خرداد؛ سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش روز گذشته استعفا کرد. دلیل واقعی این استعفا هنوز مشخص نیست. اکنون در پرجمعیت‌ترین وزارتخانه کشور، موضوع انتخاب سرپرست به مهمترین مسئله تبدیل شده است؛ گفته شده غلامرضا کریمی و مجتبی زینی وند جانشینان احتمالی بطحایی هستند.
روز گذشته ناگهان خبر استعفای سید محمد بطحایی شنیده شد؛ خبری که ابتدا به شکلی مبهم توسط روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش تکذیب شد و ساعاتی بعد تایید آن در رسانه‌ها منتشر و معلوم شد رئیس جمهور با این استعفا موافقت کرده است؛ منتقدان بطحایی نوشتند که «بهتر است وزیر پیش از استعفا به خاطر وضعیت سخت فرهنگیان و حق التدریسی‌ها و مشکلات موجود عذرخواهی می‌کرد یا درباره آنها توضیح می‌داد و بعد کناره می‌گرفت.» این سخن، انتقاد به جایی بود؛ چه اینکه اولا آموزش و پرورش پرجمعیت‌ترین وزارتخانه کشور است و دوما آینده میلیون‌ها دانش آموز به سرنوشت این وزارتخانه بستگی دارد؛ شاید همین دو دلیل کافی باشد که بتوان مهمترین موضوع در آموزش و پرورش را انتخاب سرپرست و پس از آن وزیر دانست.
انتخاب وزیر از این جهت اهمیت دارد که چالش‌های وزارت آموزش و پروش تمامی ندارد؛ در دولت روحانی سه بار وزیر این وزارتخانه تغییر کرده است و فرهنگیان امیدوارند شاید با انتخاب چهارمین وزیر، کمی روی آرامش ببینند. خود روحانی نیز تصور نمی‌کرد در پرجمعیت‌ترین وزارتخانه دولت تا این حد با چالش مدیریتی مواجه شود و روزی در آموزش و پرورش مجبور شود چهار وزیر انتخاب کند.
علی اصغر فانی، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی و سید محمد بطحایی هیچکدام نتوانستند خود را با سیاست‌های کلان دولت در آموزش و پرورش همراه کنند و هرکدام در طول مدیریت خود چالش‌های بزرگی برای این وزارتخانه به بار آوردند؛ از حواشی صندوق فرهنگیان گرفته تا اختلاس در بانک سرمایه و از آتش سوزی مدارس تا ویرانی‌های سیل در مدارس و از پخش آهنگ ساسی مانکن تا نظام رتبه بندی معلمان همگی بخشی از چالش‌های بود که وزارت آموزش و پرورش را در سیبل توجهات قرار دارد.
حالا که بطحایی با بهانه شرکت در انتخابات مجلس [که به گفته تحلیلگران صرفا توجیهی برای خروج او از کابینه بود] دولت را ترک کرده، نگاه کارشناسان به گزینه بعدی وزارت آموزش و پرورش است. اطلاعات خبرنگار اجتماعی رویداد٢٤ نشان می‌دهد شانس انتخاب مجتبی زینی وند معاون وزیر و رییس سازمان مدارس غیر دولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی و غلامرضا کریمی رییس مرکز امور بین الملل و مدارس خارج از کشور بیش از بقیه گزینه‌هاست.
مجتبی زینی وند گزینه جوان‌تر و البته هماهنگ‌تر با دولت است و این موضوع باعث شده تا شانس سرپرستی او باتوجه به شرایط حساس دولت بیش از دیگران باشد. زینی وند که در همه سطوح آموزش و پرورش حضور داشته و شناخت کامل و جامعی از این وزارتخانه پرچالش دارد تعاملات بهتری هم با نمایندگان مجلس داشته است.
مجتبی زینی وند کیست؟
مجتبی زینی وند دکترای مدیریت فرهنگی است که تا کنون با سمت‌هایی همچون مشاور وزیر و سرپرست دفتر وزارتی وزارت آموزش‌وپرورش، مدیرکل مدارس غیردولتی آموزش‌وپرورش، دبیر شورای معاونان آموزش‌وپرورش، معاون اداری مالی اداره کل پشتیبانی وزارت آموزش پرورش، دبیر شورای نظارت مرکزی سازمان مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش‌وپرورش، عضویت در کمیته اتباع شورای عالی آموزش‌وپرورش، عضویت در کمیته خاص شورای عالی آموزش‌وپرورش، معاون آموزشی اداره آموزش‌وپرورش، مسئولیت حراست اداره آموزش‌وپرورش و مسئولیت امور ایثار گران و اداره آموزش پرورش فعالیت کرده است.
در سوابق علمی زینی وند، بیش از ده‌ها تحقیق و مقاله علمی پژوهشی، چاپ ده‌ها مقاله علمی پژوهشی در روزنامه‌های کثیرالانتشار، پژوهشگر برتر مراکز تربیت‌معلم تهران در سال ۷۳، رئیس دفتر نشر آثار استاد مطهری در دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشجوی نمونه کشور در سال ۶۹ را دارد.
زینی وند عضوشورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه است و در کارنامه سیاسی او، سمت دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران و فرمانده گردان ۱۲۰ عاشورا در ایلام ثبت شده است
.
غلامرضا کریمی کیست؟
غلامرضا کریمی دانشیار روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی است که به عنوان قائم مقام وزیر آموزش و پرورش در امور بین الملل فعالیت می‌کند؛ خاستگاه او از دانشگاه خوارزمی است و هماکنون عضو هیئت رئیسه و مشاور امور بین الملل این دانشگاه نیز هست.
سوابق کریمی بیشتر در حوزه دانشگاهی است؛ عضویت در شورای علمی کارگروه مدیریت کلان دستگاههای فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضویت در کمیته تخصصی جذب موسسه آموزش عالی علمی- کاربردی شهرداری تهران از دیگر سمت‌های او بوده است.
کریمی همچنین دبیر کل کمیسیون ملی آیسسکو، معاون دفتر همکاریهای علمی بین‌المللی وزارت آموزش و پرورش؛ دبیر سیاسی مجله بصائر و کارشناس معاونت سیاسی سازمان صدا و سیما نیز بوده است.
مقایسه سوابق کریمی و زینی وند نشان می‌دهد وزن سیاسی و اجتماعی زینی وند بیش از سایر گزینه‌هاست؛ با این حال بایست تا فردا منتظر بود و دید که رییس جمهور فردا چه کسی را به عنوان سرپرست انتخاب می‌کند؛ شاید اینگونه وزارت آموزش و پرورش روی آرامش بخود بگیرد.