واژه پهلوانی عنوانی است که هر پسر جوانی علاقه و آرزو دارد آن را داشته باشد. آرزویی که کمتر کسی نصیبش میشود. درست است که هر کسی قد و هیکل داشته باشد را پهلوان میگویند، اما خود آن افراد هم میدانند که این لقب برازنده شان نیست و بیشتر برای خالی نبودن عریضه از جانب دوستان و اطرافیانشان گفته میشود.

مصطفی طَغانی، جوان خوش قد و بالای تایبادی، برای دومین سال پیاپی توانسته عنوان پهلوانی ایران را از آن خود کند و افتخار کلمه و بازوبند پهلوانی را یدک بکشد. بازوبندی که پس از اقامه نماز در وسط تشک باز هم به بازوی چپ قهرمان خراسانی بسته شد. به علاوه او جایگاه کشتی خراسان را هم احیاء کرده است. او که متولد ۱۳۸۱ است مسیر سخت و پر چالشی را برای رسیدن به این عنوان پشت سر گذرانده تا بازوبند پهلوانی را از شخص رئیس جمهور دریافت کند.

مصطفی طغانی، قهرمان تایبادی کشتی پهلوانی کشورمان در گفت و گو با قدس از مسیر سخت رسیدن به پهلوان گفت. او که قهرمانی کشتی آزاد (در وزن +۱۰۰ کیلوگرم) تورنومنتهای مختلف مانند ارتش های جهان در جمهوری آذربایجان، قهرمانی کشتی آزاد مسابقات یاشاردوغو ترکیه، مدال نقره مسابقات دانکلوف بلغارستان، مدال برنز مسابقات یاریگین روسیه، مدال برنز مسابقات کشتی آزاد بزرگسالان کشور و حضور در مسابقات باشگاه های جهان را در کارنامه ورزشی خود دارد در ادامه بیان کرد: رشته اصلی من کشتی آزاد است که به خواست دوستان، عزیزانم و مردم سالی یکی دو مرتبه هم در مسابقات کشتی پهلوانی شرکت میکنم.

شأنیت اجتماعی با لقب پهلوانی

قهرمان خراسانی کشتی پهلوانی ایران با بیان اینکه حضور در مسابقات کشتی پهلوانی امتیاز مالی-مادی خاصی برای او ندارد، تصریح کرد: شأنیت اجتماعی و لقب پهلوانی که از سوی مردم و جامعه دریافت میکنم برای من بسیار ارزشمند است. این موضوع برای خودم نقطه عطفی است و برای ادامه مسیر کشتی به من کمک میکند.

مصطفی طَغانی در ادامه توضیح داد: شخصاً معتقدم کشتی پهلوانی، در هویت اجتماعی جوانان جامعه می تواند خیلی تاثیر گذار باشد؛ چرا که این ورزش ریشه در آداب و رسوم ملی ما دارد و مربوط به هویت فرهنگی کشورمان است. این ورزش پهلوانی ارثیه ای است که توسط آباء اجدادمان نسل اندر نسل به ما رسیده است.

این آزادکار تایبادی اضافه کرد: اگر دقت کنید، کشتی پهلوانی حتی در دین اسلام ریشه دارد. جدای از این، کشتی گیران چوخه، آزاد و فرنگی هر ساله یک بار دور هم جمع میشوند و در مسابقات پهلوانی شرکت میکنند.

روزهای سخت بی مهری

پهلوان ایران درمورد گذراندن روزهای سخت ورزش حرفه ایش گفت: قاعدتاً مسیر قهرمانی در کشتی و یا هر رشته ورزشی دیگری مسیر بسیار سختی است؛ هرچند با توجه به شرایطی که هر کسی درآن قرار دارد، این موضوع متفاوت است. وی در ادامه شرح داد: قطعاً شرایط برای من که از شهرستان مرزی و محروم تایباد هستم، سختتر از دیگران بود. کمبود یا حتی نبود شرایط و امکانات، به طور حتم باب میل یک جوان ورزشکار نیست و او را ترغیب نمی کند که بخواهد به ورزش روی بیاورد. من هم صرفاً با حمایت های خانواده خودم به اینجا رسیدهام. خدا را نیز شاکرم که توانستم این راه را بیایم و تلاش دارم به گوشه ای از تلاش هایم برسم.

مصطفی طغانی نسبت به بی مهری های مسئولین بیان کرد: در این یکسالی که پهلوان و قهرمان کشور شدم، هیچ کدام از مقامات استانی و شهری یادی از من نکردند، ببینند که شغل و درآمد یا سرمایه خاصی دارم یا نه! متأسفانه مسئولین ما هیچ درکی از ورزش حرفهای و قهرمانی ندارند. از آنجایی که شرایط مادی در این زمانه بسیار سخت شده است، قطعاً خیلی خانواده ها توان حمایت از جوان ورزشکارشان را ندارند و مسئولان باید توجه ویژه تری داشته باشند.

جوانان به باطن خود گوش دهند

قهرمان جام ارتش های جهان در مورد رسیدن به موفقیت جوانان گفت: جوان‌ترها باید در مسیری قدم بگذارند که قلباً به آن علاقه دارند. معتقدم اگر علاقه و اشتیاقی در دلت نداشته باشی در ادامه راه متوقف می شوید. به همین دلیل است که مسیر موفقیت بسیار پر چالش است.

او ادامه افزود: باید توجه کرد مشکلات در جامعه خیلی زیاد است ولی اگر جوانان توکل بر خدا کنند، قطعاً تلاش هایشان نتیجه بخش خواهد بود. جدای از این مسئله، مسیر قهرمانی دشواری های خیلی زیادی دارد و تاب اوری می خواهد. مثلا در مقابل حریفانی که امکانات زیادی داشتند، خیلی چیزها برای من فراهم نبود. من هدف گذاری هایم چه در کشتی آزاد و چه در پهلوانی، دور دستهایی است که انشاالله تمام تلاشم برای دستیابی به آنها می‎کنم.

پرچم ایران به مدالها شانیت می دهد

دارنده مدال طلای جام یاشاردوغوی ترکیه گفت: مسیر موفقیت را هر جور که شده باید طی کرد. ادامه دادن مسیر خیلی مهم است تا بتوانی آن چیزی را که در قلبت وجود دارد را بدست بیاوری. به طور کلی به جوانان می گویم رمز پیروزی تلاشهایت استمرار راهی است که در پیش گرفتهای. یک روزایی هم هست که تو مدال میگیری و موفقیت خوبی را کسب میکنی اما باید از غرور، باد و حال و هوای قهرمانی خارج شوید تا سقوط نکنید.

مصطفی طغانی در انتها گفت: از نظر من مدال تا زمانی ارزشمند است که زیر سایه پرچم کشور خودت باشد. مدال تکه فلزی است که پرچم کشورت به آن شأنیت میدهد. تمام هدف خودم هم این است که پرچم کشور خودم را بالا ببرم.

خبرنگار: حمید اسدی