نیروی هوافضای سپاه در تاریخ شنبه ۲۵ دی ماه در دومین روز از رزمایش پیامبر اعظم ۱۵ با استفاده از موشکهای بالستیک کوتاه برد توسط سامانههای نیروی هوافضای سپاه، موقعیت ناوهای فرضی دشمن را منهدم کرد؛ انهدام اهدافس در شمال اقیانوس هند در فاصله ۱۸۰۰ کیلومتری ایران.
به گزارش روز نو، در همین رابطه، فاکس نیوز گزارش داد که موشکهای ایرانی در حدود ۱۰۰ مایلی شمال ناو هواپیمابر نیمیتز آمریکا در شمال اقیانوس هند فرود آمدند.
این رویداد یک تحول راهبردی در موشکهای بالستیک ضد کشتی در جهان است، زیرا تاکنون هیچ کشوری از چنین موشکهایی در این نقش و در این برد استفاده نکرده است.
موشک بالستیک سجیل یکی از سریعترین موشکهای بالستیک ایران است. ساخت و ورود موشک سجیل به توان عملیاتی نیروهای مسلح ایران نشان از علاقه ایران به ارتقای توان دفاعی خود دارد.
نشنال اینترست در گزارشی با عنوان «چرا جهان از موشکهای ایرانی بترسد؟» در سال ۲۰۱۷، موشک سجیل را نقطه عطفی در صنعت موشکی ایران توصیف کرد.
پیش از رونمایی از موشک خرمشهر، سجیل به دلیل اینکه توانایی حمل کلاهک ۶۵۰ کیلوگرمی با سوخت جامد را داشت، به عنوان پیشرفتهترین موشک ساخت ایران محسوب میشد.
بررسی اجمالی موشک بالستیک سجیل
سجیل اولین موشک دوربرد از نسل موشکهای بالستیک سوخت جامد است. به گفته کارشناسان نظامی، دستیابی ایران به فناوری ساخت چنین موشکی به این معناست که ایران در لبه فناوری در زمینه ساخت موشکهای بالستیک قرار دارد.
موشک سجیل-۲، موشک سجیل-۱ بهینه شده است که در مقایسه با زمان پرتاب کمتر و در نتیجه سرعت عملیاتی بیشتری دارد و در عین حال دارای کلاهک بهینه شده است.
کارشناسان نظامی موشک بالستیک سجیل را یکی از اولین گزینههای ایران برای پاسخ به هرگونه تجاوز اسرائیل میدانند. این موضوع بیش از پیش در کانون توجه قرار گرفته است، زیرا فاصله ایران با فلسطین اشغالی تنها ۱۳۰۰ کیلومتر است و این موشک تنها در ۷ تا ۱۰ دقیقه میتواند به تل آویو برسد.
یک کارشناس نظامی صهیونیست معتقد است اگر ایران موشکهای سجیل را به سمت فلسطین اشغالی شلیک کند، به دلیل استفاده از سوخت جامد و سرعت بسیار بالا، رهگیری سامانههای ضد موشکی اسرائیل بسیار دشوار خواهد بود.
اسرائیل در حال حاضر سامانههای دفاع موشکی بالستیک دارد که جدیدترین آنها پیکان ۳ است که در بیان مشخصات موشک سجیل اشاره شده است که این موشک قادر است از سد این سامانهها نیز عبور کند.
مشخصات فنی موشک سجیل
موشک بالستیک زمین به زمین سجیل از سه قسمت بلوک ۱، بلوک ۲ و کلاهک تشکیل شده است. این موشک با وزن بیش از ۲۳ تن، دارای موتور دو مرحلهای سوخت جامد است که شتاب آن تا ۴۳۰۰ متر در ثانیه میرسد و میتواند اهداف تعیین شده را با دقت بسیار بالایی منهدم کند.
سرعت شیرجه (ورود به جو) این موشک حدود ۱۳ ماخ (۱ ماخ = ۱۲۲۴ کیلومتر در ساعت) و برد نهایی آن ۲۰۰۰ کیلومتر است و یکی از ترسناکترین موشکهای بالستیک ایران است. با این حال، احتمالاً میتوان این برد را با حمل کلاهک سبکتر افزایش داد.
سجیل یک موشک دو مرحلهای با قابلیت جدا شدن کلاهک است که ۶۵۰ کیلوگرم وزن دارد. طول موشک سجیل حدود ۱۸ متر و قطر آن ۱۲۵ سانتی متر است و میتوان آن را از زوایای مختلف پرتاب کرد.
به طور کلی موشکهای بالستیک از پرتابگرهای ثابت و قابل حمل به صورت عمودی یا زاویهای (بسته به برد و عملکرد) پرتاب میشوند و از جو زمین خارج میشوند.
