در این میان سفر مدیرعامل و اعوان و انصار وی به سرزمین لاله‌های وحشی، این گمانه را تقویت کرده که در روزها و هفته‌های پیش رو پرده فرو افتد و نیمکت نفرین‌شده به نور چراغی آراسته شود.
از اتراقگاه لاجوردی‌ها خبر رسیده سفر به سرزمین آسیاب‌های بادی با مذاکره جدی و نتیجه‌بخش با یک چهره سرشناس همراه شده و دیر و دور نیست فرانک دی بوئر درها را بکوبد، در راهروهای آزادی بپیچد و با سُریدن تصویرش در سایت‌ها و روزنامه‌ها از یک حقیقت نیمه‌عریان رونمایی کند. طرفه اینکه ساعتی پس از کابوس دوشنبه شب، نام ناخدای هلندی بیش از پیش شنیده شد.
چپ پای همه کاره نارنجی‌ها در سال‌های نه‌چندان دور با سابقه رهبری تیم ملی هلند، آژاکس، اینترمیلان و کریستال پالاس که در تور اروپایی نظری جویباری و دار و دسته‌اش چراغ سبز نشان داده و هوهوی آوازش در گوش مسافرانی که ناکامی در باشگاهشان زبانه می‌کشد، پیچیده است.
این در حالی است که هلندی پنجاه‌و‌چهار ساله در آخرین تجربه مربیگری خود در الجزیره امارات دستمال سفید را پس از 14دوئل بالا برده و با تصمیم دشداشه پوش‌ها از سرزمین شرجی دیپورت شده است. منابع مطلع می‌گویند این پرورش‌یافته مکتب آژاکس به آبی‌ها وعده داده در صورت حضور در تهران برای به سامان رساندن استعدادها برنامه‌ای مدون بریزد و آکادمی استقلال را به پروژه‌ها و پروسه‌های بازیکن‌سازی در آژاکس لینک کند.
صدای قدم‌های مدافع یارکوب بارسا در حالی از دوردست‌ها به گوش می‌رسد که به نظر می‌رسد زعمای آبی هنوز نتوانسته‌اند بر سر توافق نهایی با برادر دوقلوی رونالد دی بوئر به اجماع برسند و از این روی مذاکره با ژوزه مورایس، فابیو کاناوارو، ریکاردو ساپینتو و حتی جراردو مارتینو را از دستور کار خارج نکرده‌اند.
یک صندلی بی‌تبسم و بی‌ترنم که تجسم دلواپسی در روزهایی است که تگرگ شوربختی همچنان بر شیروانی آبی تازیانه می‌زند و شنگرف شفابخش لااقل تا این لحظه در هیچ نسخه‌ای یافت نشده است. آیا دی بوئر غروب آبی را بر شانه می‌نهد و به طلوعی نارنجی -به رنگ موطنش- در پایان یک فصل نحس می‌اندیشد؟ آیا مورایس عاشق پیشه، ساپینتو آنارشیست و کاناوارو اخراج شده از دیناموزاگرب در گرگ و میش حوادث به گزینه نهایی باشگاهی که مدت‌هاست طعم شادی را نچشیده بدل خواهند شد؟ این باغ سترون سرانجام با تیمار کدام باغبان رنگ طراوت و سعادت را خواهد دید؟ صبر می‌کنیم.
خبرنگار: امید مافی