به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، اگر اهل فضای مجازی باشید به احتمال زیاد در یکی دو هفته اخیر، پست‌ها و استوری‌هایی با مضمون «تحریم اسرائیل در المپیک» را در صفحات مختلف اینستاگرامی دیده‌اید. این تحریم که ابتدا توسط مقامات فلسطینی مطرح شد، اکنون به یک درخواست عمومی تبدیل شده است؛ از کاربران عادی گرفته تا افراد مشهور و فعالان حقوق بشر، افراد بسیاری در این کمپین شرکت کرده‌اند و خواستار محرومیت اسرائیل از شرکت در المپیک پاریس 2024 هستند. داستان‌های تلخی از این جنگ به گوش می‌رسد؛ جنگی که به هیچ غیرنظامی‌ای رحم نمی‌کند. «ماجد ابومرهیل»، نخستین دونده المپیکی فلسطین که در بازی‌های المپیک 1996 آتلانتا شرکت کرده بود، چند هفته پیش به دلیل کمبود کمک‌های پزشکی در غزه شهید شد. ژانویه گذشته مصادف با دی‌ماه 1402 هم «هانی المصدار»، مربی تیم فوتبال المپیک فلسطین در حمله هوایی اسرائیل به غزه شهید شد. کمیته المپیک فلسطین تخمین می‌زند بیش از 400 ورزشکار، مربی و افراد مرتبط با ورزش فلسطین در جریان حملات اخیر رژیم صهیونیستی جان خود را از دست داده باشند.
* آی او سی در آی‌سی‌یو
بسیاری انتظار داشتند کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) واکنشی نسبت به این کشتار نشان دهد؛ کشتاری که ورزشکاران را نیز در تیررس خود قرار داده بود. این انتظار به دلیل آن بود که «کمیته المپیک فلسطین» سال‌هاست توسط IOC به رسمیت شناخته شده است. جالب است بدانید آی او سی 2 تعهد اصلی دارد، اول، «ترویج جامعه‌ای صلح‌آمیز که به حفظ کرامت انسانی اهمیت می‌دهد» و دوم، «احترام به اصول اخلاقی بنیادی جهانی» اما نه تعهدات و شعارها و نه به رسمیت شناختن کمیته المپیک فلسطین توسط آی او سی، باعث نشد این مرجع بین‌المللی به نفع مظلومان غزه موضع بگیرد؛ نه هیچ همدردی‌ای با فلسطین، نه هیچ مقابله‌ای با اسرائیل و نه هیچ‌گونه واکنش دیگری! این موضوع نشان‌دهنده تناقض آشکار بین شعارها و اصول اعلام شده و عملکرد واقعی کمیته بین‌المللی المپیک است. این تناقض آنجا پررنگ‌تر و عیان‌تر می‌شود که به 2 سال پیش بازمی‌گردیم؛ زمانی که روسیه به اوکراین حمله کرد! آن روزها برخلاف آنچه امروز از آی او سی می‌بینیم این نهاد به‌سرعت واکنش نشان داد و روسیه را به بهانه جنگ‌طلبی محکوم کرد. یکی از معاونان رئیس IOC گفت: «جنگ، ضد ایده‌آل المپیک است» و همچنین تکرار کرد: «ما اقدامات فدراسیون روسیه را محکوم می‌کنیم. آنها حق عضویت در جامعه بین‌المللی المپیک را از دست داده‌اند».
