سرويس سياسی جوان آنلاين: یکی از مهمترین اصولی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانیه گام دوم به آن پرداختهاند، بحث جوانگرایی بود که تنها راهحل در مقابل نظام جمهوری اسلامی از مشکلات و چالشهای فعلی است.
دیروز روز ولادت حضرت علیاکبر (ع) بود؛ روزی که در نظام جمهوری اسلامی به نام روز جوان نامیده شده است؛ روزی که اغلب با برنامههای نمادین سپری میشود، بدون آنکه نقش واقعی جوانان در داخل کشور مورد تحلیل دقیق قرار بگیرد.
دیروز روز ولادت حضرت علیاکبر (ع) بود؛ روزی که در نظام جمهوری اسلامی به نام روز جوان نامیده شده است؛ روزی که اغلب با برنامههای نمادین سپری میشود، بدون آنکه نقش واقعی جوانان در داخل کشور مورد تحلیل دقیق قرار بگیرد.
نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی نشان میدهد جوانان یکی از اصلیترین موتورهای محرکههای کشور در پیشبرد اهداف کلان بودهاند به گونهای که متوسط سن مدیران کشور در اوایل انقلاب اسلامی نزدیک به ۲۵ سال بود، با این حال در ادامه روند استفاده از جوانان دچار رکود شد به گونهای که در دولت یازدهم شاهد یکی از پیرترین کابینههای نظام جمهوری اسلامی بودیم.
این مسئله سبب شده است تا مقامات ارشد نظام به خصوص مقام معظم رهبری بر ضرورت استفاده از جوانان تأکید کنند. این مسئله به قدری مهم است که گاه ایشان در مجموعههای زیرمجموعه خود شخصاً وارد عمل شده و از مدیران عالی رتبه استفاده از جوانان حزب انقلابی را به عنوان یک مطالبه مطرح کردهاند.
با این حال شاید یکی از مهمترین اقدامات ایشان اشاره به این مسئله در بیانیه گام دوم انقلاب به عنوان مانفیست اصلی نظام جمهوری اسلامی در پایان ۴۰ سالگی است.
ایشان در بیانیه گام دوم میفرمایند: با این همه، اینجانب به جوانان عزیزی که آینده کشور، چشمانتظار آنهاست صریحاً میگویم آنچه تاکنون شده با آنچه باید میشده و بشود، دارای فاصلهای ژرف است. در جمهوری اسلامی، دلهای مسئولان بهطور دائم باید برای رفع محرومیتها بتپد و از شکافهای عمیق طبقاتی به شدت بیمناک باشد. در جمهوری اسلامی کسب ثروت نهتنها جرم نیست که مورد تشویق نیز هست، اما تبعیض در توزیع منابع عمومی و میدان دادن به ویژهخواری و مدارا با فریبگران اقتصادی که همه به بیعدالتی میانجامد، به شدت ممنوع است، همچنین غفلت از قشرهای نیازمند حمایت، به هیچ رو مورد قبول نیست. این سخنان در قالب سیاستها و قوانین، بارها تکرار شده است ولی برای اجرای شایسته آن، چشم امید به شما جوانهاست و اگر زمام اداره بخشهای گوناگون کشور به جوانان مؤمن و انقلابی و دانا و کاردان - که بحمدالله کم نیستند- سپرده شود، این امید برآورده خواهد شد.
کفگیر همه به ته دیگ خورده است
واقعیت ایت است که مسئله استفاده از جوانان و پیر شدن هرم مدیریتی کشور تبدیل به دغدغهای برای دو حزب اصلی کشور چه اصلاحطلبان و چه اصولگرایان شده است. نابسامانیهای اجرایی کشور ناشی از پیر شدن ساختار مدیریتی کشور سبب شده تا این سؤال به صورت جدی مطرح شود که آیا احزاب سیاسی در این حوزه اقدام به کادرسازی و فراهم کردن زمینهای برای ورود جوانان به حوزههای مدیریتی کردهاند یا نه؟
با جرئت میتوان گفت که کفگیر اصلاحطلبان نیز به ته دیگ خورده البته این مسئله نیاز به بررسیهای بیشتر دارد، اما واقعیت این است که خطر فوق را اصلاحطلبان به خصوص در حوزه مدیریتی احساس کردهاند. شاید یکی از معروفترین اظهارنظرها در این باره سخنان سعید حجاریان در مورد به بن بست خوردن ذخایر فعلی برای پاسخ دادن به پر شدن مناصب باشد. وی با اشاره به انتقادهای موجود در خصوص چینش کابینه روحانی میگوید: خود آقای روحانی هم نیرویی بهتر از این وزرای پیشنهادی نداشت، اگر داشت معرفی میکرد. مسئله این است که کفگیر به ته دیگ خورده است و نه کسی را باقی گذاشتهایم و نه نیرویی تربیت کردهایم. حالا سؤال این است که وضعیت گروههای جبهه انقلابی به خصوص در حوزه سیاسی چگونه است. آیا این کفگیر در این سوی میدان نیز به ته دیگ خورده است.
