جهان صنعت نیوز، امارات متحده عربی و عربستان سعودی با سرمایه‌گذاری‌های گسترده در انرژی‌های تجدیدپذیر، هیدروژن سبز و کاهش کربن، خود را به‌عنوان پیشگامان گذار انرژی در خاورمیانه معرفی کرده‌اند. در مقابل، کویت و قطر همچنان به توسعه منابع نفت و گاز برای افزایش درآمدهای دولتی متکی هستند.
کشورهای امارات متحده عربی و عربستان سعودی با گام‌های بلند در مسیر گذار انرژی، در حال تثبیت موقعیت خود به‌عنوان رهبران جهانی در این حوزه هستند. این دو کشور با سرمایه‌گذاری‌های گسترده در حوزه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر، ذخیره‌سازی باتری و هیدروژن سبز، در صدر تحولات انرژی خاورمیانه قرار گرفته‌اند.
امارات با میزبانی COP28 در سال ۲۰۲۳ و ایجاد توافق‌نامه امارات، اولین تعهد جهانی به فاصله‌گیری از سوخت‌های فسیلی را ارائه داد. شرکت ADNOC و Masdar، با سرمایه‌گذاری‌های عظیم در پروژه‌های خورشیدی و هیدروژنی، نقش کلیدی در این تحولات دارند. صندوق سرمایه‌گذاری XRG نیز با سرمایه‌ای بالغ بر ۸۰ میلیارد دلار، به توسعه پروژه‌های پتروشیمی و کم‌کربن در سطح جهانی می‌پردازد.
عربستان سعودی در چارچوب برنامه چشم‌انداز ۲۰۳۰، قصد دارد ۵۰ درصد از انرژی داخلی خود را از منابع تجدیدپذیر تأمین کند. علاوه بر این، این کشور به دنبال رهبری جهانی در حوزه‌های کربن‌زدایی، ذخیره‌سازی کربن (CCS) و هیدروژن سبز است. در حالی که شرکت Aramco همچنان در بخش نفت و گاز پیشرو باقی می‌ماند، درآمدهای حاصل از این بخش برای تأمین مالی پروژه‌های بزرگ مدرنیزاسیون و تنوع اقتصادی عربستان استفاده خواهد شد.
عمان با منابع محدودتر نفت و گاز، به توسعه پتانسیل‌های خورشیدی و بادی خود پرداخته و قصد دارد از سال ۲۰۳۰ به قطب صادرات هیدروژن سبز تبدیل شود. شرکت‌های Energy Development Oman و OQ مسئول پیشبرد این پروژه‌ها هستند.
در مقابل، کشورهایی مانند قطر و کویت همچنان بر افزایش تولید نفت و گاز برای تأمین درآمدهای دولتی تمرکز دارند. قطر به عنوان یکی از بزرگترین صادرکنندگان گاز طبیعی مایع (LNG) در جهان، نقش گاز طبیعی را به عنوان پل ارتباطی به انرژی‌های کم‌کربن برجسته می‌کند و به دنبال افزایش ظرفیت صادراتی خود است.
در حالی که منطقه MENA همچنان در تولید نفت و گاز پیشرو است، کشورهای پیشرفته‌تر منطقه با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های نوین و توسعه زیرساخت‌های تجدیدپذیر، به دنبال تعادل بین درآمدهای سنتی و پذیرش فناوری‌های جدید هستند. این رویکرد می‌تواند منطقه را به رهبر جهانی در بازارهای انرژی جدید تبدیل کند و نقش آن را در آینده انرژی جهان تثبیت کند.
∎