* خون اسرائیل رنگین‌تر از روسیه است؟
به دلیل همین موضع‌گیری کمیته بین‌المللی المپیک، ورزشکاران روس در المپیک تابستانی 2024 پاریس به عنوان «ورزشکاران بی‌طرف فردی» شرکت خواهند کرد و باید شرایط سختگیرانه‌ای را رعایت کنند؛ برای مثال آنها بدون پرچم یا سرود روسیه رقابت می‌کنند اما در همین حین وقتی از «توماس باخ» رئیس کمیته بین‌المللی المپیک پرسیدند آیا اسرائیل اجازه شرکت در المپیک پیش روی پاریس را خواهد داشت یا خیر، او به روشنی گفت: «در این مورد هیچ سوالی وجود ندارد». بعد از آن اعلام شد 87 ورزشکار المپیکی اسرائیل، زیر پرچم این رژیم اشغالگر در مسابقات شرکت خواهند کرد. بنابراین در حالی که روسیه به اتهام جنگ‌طلبی با محدودیت‌های شدیدی مواجه شده، اسرائیل با وجود اتهامات مشابه و نقض حقوق بشر، همچنان اجازه شرکت در المپیک را دارد. همه اینها در حالی است که به وضوح جنگ میان روسیه و اوکراین قابل مقایسه با نابودی غزه توسط اسرائیل نیست. هرچند تاریخ به ما دوقلوهای ژئوپلیتیک نمی‌دهد و نمی‌شود انتظار داشت 2 واقعه یکسان باشند اما اختلاف میان درگیری اوکراین و روسیه و اشغالگری 100 ساله اسرائیل در فلسطین از زمین تا آسمان است و روی 2 کفه هیچ ترازویی به هم نزدیک نمی‌شود. با این حال، IOC به عنوان یک نهاد «صلح‌طلب» این قدرت را دارد که اسرائیل را ناقض صلح نشناسد و در آن سوی ماجرا ورزشکاران روس را مجبور می‌کند از زیر پرچم کشور خود بیرون بیایند و به عنوان «ورزشکاران بی‌طرف فردی» در رقابت‌ها شرکت کنند؛ استانداردی که دست‌کم مشابه آن می‌تواند برای اسرائیل نیز اعمال شود تا پرچم آن در رقابت‌هایی که با شعار صلح شناخته می‌شود بالا نرود اما متأسفانه تاکنون خبری از این ماجرا نیست.
همه اینها در حالی است که فقط از 7 اکتبر تاکنون نزدیک به 40 هزار فلسطینی شهید شده‌اند. مجله پزشکی بریتانیایی «The Lancet» محاسبه کرده که اگر مرگ‌های غیرمستقیم و هزاران نفری که زیر آوار دفن شده‌اند را در نظر بگیریم، تعداد واقعی مرگ‌ومیر به 186 هزار نفر می‌رسد. «آریه نییر»، یکی از بنیانگذاران دیده‌بان حقوق بشر، این واقعه را «نسل‌کشی» نامیده است و ماه‌هاست این جنایت، توسط مردم کشورهای مختلف دنیا تحت عنوان «نسل‌کشی» محکوم می‌شود.
* ورزش برای ارزش
در المپیک پاریس، 8 ورزشکار فلسطینی با شور و اشتیاق برای نمایندگی کشورشان حاضر خواهند بود. این تیم در رشته‌های بوکس، جودو، تکواندو، تیراندازی، شنا و دوومیدانی به رقابت خواهد پرداخت. در همین حال، زمین‌های ورزشی زیادی در غزه یا تخریب شده یا آسیب دیده‌اند. «کریم زیدان» روزنامه‌نگار اشاره کرده که رژیم اسرائیل، استادیوم تاریخی «یرموک» غزه را به یک اردوگاه بازداشت تبدیل کرده است، جایی که فلسطینی‌ها در آنجا بازداشت و بازجویی می‌شوند. همچنین تصاویری وجود دارد که نشان می‌دهد مردان فلسطینی توسط ارتش اسرائیل عریان شده و در یک استادیوم ورزشی بازداشت شده‌اند. با تمام اینها، حضور ورزشکاران فلسطینی در المپیک پاریس نمادی از استقامت و پایداری ملت فلسطین خواهد بود. این ورزشکاران با وجود تمام سختی‌ها و چالش‌ها به پاریس آمده‌اند تا نه‌تنها مهارت‌های ورزشی خود را به نمایش بگذارند، بلکه نشان دهند هویت و غرور ملی آنها حتی در سخت‌ترین شرایط نیز زنده است..
منبع: وطن امروز
انتهای پیام/
∎