تحلیلگران نظامی معتقدند موشک سجیل مدل پیشرفته تری از موشک شهاب ۳ است. سری موشکهای شهاب از سوخت مایع استفاده میکند، اما امروزه بیشتر برای پرتاب موشکهای ماهواره بر استفاده میشود.
با این حال، برخی از کشورها همچنان از سوخت مایع در تولید موشکهای بالستیک استفاده میکنند. اما در «سوختهای جامد» و «سوختهای جامد مرکب»، سوخت و اکسیدان با هم مخلوط شده و سوخت متبلور میشود. سپس فرآیند احتراق ادامه مییابد و امروزه یکی از رایجترین سوختها هستند.
یکی از مهمترین مزایای استفاده از سوختهای جامد نسبت به سوختهای مایع، دوام این سوختها است. سوختهای مایع ماندگاری بسیار کوتاهی دارند و پس از مدتی باید تعویض شوند، اما سوختهای جامد چند سال ماندگاری دارند، بنابراین نگهداری از این موشکها راحتتر است.
ویژگیهای عملیاتی موشک سجیل
یکی از عوامل مهم در طراحی موشک ها، سرعت آماده سازی موشک قبل از شلیک است. مهندسان نظامی ایرانی، موشک سجیل را با توجه به این ویژگی ساختهاند.
موشک سجیل به عنوان اولین موشک دوربرد سوخت جامد ایران در عرض چند دقیقه قابل پرتاب است و پس از شلیک، پرتابگر آن به سرعت از محل شلیک خارج میشود که احتمال انهدام موشک قبل از پرتاب را کاهش میدهد. ضمن اینکه با توجه به شتاب بالای این موشک، احتمال انهدام آن بسیار کم است.
مکانیسم عمل سجیل به این صورت است که موشک پس از خروج از جو زمین، حالت افقی گرفته و در خارج از جو شروع به حرکت میکند و به محض رسیدن به بالای هدف، موشک دوباره وارد جو و با استفاده از نیروی جاذبه میشود. روی هدف قفل میشود و با سرعت بسیار بالایی شیرجه میزند.
سرعت بازگشت موشک بالستیک سجیل به جو زمین و سقوط روی هدف حدود ۱۳ ماخ است که انهدام موشک را برای تمامی سامانههای پدافند هوایی موجود "غیر ممکن" میکند.
سیستم ناوبری جدید و حسگرهای بسیار پیچیده این موشک، دقت آن را افزایش داده و ردیابی رکورد را برای رادارهای پیشرفته جهان بسیار دشوار کرده است.
سجیل به گونهای طراحی شده است که سامانه ضد هوایی و ضد موشکی پاتریوت آمریکایی و سامانه ضد موشکی اسراییل پیکان ۳ نمیتوانند آن را منهدم کنند.
پوششهای ضد رادار موشک سجیل با تلاش کارشناسان دفاعی و دانشگاهیان ایران ساخته شده است. سه عامل شامل رنگ خاص، جنس بدنه و استفاده از برخی سامانههای الکترونیکی خاص از عوامل رادارگریزی این موشک است. در هر بخش، متخصصان ایرانی توانستهاند به بالاترین فناوری دست یابند و از ابتکاراتی بهره بردهاند.
در موشک سجیل-۲ سرجنگی موشک تغییر کرده و بلوکهای هدایت کننده به آن اضافه شده است. با استفاده از این بلوک ها، دقت موشک سجیل-۲ به شدت افزایش یافته و به زیر ۵۰ متر رسیده است.
موشک سجیل-۲ به سیستم ناوبری جدید و حسگرهای دقیق و پیشرفته در مقایسه با سجیل-۱ مجهز شده است. نحوه هدایت موشک سججیل-۲ احتمالاً ترکیبی از سیستم هدایت اینرسی و GPS است.
مشخصات کلی موشک بالستیک سجیل
وزن: بیش از ۲۳ تن
طول: ۱۸ متر
قطر: ۱.۲۵ متر
موتور: سوخت جامد (دو مرحلهای)
برد: ۲۰۰۰ کیلومتر
ارتفاع پرواز: ۴۵۰ تا ۵۰۰ کیلومتر
پیشرانه: موتور سوخت جامد ترکیبی در مرحله اول و دوم
سرعت فاز غواصی: ۱۱ تا ۱۳ ماخ یا ۳۶۰۰ تا ۴۳۰۰ متر بر ثانیه
دقت: در موشک سجیل-۱ کلاهک بدون قابلیت هدایت در مرحله نهایی با خطای حداکثر ۵۰ متر. در موشک سجیل-۲ به دلیل استفاده از کلاهک جدید هدایت شونده با خطای کمتر از ۱۰ متر.
سکوی پرتاب: سکوی پرتاب متحرک - سیلو پرتاب زیرزمینی
سیستم هدایت: هدایت اینرسی