به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از العربی الجدید، «جنگ با کودکان»، شاید مناسب‌ترین اصطلاحی باشد که برای نسل کشی رژیم اشغالگر صهیونیستی علیه نوار غزه به کار می‌رود؛ جایی که بزرگترین قربانیان این جنگ وحشیانه، کودکان بی‌گناه و بی‌دفاع فلسطینی هستند.
علاوه بر ده‌ها هزار کودک فلسطینی که در حملات وحشیانه رژیم اشغالگر به شهادت رسیده یا از آسیب‌های شدید جسمانی، همچون قطع عضو رنج می‌برند، سایر کودکان غزه که تاکنون از بمباران‌های ارتش صهیونیستی جان سالم به در برده‌اند، با مشکلات غیر قابل تصوری برای گذراندن زندگی خود دست و پنجه نرم می‌کنند.
در سایه محاصره سنگینی که رژیم اشغالگر به غزه تحمیل کرده و عدم ورود موثر کمک‌های غذایی و آب سالم به این باریکه، هر روز ده‌ها هزار کودک در سراسر نوار غزه در صف های طولانی برای دریافت کمک‌های غذایی و آب می‌ایستند و این در شرایطی است که صفی برای آب و غذا وجود داشته باشد؛ در غیر این صورت مجبورند در میان ویرانه‌ها و زباله‌ها دنبال چیزی بگردند که تنها با خوردن آن بتوانند زنده بمانند.
کودکان غزه هرروز ۸ ساعت به دنبال آب و غذا می‌گردند
این کودکان اگر آب و غذایی پیدا کنند، مجبورند مسافتی بسیار طولانی طی کنند تا آن را به خانواده‌هایشان در اردوگاه‌های آوارگان برسانند. در همین زمینه آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) اخیراً در گزارشی اعلام کرد: کودکان غزه مجبورند روزانه ۶ تا ۸ ساعت به دنبال غذا باشند و سپس بارهای سنگین را در مسافت‌های طولانی حمل می‌کنند تا آب و غذا را برای خانواده‌هایشان ببرند.
در نزدیکی منطقه المواصی در غرب شهر خان یونس در جنوب نوار غزه، تعداد زیادی از کودکان در حالی که به همراه خانواده‌هایشان گرسنه و تشنه هستند، هر روز برای تهیه آب و غذا بیرون می‌روند و هرجا که محل تجمع یا صفی ببینند می‌ایستند، به امید اینکه بتوانند آب و غذایی برای خانواده‌هایشان پیدا کنند.
لازم به ذکر است که بسیاری از کودکان غزه در جریان جنگ پدر یا مادر و یا هر دوی آنها را از دست داده‌اند و مجبورند خودشان برای تامین معیشت اقدام کنند.
روایت کودکان غزه از رنجی که در صف آب و غذا می‌کشند
«عبدالله ابوفول» کودک ۸ ساله فلسطینی به همراه برادر بزرگترش محمد که ۱۱ سال دارد، در صف اردوگاه خان یونس به همراه ۵۰ کودک دیگر در حالی که گالن‌های خالی آب به همراه کیسه‌های نایلونی کهنه در دست داشتند، در گرما زیر آفتاب سوزان و در حالی که مسافتی طولانی با پای پیاده از دورترین نقطه منطقه المواصی طی کرده بودند، به امید دریافت آب ایستادند.
آنها بعد از گذشت بیش از سه ساعت زیر آفتاب توانستند مقداری آب دریافت کنند و با وجود اینکه گالن آب برای آنها بسیار سنگین بود، اما همه تلاش خود را به کار بستند و همراه یکدیگر گالن آب را با خود کشیدند. این دو کودک بعد از کمی استراحت، به سمت صف غذا که توسط کارکنان آژانس آنروا توزیع می‌شد، رفتند.
