به گزارش روابط عمومی، در شب برگزاری فستیوال سبد طلایی کشور همه ستاره بودند، یکی از این ستاره‌ها مژگان خدادادی بود که در سه شاخصه کاندیدای دریافت تندیس سبدطلایی شد و در دو شاخصه دو تندیس را به خانه برد. به عبارت دیگر خدادادی جز معدود مهمانانی در فستیوال طلایی بود که دو تندیس دریافت کرد.
کاپیتان پالایش نفت آبادان در فصلی که گذشت جز بهترین‌های لیگ بود. این بازیکن 30 ساله و 170 سانتی متری در بخش دریافت تندیس طلایی ارزشمندترین بازیکن فصل هم کاندید شد، جایزه‎ای که در نهایت به دوست و هم تیمی‌اش یعنی معصومه اسماعیل‌زاده رسید. این چهره طلایی بسکتبال بانوان حالا به پای گفت و گو با سایت فدراسیون بسکتبال نشسته است، گفت و گویی که ماحصل آن را در ادامه می خوانید:

-مژگان خدادادی چگونه بسکتبالیست شد؟
*خدادای: بسکتبال را از دوران ابتدایی در مدارس آغاز کردم. اما در دوران متوسطه و راهنمایی اصلا بسکتبال کار نکردم و بیشتر دنبال رشته هایی مثل هندبال شطرنج و دو میدانی بودم. در واقع خودم را در رشته‌های مختلفی محک زدم اما در دبیرستان سرنوشت دوباره من را به طرف بسکتبال کشاند. معلم ورزش من را به مربی تیم شهرمان یعنی قزوین معرفی کرد. خانم افسانه حسن نایبی آن موقع مربی تیم قزوین بود و به این ترتیب من وارد سوپرلیگ شدم. زمانی که سر تمرینات تیم رفتم کوچک ترین بازیکن تیم بودم. آن زمان ۱۶ سال داشتم. یک بازی دوستانه با تیم پیکان داشتیم. رفتیم و بازی کردیم و من آنجا خیلی خوب بودم و پس از آن به عنوان یکی از مهره های اصلی تیم برای سوپر لیگ انتخاب شدم. البته آن زمان فرصت بازی کردن من با توجه به سن کمی که داشتم کم بود و نهایت هیک دقیقه ، دو دقیقه و یا سه دقیقه به میدان می‌رفتم اما کم‌کم بازیکن فیکس تیم شدم.

-اولین بار چه زمانی به تیم ملی بسکتبال دعوت شدید؟
*خدادادی: نخستین بار در ۱۹ سالگی به تیم ملی جوانان دعوت شدم. یک بازی دوستانه هم با امارات در تهرانسر داشتیم که من خیلی خوب بازی کردم و به این ترتیب برای تیم بزرگسالان انتخاب شدم. هم من بودم هم روژانو محمودی که هر دو متولد سال ۶۷ بودیم. در بزرگسالان هم به همه اردوها دعوت شدم. سال ۸۵ یا سال ۸۶ نخستین اعزام برون‌مرزی ما بود. ما به قطر رفتیم. همه بازیکنان بزرگسال آن زمان مثل آزاده زمانپور، زهره خالقی و دیگر بازیکنان از ما بزرگتر بودند. کوچکترین بازیکنان تیم ملی هم من و روژانو محمودی بودیم. پس از آن دیگر بازی در رده ملی نداشتیم تا اینکه در سال ۹۲ به یک اردو درترکیه رفتیم. یک مسابقه چهارجانبه هم در تهران داشتیم. تیم‌هایی مثل ترکمنستان و عراق به ایران آمده بودند. بعد از اعزام به قطر هر چه مسابقه و اردو بود من به تیم ملی بسکتبال دعوت شدم و جزء ۱۲ بازیکن اصلی بودم. سال گذشته هم که حجاب بسکتبالیست‌های زن از سوی فیفا تایید شد و ما وارد رقابت‌های بین‌المللی شدیم. نخستین اعزام ۳ به ۳ بسکتبال بانوان مربوط می‌شد به اردیبهشت ماه سال گذشته . تیم ملی بسکتبال سه نفره بانوان با حضور من سعیده علّی، معصومه اسماعیل زاده و سارا اعتماد به قزاقستان رفت و در آن رقابت‌ها سوم شد. اما بازی‌های ترکمنستان که داخل سالن بود ما حضور نداشتیم و گروه جدید از بازیکنان دیگر رفتند. فدراسیون قبلی چون اعتقاد داشت بازیکنان زن بسکتبال ایران سالیان سال در رقابت‌های برون‌مرزی حضور نداشتند پس هر دوره باید بازیکنان جدیدی به رقابت‌های برون مرزی اعزام شوند. به بازیهای داخل سالن ترکمنستان گلاره کاکاوند، آیرین آرتونیان، دلارام وکیلی و روژانو محمودی اعزام شدند. امسال هم کاپ آسیایی برگزار شد که من نرفتم و نمی دانم چرا خط خوردم. شادی عبدالوند، کیمیا یزدیان تهرانی، سعیده علّی و معصومه اسماعیل زاده بازیکنانی بودند که اعزام شدند اما برای جام جهانی فیلیپین که یک ماه پیش برگزار شد من حضور داشتم. رفتم و خوب درخشید. هم در کار تیمی ، هم در کار دفاعی و هم در امتیازآوری خوب بودم و پاس های عرضی خوبی هم ارسال می کردم. باید بگویم من در جام جهانی فیلیپین همه کار کردم.

