ورزشی جماران؛ تیم ملی فوتبال ایران در ششمین بازی خود در انتخابی جام جهانی 2026 در بیشکک 3 بر 2 از سد قرقیزستان گذشت.

با وجود کسب 3 امتیاز این مسابقه و نزدیک شدن به جام جهانی اما همچنان تیم ملی زیبا بازی نمی کند. این زیبایی به معنای این نیست که در انجام کارهای تاکتیکی بازیکنان ایران ناکام هستند اما موضوع اینجاست که در دقایقی از بازی تیم ملی ازهم می پاشد و حتی ستاره های تیم نیز کاری از دستشان برنمی آید و اتفاقا گاهی آن ها هستند که از شرایط آرمانی دور هستند.

این روند نه فقط در انتخابی جام جهانی بلکه در جام ملت های آسیا نیز دیده شد؛ جایی که در بازی با سوریه اقدام بچه گانه مهدی طارمی ایران را 10 نفره کرد و حتی در دیدار با قطر در نیمه نهایی نیز ستاره تیم ملی فوتبال ایران ضعیف ترین بازیکن تیم بود.

با توجه به روند نتایج تیم ملی و البته ادعای کادرفنی و بازیکنان انتقادی به تیم وارد نیست اما قطعا خودشان بهتر از هرکسی می دانند عملکرد تیم ملی چشم نواز نیست. دو نیمه افتضاح مقابل کره شمالی و قرقیزستان قعرنشینان گروه نشان داد که مشکلات باید بیش از حال جدی گرفته شود.

قطعا بهترین تیم جهان هم ممکن است در دو بازی پیاپی از تیم های به مراتب ضعیف تر 2 گل دریافت کند اما موضوع مهم روند فنی تیم است. در دیدار کره شمالی اگر وضعیت چمن بهتر بود و بازیکنان حریف فرصت ها را از دست نمی دانند قطعا دروازه بیرانوند برای بار سوم هم باز می شد.

در دیدار با قرقیزستان نیز بعد از زدن گل تساوی ایران عملکرد خوبی نداشت و حتی این میزبان بود که حملات بیشتری را ترتیب داد؛ البته کسی هم متوجه نشد تعویض های تیم ملی قبل از زدن ضربه پنالتی قرقیزها با چه هدفی صورت گرفت!

به هرشکل روند پیروزی و شکست ناپذیری تیم ملی نباید گول زننده باشد. صعود به جام جهانی حتی در شکل و شمایل جدید هم ارزشمند است اما برای کشوری به مانند ایران نباید تا این اندازه بزرگ جلوه داده شود. دوره قبل و با شاهکاری که ویلموتس برجای گذاشته بود، اسکوچیچ در شرایط سخت توانست مقتدرانه راهی جام جهانی شود؛ حال که روند بسیار هموارتر است. حتی صعود از گروه در جام جهانی نیز مثل دوره های قبل نیست. بنابراین بازیکنان، کادرفنی و فدراسیون نباید بیش از آن چه که باید در باد این پیروزی ها بخوابند؛ خوردن 4 گل در دو بازی از کره شمالی و قرقیزستان در مقابل 6 گل زده قطعا نشان از مشکل بزرگی دارد.