بسیار مهم: گزارش پزشکی قانونی می گوید به صورت و سینه شهیدمحمدحسین حدادیان بیش از 50 ساچمه شلیک شده بود و در پهلو و پشت و شکم او آثار دهها زخم چاقو وجود داشته که اینها به شهادت منجر شده است. این جنایت در شهر تهران اتفاق افتاد،در حالیکه حتی یک درویش کشته نشد.
وزیر کشور: «رسانه های خارجی و... موضوع را به گونه ای مطرح کردند که منتسب بشود به جریان دراویش در کشور، ما جریان دراویش در کشور را جریان عاقلانه، منطقی و معتدل میدانیم»!
محمدجواد فتحی نماینده لیست امید در مجلس: «آن‌چه در فیلم پخش‌شده از درویش گنابادی (راننده اتوبوس)بر تخت بیمارستان مشاهده می‌شود، حکایت از ضرب و جرح شدید او می‌کند که اگر توسط ضابطین صورت گرفته باشد، دادستان محترم باید نسبت به تعقیب مأمورین متخلف اقدام کند و اگر توسط مردم عصبانی تحقق یافته باشد باید مأمورینی که قدرت ممانعت داشتند و اقدام نکردند مورد بازخواست قرار گیرند»!
روحانی: «با احترام به همه عقاید و افکار و پذیرش تنوع فکری و فرهنگی، رفتارهای خشونت آمیز از طرف هر گروهی به شدت محکوم است»!
اما امام علی علیه السلام در خطبه 27 نهج البلاغه، چنین موجوداتی را اینگونه توصیف می فرمایند:
«به خدا سوگند، مردمي كه در خانه هاشان نشينند تا دشمن به سراغشان آيد، قطعاً ذليل و خوار شوند... به من خبر رسيده كه بعضي از لشكريان دشمن بر زنان مسلمان و ديگر زناني كه در پناه دولت اسلامند، هجوم برده و خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره آنان را به يغما برده اند و هيچ مردي ياور و مدافع آنها نبوده جز ناله و التماس آنان به دشمن.
آنگاه غارتگران باد به غبغب افكنده و بي آنكه كشته و مجروحي بر جاي گذارند، باز گشته اند!
فرياد از اين سستي !
براستي مُردن به از اين ماندن!
اي شگفتا و شگفتا!
به خدا سوگند، همدستي و همداستاني لشكر معاويه بر باطلشان، و جدايي و ناهماهنگي شمايان از حقّتان، دل را ميميرانَد و لشكر اندوه را بر آدمي چيره ميسازد.
رويتان سياه باد و اندوهتان پايدار كه آماج تيرهاي بلاييد، از هر سو مورد تاخت و تازيد، امّا به پا نميخيزيد. بر شما حمله و هجوم آرند و اموالتان را به غارت برند، و شما دست بسته نشستهايد و دفاع نميكنيد!
...اي مرد نمایانی كه از مردانگي دوريد، و اي كودك فكران و حجله انديشان!
دوست ميداشتم اصلًا شما را نميديدم و نميشناختم!
...خدا مرگتان دهد كه دلم را خون كرديد، و سينهام را از خشم آكنديد، و جرعههاي غم را يكي پس از ديگري به كامم ريختيد، و با نافرماني و كار شكنيتان انديشهام را تباه كرديد!
تا آنجا كه قريش گفت: پسر ابو طالب دلير مرد است امّا از دانش نبرد بهره ندارد!
خدا پدرشان را بيامرزد؛ آيا كسي از من جنگاورتر و در جبهه پرسابقهتر هست؟! من هنوز بيست سال نداشتم كه پاي در جبهه گذاشتم تا امروز كه شصت سال را پشت سر نهادهام.
امّا چه كنم!؟ آن كه فرمانش را نبرند، او را تدبيرى باقی نمی ماند.»
وزیر کشور: «رسانه های خارجی و... موضوع را به گونه ای مطرح کردند که منتسب بشود به جریان دراویش در کشور، ما جریان دراویش در کشور را جریان عاقلانه، منطقی و معتدل میدانیم»!
محمدجواد فتحی نماینده لیست امید در مجلس: «آن‌چه در فیلم پخش‌شده از درویش گنابادی (راننده اتوبوس)بر تخت بیمارستان مشاهده می‌شود، حکایت از ضرب و جرح شدید او می‌کند که اگر توسط ضابطین صورت گرفته باشد، دادستان محترم باید نسبت به تعقیب مأمورین متخلف اقدام کند و اگر توسط مردم عصبانی تحقق یافته باشد باید مأمورینی که قدرت ممانعت داشتند و اقدام نکردند مورد بازخواست قرار گیرند»!
روحانی: «با احترام به همه عقاید و افکار و پذیرش تنوع فکری و فرهنگی، رفتارهای خشونت آمیز از طرف هر گروهی به شدت محکوم است»!
اما امام علی علیه السلام در خطبه 27 نهج البلاغه، چنین موجوداتی را اینگونه توصیف می فرمایند:
«به خدا سوگند، مردمي كه در خانه هاشان نشينند تا دشمن به سراغشان آيد، قطعاً ذليل و خوار شوند... به من خبر رسيده كه بعضي از لشكريان دشمن بر زنان مسلمان و ديگر زناني كه در پناه دولت اسلامند، هجوم برده و خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره آنان را به يغما برده اند و هيچ مردي ياور و مدافع آنها نبوده جز ناله و التماس آنان به دشمن.
آنگاه غارتگران باد به غبغب افكنده و بي آنكه كشته و مجروحي بر جاي گذارند، باز گشته اند!
فرياد از اين سستي !
براستي مُردن به از اين ماندن!
اي شگفتا و شگفتا!
به خدا سوگند، همدستي و همداستاني لشكر معاويه بر باطلشان، و جدايي و ناهماهنگي شمايان از حقّتان، دل را ميميرانَد و لشكر اندوه را بر آدمي چيره ميسازد.
رويتان سياه باد و اندوهتان پايدار كه آماج تيرهاي بلاييد، از هر سو مورد تاخت و تازيد، امّا به پا نميخيزيد. بر شما حمله و هجوم آرند و اموالتان را به غارت برند، و شما دست بسته نشستهايد و دفاع نميكنيد!
...اي مرد نمایانی كه از مردانگي دوريد، و اي كودك فكران و حجله انديشان!
دوست ميداشتم اصلًا شما را نميديدم و نميشناختم!
...خدا مرگتان دهد كه دلم را خون كرديد، و سينهام را از خشم آكنديد، و جرعههاي غم را يكي پس از ديگري به كامم ريختيد، و با نافرماني و كار شكنيتان انديشهام را تباه كرديد!
تا آنجا كه قريش گفت: پسر ابو طالب دلير مرد است امّا از دانش نبرد بهره ندارد!
خدا پدرشان را بيامرزد؛ آيا كسي از من جنگاورتر و در جبهه پرسابقهتر هست؟! من هنوز بيست سال نداشتم كه پاي در جبهه گذاشتم تا امروز كه شصت سال را پشت سر نهادهام.
امّا چه كنم!؟ آن كه فرمانش را نبرند، او را تدبيرى باقی نمی ماند.»