-جام جهانی سه نفره بسکتبال بانوان فیلیپین بزرگ‌ترین رویداد تاریخ بسکتبال بانوان ایران محسوب می‌شود. از آن تجربه بیشتر برایمان بگویید.
*خدادادی: اتفاق بسیار خوبی بود. ما همیشه منتظر چنین رویدادی بودیم تا خودمان را محک بزنیم. نخستین نگاه به ما در جام جهانی این بود که فکر می‌کردند ما بسکتبال بلد نیستیم اما ما هر چه در این رقابت‌ها بازی به بازی پیش می رفتیم بهتر می‌شدیم. در روز آخر هم آندورا را بردیم، تیمی که رنکینگ شماره دو جهان را در اختیار دارد. همه خبرنگاران پس از این پیروزی به سمت ما آمدند و با ما صحبت کردند. خیلی برایشان جالب بود. دیگر چیزی که مورد توجه آنها قرار گرفت حجاب ما بود. آنها به ما می‌گفتند که شما روز به روز پیشرفت کردید و جنگندگی شما را دیدیم. از بازی شما لذت بردیم. حتی مربی آمریکا به ما گفت خیلی خوب بودید، هم حرکت های خوب داشتید و هم دفاع خوب. در کل برای همه جالب بود. ایتالیایی‌ها هم به ما گفتند که هرگز ناامید نشوید. شما در آینده به تیم بهتری تبدیل خواهید شد. آنها به ما گفتند که در سال‌های گذشته خودشان هم بارها شکست خوردند و در نهایت به اینجا رسیدند که یکی از بهترین تیم‌های جهان باشند. آنها به ما مدام می‌گفتند که شما هم ابتدای راه هستید و باید بجنگید، ما شما را بازیکنان بسیار خوبی دیدیم.

- از عملکرد فدراسیون بسکتبال در حوزه بانوان برایمان بگویید.
*خدادادی: عملکرد فدراسیون خیلی خوب است . تا فرصت پیش آمد تیم بسکتبال بانوان را اعزام کردند. من خیلی راضی ام. بسکتبال بانوان با این روند بسیار پیشرفت خواهد کرد.

- بانوان سه نفره قرار است برای نخستین بار به بازی‌های آسیایی هم اعزام شود.از این رقابت‌ها هم برای ما بگویید.
*خدادادی: بازی‌های آسیایی برای بسکتبال بانوان ایران فقط به رده زیر ۲۳ سال مربوط می‌شود. بر اساس قانون فیبا فقط تیم های زیر 23 سال باید به بازی های آسیایی بروند. به هر حال توقع برد از بازیکنان ایران نیست. بهترین های آسیا در بازی‌های آسیایی به میدان می‌روند و تیم‌هایی مثل چین و ژاپن آنجا هستند. بازیکنان ما فقط باید به این رقابت‌ها بروند تا تجربه بدست بیاورند و در آینده بتوانند در تیم بزرگسالان هم به میدان بروند.

-چندی پیش نخستین فستیوال طلایی بسکتبال ایران برای معرفی بهترین‌های لیگ برتر بسکتبال بانوان و مردان برگزار شد. نظرتان را راجع به این فستیوال بگویید.
*خدادادی: من زمانی که به این فستیوال دعوت شدم فکر می کردم که اسم من اصلا برده نشود، البته احتمال می‌دادم که کاندیدای ارزشمندترین بازیکن این رقابت‌ها شوم در هر حال برای نخستین بار بود که این که این فستیوال برگزار می شد. من از تمام کسانی که این مراسم را برگزار کردند تشکر می‌کنم. اتفاق بسیار خوبی بود تا بانوان ما دیده بشوند واقعاً بسکتبال بانوان ما در سال‌های اخیر مظلوم واقع شد. از سوی دیگر رسانه ها با یکسری آدم ها و بازیکنان روابط بهتری دارند و به همین دلیل روی ضوابط پا می‌گذارند. ما بازیکنان بسیار خوبی در بسکتبال بانوان داریم که به دلیل همین روابط در این سال ها دیده نشدند اما فستیوال باعث شد که خیلی ها دیده شوند امیدوارم برگزاری چنین مراسم هایی در بسکتبال ایران ادامه داشته باشد.برای بازیکنان جوان‌تر انگیزه ایجاد می‌شود و این انگیزه سطح کیفیت کار آنها را بالاتر می‌برد. در فستیوال طلایی من تنها بازیکنی بودم که در سه شاخصه مطرح و کاندیدای دریافت جایزه شدم ، یکی بحث دفاعی بود که در نهایت تندیس سبد طلایی بهترین بازیکن فصل را گرفتم. دومین تندیس سبد طلایی که دریافت کردم مربوط می‌شد به حضور در تیم منتخب اول فصل اخیر لیگ برتر بسکتبال بانوان. در نهایت کاندیدای دریافت تندیس سبد طلایی ارزشمندترین بازیکن فصل هم شدم که این عنوان در نهایت به دوست خوبم معصومه اسماعیل‌زاده رسید. معصومه هم‌تیمی من در تیم پالایش نفت است. لیاقتش را داشت. من کاپیتان تیم پالایش نفت هستم و حق رای داشتم و به معصومه رای دادم، او واقعا لایقش بود.

