چکیده مقاله
تعلیم و تربیت دینی و شکل‌دهی به هویت مذهبی واحد، همواره یکی از دغدغه‌های اصلی نظام تعلیم و تربیت طی سی سال گذشته بوده است. در این راستا هدف از پژوهش حاضر آن است که ضمن معرفی گفتمان غالب تربیت دینی در ایران پس از انقلاب اسلامی (گفتمان اسلامی‌سازی) و مؤلفه‌های آن یعنی (مبارزه با تهاجم فرهنگی و بومی‌سازی علوم) به آسیب‌شناسی گفتمان مذکور، خصوصاً از منظر تربیت دینی بپردازد. از این منظر پژوهش حاضر به روش تحلیلی و بر اساس مرور و استخراج اطلاعات تاریخی و طبقه‌بندی آن‌ها، تلاش نمود تا از یک‌سو گفتمان اسلامی سازی طی سه دهه‌ی گذشته را مورد بازشناسی قرار دهد و از سوی دیگر اثرات گفتمان مذکور را مورد واکاوی و تحلیل قرار دهد. نتایج حاصل از این مطالعه گویای این نکته است که تأکید افراطی بر مهندسی اجتماعی، تلاش برای شکل‌دهی به هویت کاملاً یک دست، تقلید گرایی از طریق القا عقیده و صورت‌گرایی و تربیت قرنطینه‌ای از جمله آفت‌های گفتمان‌های مذکور است.
کلمات کلیدی : گفتمان اسلامی سازی؛ گفتمان مبارزه با تهاجم فرهنگی؛ گفتمان بومی‌سازی علوم، تربیت قرنطینه‌ای، مهندسی اجتماعی
نویسندگان:
شقایق نیک نشان: استادیار
دکتر محمد جعفر پاک سرشت: استاد
دکتر محمد جواد لیاقت دار: استادیار
دو فصلنامه فلسفه و تربیت - شماره 1، سال 1، پاییز - زمستان 1395.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 