البته در روزهای گذشته جذابیت بازار طلا به دلیل پایین ماندن حباب سکه نیز اثرات مهمی بر روند قیمت سهام ایفا کرد. مروری بر معاملات هفته‌های اخیر نشان می‌دهد؛ اگرچه شاخص به سختی توانست به کانال ۲.۲میلیون واحد سرک بکشد، اما این امر به‌قدری با مشقت همراه بود که اکنون سیگنال‌های ازدست‌رفتن کانال مذکور به روشنی از روند بازار قابل‌دریافت است. واکنش سهام از منظر سمت‌و‌سوی بازارهای موازی به‌ویژه دلار نشان‌دهنده این است که بورس با توجه به نوسانات نرخ دلار در مسیر متفاوتی قرار خواهد گرفت. در این‌میان برخی تحلیل‌ها حاکی از آن است که به لحاظ چشم‌‌‌‌‌انداز انتظارات تورمی و عقب‌‌‌‌‌ماندگی قیمت‌ها در بازار سهام نسبت به قیمت ارز و سایر بازارهای موازی، مجددا تقاضا می‌تواند به داخل مرزهای تالار شیشه‌ای بازگردد. حال پرسش کلیدی این است که شرط حرکت صعودی بورس به سمت قله تاریخی اصولا امکان‌پذیر است؟
گروهی از کارشناسان بر این باورند؛ بعد از روی کارآمدن دولت جدید، مستقر‌شدن تیم اقتصادی دولت پزشکیان و تا پایان امسال و ابتدای سال‌آینده در بهترین حالت وضعیت شاخص تورم همانند سال‌جاری خواهد بود. پیش‌بینی نهادهای بین‌المللی پولی و مالی هم حکایت از ادامه همین روند درخصوص تورم دارد. طبیعتا با تداوم شرایط فعلی، رشد شارپی بورس در کوتاه‌مدت و رکوردزنی شاخص‌کل در این بازار تا حدودی دور از انتظار خواهد بود.علاوه بر این موضوع به نظر می‌رسد دولت جدید عزم خود را برای کنترل تورم و مهار قیمت ارز جزم کند، بنابراین بورس نیز از این منظر شانسی نخواهد داشت، اما وضعیت بورس در بلندمدت متفاوت خواهد بود. از سوی دیگر برخی از کارشناسان معتقدند که در بلندمدت بازدهی بازارها همسان خواهد بود و شاید بازار سهام در نوبت بعدی افزایش قرار گیرد.البته این موضوع منوط به روند قیمت ارز و سکه در ماه‌های آتی است.افزون بر آن به‌نظر می‌رسد که تاثیر افزایش قیمت‌ها در بازارهای موازی تنها می‌تواند در میان‌مدت قابل‌‌‌‌‌اتکا باشد و احتمالا در بلندمدت باید به تغییرات قیمت دلار نیمایی دلخوش باشیم.
البته این سناریوها برای زمانی است که رخدادهای عجیب و غریبی در این اثنا اتفاق نیفتد. هیچ‌کس دو ماه پیش تصور نمی‌کرد که با انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری روبه‌رو باشیم. حتی بعد از صحبت‌های اخیر سرپرست وزارت‌خارجه ایران در نیویورک، روزنه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای جدید برای از سر‌گیری مذاکرات هسته‌‌‌‌‌ای ایران و احیای برجام ایجاد شده‌است.اگرچه در این رابطه دیپلمات‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آمریکایی و اروپایی تاکنون نسبت به احیای مذاکرات اشاره‌ای نداشتند و هیچ نشانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای وجود ندارد که ایران و طرفین بخواهند بر سر نهایی‌کردن توافق آماده باشند. بنابراین با توجه به اینکه تحولات مذکور ارتباط و اثری مستقیم بر وضعیت اقتصادی و بازارهای داخلی دارند؛ همه سناریوهای معاملاتی با تردید و ابهام گره‌خوردند.