آخرین جلسه دادگاه تتلو برگزار شد و حالا این رپر پرحاشیه و جنجالی منتظر صدور حکم دادگاه است.
روزنامه شرق: خبرنگار سما بابایی بیست و یک‌سال قبل، وقتی یک جوانِ لاغراندام با موهایی به‌سیاقِ مُدِ آن روزها، «آر اند بی» خواند، هیچ‌کس حتی خودش تصور نمی‌کرد که یک پدیده در حالِ شکل‌گیری است، پدیده‌ای نه فقط موسیقایی که اجتماعی و فرهنگی. آن سال‌ها، تعدادی جوانِ هم‌سن و سالِ او بودند که با امکاناتی حداقلی، قطعاتی را منتشر می‌کردند و خیلی زود زمزمه‌ی جوانانِ آن روز می‌شد.
آن وقت‌ها، موسیقی زیرزمینی در حالِ پیدا کردنِ جایگاه خود بود، آن‌هم در شرایطی که مثلِ حالا خبری از شبکه‌های اجتماعی نبود؛ اما موسیقی اینان فراگیرتر از موسیقی‌های رسمی و حتی لس‌آنجلسی. جوانانِ آن سال‌ها که حالا مردانی میان‌سال هستند، هر کدام سرنوشتِ عجیب و غریبی پیدا کردند. یکی‌شان شد حسین تهی و رفت امریکا، یکی آرمین 2AFM، شد و بعد از سال‌ها سکوت، خواننده‌ای رسمی شد. یکی‌شان شد رضا پیشرو و این یکی که زاده‌ی مجیدیه‌ی تهران بود و اصالتی آذری داشت و سه خواهر، «تتلو» شد و حالا ساکنِ زندانِ بزرگِ تهران.
روز گذشته هم مسیرِ شهرری تا خیابان معلم را طی کرد تا آخرین جلسه‌ی دادگاهِ خود را با حضور مستشار دادگاه، وکیل مدافع، نماینده دادستان و خانواده‌اش از سر بگذراند. با پایان یافتن این جلسه، قاضی پرونده اعلام کرد که حکم نهایی به‌زودی صادر خواهد شد.
آغاز فعالیت‌های هنری
تتلو، بعد از فعالیتِ خود به صورت زیرزمینی، تمام تلاش خود را کرد تا بتواند به شکلِ رسمی به فعالیت‌های خود در ایران ادامه دهد. در آن سال‌ها سعید انصار آثارش را تنظیم می‌کرد و نادر کوهستانی نقشِ تهیه‌کننده‌اش را داشت. تلاش‌های خود اما بی‌ثمر ماند و هیچ‌گاه مجوز نگرفت. اگر آن روزها مجوز می‌گرفت؟ لابد حالا یکی از آن خوانندگانی بود که آمدند و ستاره شدند و به همان سرعت هم افول کردند. شاید هم همچنان به فعالیت‌های خود ادامه می‌داد. هر چه بود، حالا در ندامتگاهِ بزرگِ تهران، روزهایش را شب نمی‌کرد.
پس از آنکه از انجام فعالیت‌های قانونی در ایران ناامید شد؛ در میانه‌ی دهه‌ی 80 به دوبی رفت تا موسیقی را در خارج از کشور ادامه دهد؛ اما این بار هم به یک سدِ بزرگ خورد: مافیای موسیقی لس‌آنجلس. همین مافیا سبب شد تا نتواند کاری از پیش ببرد و دوباره به ایران برگشت.
تتلو، نخستین آلبوم رسمی‌اش با نامِ «زیر همکف» را در سال ۱۳۹۰ بدون گرفتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر کردو دو سال بعد از آن «تتلیتی» را با ۱۵ ترانه منتشر کرد؛ این بار هم بدون مجوز؛ اما این اثر چنان به دلِ مخاطبان کم‌سن و سال نشست که صدها هزار هوادار برایش ایجاد کرد.
تتلو، موسیقی و مرزهای اخلاق
امیر تتلو در طول فعالیت خود از سبک‌های متنوعی مانند پاپ، هیپ‌هاپ، آر اند بی و حتی المان‌های موسیقی سنتی ایرانی استفاده کرده است. این تنوع نشان‌دهنده‌ی آشنایی کلی او با سبک‌های مختلف موسیقی است، اگرچه این دانشِ او عمق چندانی ندارد. در واقع می‌توان گفت دانش موسیقایی تتلو ترکیبی از استعداد، تجربه و آزمون و خطا است. او فاقد آموزش آکادمیک و درک عمیق نظری در موسیقی است، اما به‌خوبی بلد است تا گلیم خود را از آب بیرون بکشد. اگر بخواهیم سبکِ او را بررسی کنیم، باید به این نکته صحه گذاریم که تأثیرگذاری او بیشتر به دلیل جسارت در سبک، محتوای غیرمعمول، و توانایی در جذب مخاطب است تا دانش فنی یا موسیقیایی پیشرفته. او البته در زمینه‌ی آهنگ‌سازی نیز دستی بر آتش دارد، برخی از آهنگ‌های خود را به‌تنهایی ساخته یا در تولید آن‌ها نقش داشته است. در این آهنگ‌ها، استفاده از ملودی‌های ساده و قابل حفظ کردن مشهود است.