-پس از پایان این فستیوال شایع شد که شما همسر مسعود سلیمانی یکی از کاندیداهای دریافت تندیس طلایی بخش مردان هستید، درباره آن شایعه توضیح میدهید؟!
*خدادادی: بله در خبرها زده بودند که من همسر مسعود سلیمانی هستم. پس از اینکه این شایعه منتشر شد بسیاری به من پیغام دادند و گفتند مژگان مگر تو ازدواج کردی ؟ باید بگویم که این خبر اشتباه یکی از خبرنگاران بود. گلشید امیدیان در واقع مسعود همسر مسعود سلیمانی است.

- خانم خدادادی آرزوی بزرگ بسکتبالی شما چیست؟
خدادادی: آرزویم این است که لژیونر شوم.

- امکان این وجود دارد که شما لژیونر شوید؟
*خدادادی: امیدوارم که این اتفاق بیفتد و تلاش می کنم.

- تا به حال پیشنهادی در این باره داشته اید؟
*خدادادی:در سال‌های اخیر با بازیکنان خارجی زیادی هم تیمی بوده‌ام. در تیم قزوین که دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی ثبت کردم و با بازیکنان خارجی هم تیمی بوده‌ام. ۴ سال هم بیرون از قزوین بازی می‌کنم. تیم بندرعباس نخستین تیم خارج از خانه من بود که با این تیم به مقام سوم لیگ رسیدیم. بعد به کوشا سپهر سبلان رفتم و در این تیم نایب قهرمانی را هم تجربه کردم. الان هم دو سال است که در تیم پالایش نفت آبادان بازی می کنم. در این سال‌ها اکثر تیم‌ها بازیکنان خارجی داشتند .
من رابطه خوبی با بازیکنان خارجی همانند سایر بازیکنان تیم دارم. یک بار یکی از بازیکنان خارجی از من خواست که در کشور آنها بسکتبال بازی کنم اما آن تیم شرایط پوشش اسلامی بازیکنان ایرانی را نمی‌پذیرفت و برای همین من قبول نکردم. اولویت من ایران بود. البته الان هنوز به دنبال لژیونر شدن با حجاب اسلامی هستم.

-فکر می‌کنید تا چه زمانی می‌توانید بسکتبال بازی کنید؟
*خدادادی: من عقیده دارم بازیکن تا زمانی که بدنش می کشد باید بازی کند. من خودم خیلی رعایت می کنم. تغذیه و تمرینات من کاملا حساب شده است. هیچ کس به اندازه من به خواب، تغذیه و تمرین اهمیت نمی‌دهد. مطمئنم که می‌توانم تا ۳۵ و ۳۶ سالگی بازی کنم.

- به مربیگری هم فکر می کنید.
*خدادادی: من الان هم مربیگری می‌کنم. تیم مینی بسکتبال قزوین را در دست دارم. سه سال پیش با این تیم سوم ایران شدیم و از آن زمان به بعد تیم های ما جزو ۴ تیم برتر کشور هستند. امسال هم تیم نوجوانان و جوانان دسته من است و قرار است تیم نوجوانان را به قهرمانی کشور اعزام کنیم.

- صحبت پایانی شما را هم می‌شنویم.
*خدادادی: خوشحالم برای بانوان که اکنون می توانند برخلاف سال‌های گذشته در رویدادهای بین المللی همانند کاپ آسیایی و جام جهانی شرکت کنند. امیدوارم در ادامه این پیشرفت، اسپانسرهای بیشتری به طرف بسکتبال بانوان بیایند. الان یک تیم بانوان با ۸۰۰ میلیون تومان بسته می‌شود و عنوان قهرمانی را به دست می آورد در صورتی که یک تیم در بخش مردان برای قهرمانی حداقل باید ۶ میلیارد تومان هزینه کند. امیدوارم بسکتبال بانوان و تمام سال‌های محرومیت را با پیشرفتی جهش‌وار جبران کند. در پایان لازم می‌دانم که از دکتر رامین طباطبایی رئیس فدراسیون بسکتبال و خانم دکتر شجاعی نایب‌رئیس فدراسیون تشکر کنم. همچنین از مربیانم خانم ها افسانه حسن نایبی و هادوی هم تشکر کنم. باید از خانم کرم زاده نایب رییس فدراسیون بسکتبال در امور بانوان هم تشکر کنم که خیلی برای ما زحمت کشید. امیدوارم دلسوزان جامعه بسکتبال آستین‌ها را بالا بزنند و بیشتر باعث رشد و ارتقای بسکتبال بانوان شوند.