روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان «رودربایستی‌ها را کنار بگذارید» ضمن نقد عملکرد دولت چهاردهم، گریزی به محکومیت دو وزیر دولت سیزدهم زده و از سوءاستفاده از نجابت شهید رئیسی گفته است.
این روزنامه در این زمینه نوشت: رئیس جمهوری روز‌های پرکاری را می‌گذراند. احتمالاً شب‌ها هم کار می‌کند. سفر استانی می‌رود، در جلسات و همایش‌های مختلف شرکت می‌کند. جلسه می‌گذارد و سخنرانی هم می‌کند. زیاد هم سخنرانی می‌کند. البته حرف‌های خوبی هم می‌زند. اینکه چقدر مشکل داریم، چقدر ناترازی داریم، چقدر باید کار بکنیم، چقدر باید مراقب باشیم دعوا نکنیم، وفاق داشته باشیم و نظام اداری ما باید بهره‌وری را بالا ببرد؛ ما می‌توانیم و باید درست کار کنیم و....
اما به قول معاون اول اکنون وقت آن است که تعارف را کنار بگذاریم. نه کارمند انگیزه دارد و نه مدیر می‌داند که آیا فردا هست یا نه. دکتر عارف این حرف را در نهمین جلسه شورای عالی راهبری برنامه هفتم توسعه بر زبان آورد و گفت که در همه برنامه‌های گذشته از افزایش بهره‌وری سخن گفته شده، اما واقعیت این است که نظام اداری ما یک نظام بهره‌ور نیست. ما از مدیران، شجاعت و خلاقیت و از کارمندان، انگیزه را گرفته‌ایم و آن‌وقت دنبال افزایش بهره‌وری هستیم.
دکتر عارف هم درست می‌گوید، اما ایشان هم باید تعارف را کنار بگذارد و بدون رودربایستی تحوّلی در نظام اداری و شیوه حکمرانی کشور به وجود آورد. همه مردم تقریباً همه مشکلات را می‌دانند. اینکه سیستم خوب کار نمی‌کند، دولت کارآمدی لازم را ندارد و در مسیر توسعه حرکت نمی‌کند. خروجی این همه بودجه و هزینه حتی نیمی از آنچه که باید نیست؛ اما کار ارکان حکومت و دولت، نه گلایه و شکوه است و نه درد دل و نصیحت. کار مقامات آن است که مشکلات پیشارو را بردارند و بعد بگویند این مشکل بود، مشکل سختی هم بود، اما توانستیم برش داریم.
اگر جناب پزشکیان صبح تا شام در سخنرانی‌ها و محافل گوناگون از لزوم رفع ناترازی‌ها بگوید، اما در عمل قیمت انرژی همان باشد که بود، مصرف و شدت انرژی همان باشد که هست، اوضاع مالیه و کسری بودجه دولت هم با همان ریخت و پاش‌ها و تخصیص‌ها و هزینه‌های بیهوده و ردیف‌های تمام نشدنی نهاد‌ها و ارگان‌ها و انجمن‌ها و سازمان‌ها و تشکل‌ها بدون حتی یک پیوست عملکردی حداقلی و نیم بند یا حداکثر یک گزارش به قول رهبری مهمل، معلوم است که بنده خدا به جایی نمی‌رسد و اعتماد همان ۵۰ درصد هم از دست می‌رود و این خیلی حیف است.
اینکه رئیس جمهوری از لزوم رفع فیلترینگ و برای فروش فیلترشکن حرف بزند، اما همچنان شاهد همان وضعیت و خرید و فروش فیلترشکن و رنج و عذاب مردم باشیم یا مرتب از وفاق بگوید و به تیم مقابل امتیاز بدهد، اما ۶ ماه نشده مهم‌ترین وزیرش را به زیر بکشند و معاون دیگرش را هم مجبور به استعفا و کناره‌گیری کنند، چه گرهی از کار ملک و ملت گشوده می‌شود و چه پیشرفتی در کار دولت پیش می‌آید؟
یادمان باشد نجابت و سلامت مرحوم رئیسی حتی در یک دولت و مجلس همسو هم به کار آن دولت نیامد و بسیاری از همین سادگی و تا حدی مدارا چه سوء استفاده‌هایی کردند و چه کارنامه‌ای برای دولت آن مرحوم برجای نهادند که در تاریخ دولت‌های پس از انقلاب اگر بی‌نظیر نباشد، کم نظیر است و کار به جایی رسید که کار دو وزیر آن دولت به محاکمه و زندان و حبس کشیده است.
اگر رئیس جمهوری پزشکیان هم بخواهد همچنان به حرف و سخنرانی بسنده کند و به سلامت نفس و پاکی طینت و زیست انقلابی و درویشانه و صداقت و پرکاری خویش تکیه کند (که انصافاً ستودنی و تحسین برانگیز هم هست) و رودربایستی‌ها را به کناری ننهد و حرف و سخن را به عمل در نیاورد و شجاعانه در برابر مخالفت‌ها و کارشکنی‌ها و سد‌ها و دشمنی‌ها و چوب لای چرخ گذاشتن‌ها نایستد و با مردم شفاف و صریح سخن نگوید، فرجام چندان نیکی نخواهد یافت.
نویسنده: فتح‌الله جوادی