یکی از مهم‌ترین دلایلِ موفقیتِ تتلو، ترانه‌هایش است که از عشق و روابط تا مسائل اجتماعی را به شکلی عامیانه و نزدیک به زبان روزمره به کار می‌گیرد. او البته در این سال‌‌های اخیر از اشعاری بی‌پرواتر و واژگانی زننده نیز بهره بُرد.
از ملودی‌های پرطرفدار تا حواشی بی‌پایان
از همان اولِ راه تا همین امروز، حاشیه بخش جدایی‌ناپذیر از فعالیت‌های تتلو بوده است. هیچ خواننده‌ای در ایران به اندازه‌ی او دارای چنین طرفدارانِ عجیب و غریبی نیست. کسانی که زیر پست او در اینستاگرام «بغ بغو» یا حتی به طرفداری‌اش دیوارنویسی می‌‌کنند. این همواره پدیده‌ای عجیب در جامعه‌شناسی بوده است؛ هر چند که «فردین علیخواه« (استاد جامعه‌شناسی دانشگاه گیلان) اعتقاد دارد که این خواننده، با استفاده از زبان و رفتارهایی که برای نسل جوان جذاب است، توانسته است به این میزان محبوبیت دست پیدا کنند.
همین حاشیه‌ها و رفتارهای عجیب و غریب چون تمایل به جلب توجه به هر طریقِ ممکن، رفتارهای غیرقانونی، ناپایداری در روابط و عدم احساس گناه سبب شد تا برخی از روان‌شناسان، به این مسئله اذعان کنند که رفتارهای او می‌تواند نشان‌دهنده‌ی اختلال شخصیت ضد اجتماعی و اختلال شخصیت نمایشی باشد.
ماجرا اما به همین‌جا ختم شد، چند سالِ بعد رفتارهای زن‌ستیزانه‌ی او، سببِ حذفِ صفحه‌ی اینستاگرامش شد. در آن‌زمان برخی از جامعه‌شناسان تحلیل کردند که این رویداد نشان‌دهنده‌ی واکنش تند جامعه به رفتارهای زن‌ستیزانه است و از این حکایت می‌کند که جامعه نسبت به این مسئله حساسیت بیشتری پیدا کرده است.
مهاجرت به ترکیه: از خانه‌ی وحشت تا استیج
یک سال بعد از حمایت از ریاست‌جمهوری آقای رئیسی، او بار دیگر در ایران ممنوع‌الکار شد و به ترکیه مهاجرت کرد. او پس از مهاجرت به ترکیه در ویلایی در استانبول اقامت کرد که بعدتر به دلیل حواشی مختلف و اتهاماتی که علیه او مطرح شد، به «خانه وحشت» معروف شد. برخی از دوستانِ سابق و همچنین دختران گزارش داده‌اند که در خانه تتلو به صورت هم‌زمان چندین دختر حضور داشته‌‌اند و او آن‌ها را یا به صورت جمعی و یا تک‌تک آزار داده است. سحر قریشی (بازیگر) و موری (همکار تتلو) نیز به این آزارها صحه گذاشتند.
او در ترکیه دو بار بازداشت شد، یک بار در سالِ 98 و دیگری در سالِ 1400. تا در نهایت در سال ۱۴۰۲ توسط پلیس ترکیه بازداشت و به ایران تحویل داده شد.
اما در همین کشور بود که او چند کنسرتِ موفق نیز طی دو سال 1400 و 1401 برگزار کرد که با استقبالِ بسیار همراه شد. این برنامه‌‌ها در سالن‌های بزرگ استانبول برگزار شد و گاهی تا ۷ هزار نفر در آن شرکت داشتند.
تتلو در طول کنسرت‌ها گاهی اظهارات جنجالی و تند مطرح می‌کرد که بازتاب زیادی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها داشت. او همچنین با شوخی‌های عجیب یا استفاده از کلمات غیرمعمول، واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت. کنسرت‌های تتلو در رسانه‌های ترکیه نیز بازتاب داشت. برخی از رسانه‌ها به استقبال گستردهٔ ایرانیان از این کنسرت‌ها اشاره کردند.
