین دلیل در هفتههای اخیر، سناتور الیزابت وارن با پشت سرگذاشتن سندرز در نظرسنجیها، با فاصله اندک بعد از بایدن قرار گرفته است. درصورت کنارهگیری سندرز از رقابتهای درون حزبی که به‌دلیل سکته قلبی در روزهای اخیر، غیرمنتظره نخواهد بود، رقابت اصلی میان بایدن و وارن شکل خواهد گرفت.
فارغ از دیدگاههای نسبتاً چپگرایانه، وارن فاقد کاریزمای لازم برای بسیج هواداران حزب به شمار میآید، بویژه اینکه بدون ویژگیهایی همچون جنگندگی و عوامگرایی، امکان غلبه بر دونالد ترامپ در انتخابات سال آینده برای دموکراتها تقریباً غیرممکن خواهد بود. بویژه اینکه ستاد انتخاباتی ترامپ در جمع‌آوری اعانات انتخاباتی یک سر و گردن از رقبای دموکرات جلوتر است و برخی گمانهزنیها حکایت از آن دارد که پافشاری جریان چپ حزب دموکرات برای استیضاح و برکناری رئیس جمهوری کنونی، در نهایت به خیزش عمومی محافظه کاران و بسیج راستگرایان در انتخابات پیشرو برای پشتیبانی از ترامپ خواهد انجامید.
با این حال، در دنیای پرتلاطم و هیجانی انتخابات امریکا، یک سال هنوز زمان بسیار طولانی است تا تصویری نسبتاً دقیق از سرانجام آن شکل بگیرد. چهار سال پیش در چنین روزهایی که هنوز رقابتهای مقدماتی ریاست جمهوری سال 2016 آغاز نشده بود، کمتر کسی میتوانست تصور کند که یک کارآفرین غیرسیاسی صرفاً با وعده‌های جنجالی قادر خواهد بود نه فقط بر غولهای جمهوریخواه غلبه کند که با شکست هیلاری کلینتون، کاخ سفید را از دموکراتها برباید. تکرار چنین شگفتی در سال 2020 نیز دور از انتظار نخواهد بود، بویژه اینکه در سه سال ریاست جمهوری دونالد ترامپ، سیاست و حکومت در امریکا بیش از هر زمان دیگری با شگفتی در هم آمیخته است.