دولت و حزب اعتدال و توسعه نیز با اینکه قولهای فراوانی در خصوص جوانگرایی داده بود، اما عملا هیچ اقدامی در این حوزه رخ نداد. در طول رقابتهای انتخاباتی سال ۹۶ بحث جوانگرایی یکی از مهمترین شعارهای دولت مستقر به ریاست حسن روحانی بود. نمیتوان فراموش کرد که روحانی در شعارهای خود به این نکته اشاره کرد که بحث جوانگرایی و توجه به فعالیتهای جوانان از مهمترین اهداف وی در انتخابات است. وی در یکی از سخنرانیهای خود در جریان انتخابات تصریح کرد: من مجدداً قدرت ملی را به این کشور به کمک شما جوانان بازخواهم گرداند و به افراطیگری و خودسریها پایان خواهم داد چراکه ما خواهان اجرای قانون هستیم. همچنین توجه به وضعیت اشتغال و اقتصاد جوانان نیز از مهمترین نکاتی بود که در سخنان روحانی مطرح شد، با این حال گذشت چند ماه از انتخابات و تلاش روحانی در این فضا نشان میدهد عملکرد وی نتوانسته حتی طرفداران خود را راضی کند. معرفی وزرا و همچنین برخی انتصابات وی در کابینه و پایین نیامدن متوسط سن اعضای کابینه از مهمترین اتفاقاتی بود که نشان داد شعار جوانگرایی روحانی به جایی نرسیده است. عباس عبدی از روزنامهنگاران اصلاحطلب نیز بعدها در مطلبی با اشاره به این مسئله مینویسد: نخستین ایراد مهم این است که سن کابینه به جای کاهش افزایش هم داشته است. چرا کابینه جوان نشد؟ تقریباً اتفاقنظر بود که میانگین سن کابینه بالاست و باید کاهش یابد. در این مورد قول و قرارهای زیادی هم داده شد ولی در عمل هیچ اتفاق مثبتی جز اضافه شدن یک وزیر متولد دهه ١٣٦٠ رخ نداد. تازه یکی از بیشترین مخالفتها نیز با همین وزیر پیشنهادی است!
اضافه شدن برخی مشاوران و مدیران جوان نیز اغلب با اعتراضاتی همراه شد که واضحترین نمونه آن انتصاب مشاور جوان وزیر کار و رفاه بود که در نهایت با نارضایتی شخص روحانی منتفی شد.
جریان انقلابی پیشرو باشد
به نظر میرسد این وضعیت در جریان اصولگرایی هم با کمی شدت و ضعف جاری است. یکی از بخشهایی که باید بتواند مورد توجه جبهه انقلاب قرار بگیرد استفاده از نیروهای جوان در ساختار احزاب و گروههای جبهه انقلاب است. در حقیقت در سایه بیتوجهی روزافزون مردم به دسته بندیهای مرسوم سیاسی باید فضای جدیدی بر فعالیت جوانان در حوزه سیاسی فراهم شود.
حضور جوانان انقلابی در این حوزه میتواند علاوه بر دمیدن روح تازهای از نشاط و حرکت در جمع فعالان سیاسی به ایجاد یک جریان جدید برای حضور نخبگان جوان در عرصه مدیریتی کشور ختم شود. این حرکت علاوه بر برانگیختن امید در سطح جامعه به ارتقای کلی فضای رقابتهای سیاسی منجر میشود. انتخابات مجلس شورای اسلامی که قرار است در اسفندماه سال جاری برگزار شود، فرصت مناسبی برای به میان آوردن جوانان به خصوص چهرههای جدید است. این مسئله زمانی اهمیت پیدا میکند که نگاهی به خواستههای مردم نشان میدهد، حضور مدیران و چهرههای جوان جزو خواستههای اصلی مردم نیز است. در هر صورت تأکید بر جوانگرایی نکتهای است که رهبر انقلاب اسلامی آن را به عنوان یک راهبرد مطرح کردهاند و در عمل نیز رسیدن به اهداف بزرگ نظام دقیقاً از همین مسیر میگذرد؛ مسیری که شاید در ابتدا ورود به آن سخت باشد، اما با فتوحات فراوانی همراه خواهد بود.