از زیرزمین تا دادگاه
در این سال‌ها پای تتلو بارها به زندان باز شده است. اولین بازداشتش در سال ۱۳۹۲ توسط پلیس امنیت اخلاقی بود و ۱۲ تیر ۱۳۹۲ به قید وثیقه آزاد شد. پس از آزادی از زندان نیز تمام تلاش خود را برای دریافت مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به کار گرفت. در همان سال، ترانه‌ی «منم یکی از اون یازده تام» را خواند و اعلام کرد که پس از آهنگ «مردمان بی‌عشق» از دنیای موسیقی خداحافظی می‌کند و می‌خواهد فوتبالیست شود.
در سال ۱۳۹۴، هم‌زمان با اوج داستان توافق هسته‌ای، روی عرشه‌ی ناو نظامی ایرانی، متنی با مضمون «خلیج مسلح فارس حق مسلم ماست» را خواند و از سوی جانبازان شیمیایی و قطع نخاع کشور برای ساخت کلیپ «شهدا» مورد تجلیل قرار گرفت. در جریان انتخابات ۱۳۹۶ نخست از آقای قالیباف و پس از کناره‌گیری او، از رئیسی حمایت کرد. بعدها اعلام کرد این حمایت به خاطرِ گرفتن مجوز بوده است؛ اتفاقی که هرگز روی نداد.
در سال ۱۳۹۵، بار دیگر به اتهام «تشویش اذهان عمومی و اشاعه فساد و فحشا» به مدت بیش از دو ماه در بازداشت موقت بود تا سرانجام به ترکیه مهاجرت و به ایران فرستاده شد تا دادگاهش طی روزهای اخیر برگزار شود.
«تتلو» در آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات (روز گذشته) در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی، گفت: «قطعا اشتباهاتی داشتم و خیلی از رفتارهای من اشتباه بوده است. به خاطر اشتباهاتی که داشتم معذرت‌خواهی می‌کنم.»
وکیلش هم گفت موکلش قصدی برای «انجام فعالیت تبلیغی یا ایجاد خلل در امنیت داخلی کشور» نداشته است.
در دادگاهِ تتلو چه گذاشت؟
اولین جلسه: در این جلسه، اتهاماتی نظیر تشویق نسل جوان به فساد و فحشا، فعالیت تبلیغی علیه نظام، دایر کردن سایت شرط‌بندی، انتشار محتوای مستهجن، تحریک به ارتکاب جرایم منافی عفت، مصرف مواد مخدر و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور به او تفهیم شد. تتلو در پاسخ به برخی از این اتهامات، از جمله تبلیغ سایت‌های شرط‌بندی، اظهار داشت که تنها تبلیغ آن‌ها را انجام داده و مالک آن‌ها نبوده است. همچنین، او اذعان کرد که در برخی موارد رفتارهای نادرستی داشته و بابت آن‌ها عذرخواهی کرد.
جلسات بعدی: در جلسات بعدی، به جزئیات بیشتری از اتهامات پرداخته شد. تتلو در پاسخ به اتهام تبلیغ قمار و شرط‌بندی اظهار داشت که صاحب سایت‌های شرط‌بندی نبوده و تنها تبلیغ آن‌ها را انجام می‌داده است. همچنین، در خصوص تولید و انتشار کلیپ‌های مستهجن و غیراخلاقی، توضیحاتی ارائه کرد. در نهایت، او اعلام کرد که بابت اشتباهاتش عذرخواهی می‌کند.
احکام صادره: حکم بدوی: شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، تتلو را بابت اتهامات مندرج در کیفرخواست به تحمل حبس تعزیری محکوم کرد. این حکم بدوی بوده و ظرف مدت ۲۰ روز پس از ابلاغ، قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است. همچنین، تتلو در پرونده‌ای دیگر به اتهام توهین به مقدسات به سه سال حبس محکوم شده است و بر اساس گزارش‌ها، حکم ۱۰ سال حبس امیر تتلو به اتهام تشویق به فساد و فحشا در دادگاه تجدیدنظر تأیید شده است. این به معنای قطعی شدن حکم و اجرای آن است.
به‌هر روی او در حال حاضر با چند پرونده قضایی مواجه است که هر یک در مراحل مختلف رسیدگی قرار دارند. برخی از این پرونده‌ها به صدور حکم منجر شده‌اند، در حالی که جلسات رسیدگی به برخی دیگر همچنان در جریان است. به عنوان مثال، در یکی از پرونده‌ها، مجازات حبس برای او منتفی شده است. همچنین، در پرونده‌ای دیگر، دو طراح کاور آهنگ‌های او که به حبس محکوم شده بودند، از زندان آزاد شده‌اند. این تفاوت در وضعیت پرونده‌ها می‌تواند منجر به این تصور شود که حکم او صادر شده، در حالی که جلسات دادگاه همچنان ادامه دارد. در واقع، هر پرونده به صورت جداگانه بررسی می‌شود و ممکن است در مراحل مختلفی از رسیدگی قرار داشته باشد.
انتهای پیام