عبدالله در گفتگو با خبرنگار العربی الجدید می‌گوید: پدرم در جنگ مجروح شد و به دلیل نبود امکانات بهداشتی و پزشکی، اکنون پای راست و دست او فلج شده است و اکنون مرد خانه ما هستیم. ما دلمان بسیار برای مدرسه تنگ شده و من دلم می‌خواهد به خانه‌مان برگردیم. در نزدیکی خانه ما یک سوپرمارکت و بازار بود که می‌توانستیم از آنجا خرید کنیم و مجبور نبودیم برای تهیه اقلام روزانه مسافت زیادی را در آفتاب سوزان طی کنیم.
خانواده ابوفول در آغاز جنگ از شمال غزه به سمت جنوب آواره شدند. محمد، برادر عبدالله هم می‌گوید: من شب را دوست دارم، چون در چادر می‌نشینیم یا می‌خوابیم، اما از صبح متنفرم. ما همیشه با صدای بمباران از خواب بیدار می‌شویم و بعد از آن هم مجبوریم برای پیدا کردن آب و غذا در گرما یک مسیر طولانی را طی کنیم. ما بسیار خسته هستیم و واقعاً توان حمل یک گالن آب در روز را نداریم. من دلم می‌خواهد به کودکی خودم برگردم و نمی‌خواهم اینگونه بزرگ شوم.
آرزوهای کودکان غزه در صف آب و غذا تبخیر می‌شود
«اسحاق سالم» کودک ۱۰ ساله فلسطینی است که هر روز با پسر عموها و دختر عموهای خود برای تهیه آب و غذا در صف‌های طولانی می‌ایستد.
اسحاق می‌گوید که هر روز ساعت ۸ صبح برای پیدا کردن آب و غذا از اردوگاه راه می‌افتیم و مجبوریم آفتاب سوزان را تحمل کنیم و پوستمان بسیار می‌سوزد. من علاقه زیادی به فوتبال دارم و همه مرا به «فیل فودن» بازیکن انگلیسی تیم منچستر تشبیه می‌کردند.
وی ادامه داد: من مجبورم هر روز گالن‌های سنگین آب را با خود حمل کنم و پدرم هم هر روز بیرون می‌رود تا آب و غذایی برای برادران بیمارم و مادرم که در جنگ مجروح شده، پیدا کند. سه تن از عموهای من در این جنگ شهید شدند و من می‌خواهم جنگ تمام شود. من نمی‌خواهم به حمل گالن آب ادامه دهم، بسیار خسته‌ام و می‌خواهم به خانه خودمان برویم و از تلویزیون فوتبال تماشا کنیم.
آژانس آنروا در گزارشی اعلام کرد که زیرساخت‌های بهداشتی در نوار غزه در معرض خطر جدی قرار دارد و هزاران خانواده مجبور هستند برای حمام کردن و نظافت، از آب دریا استفاده کنند و یا آب چاه‌ها را که بسیار شور است برای نوشیدن مورد استفاده قرار دهند. در سراسر غزه هر نفر در روز بیش از ۳ لیتر نمی‌تواند آب دریافت کند و این وضعیت با شروع فصل گرما بسیار غیر قابل تحمل است.
شیوع بیماری‌های مسری میان کودکان غزه
دکتر «ابراهیم خلف» که در کلینیک‌های صحرایی و مراکز بهداشتی در نوار غزه کار می‌کند، درباره آسیب‌های جسمی به کودکان غزه گفت: بار سنگینی که کودکان غزه حمل می‌کنند بسیار فراتر از توانایی جسمی و روانی آنهاست و فشار شدیدی به آنها وارد می‌کند.
وی افزود: بسیاری از کودکان غزه در نتیجه فشار جسمی که به آنها وارد شده از بیماری فتق رنج می‌برند. این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که بخشی از بدن از طریق قسمت ضعیف ماهیچه‌ها یا دیواره‌های بافت اطراف آن، مانند شکم یا ناف تحت فشار قرار می‌گیرد. علت ابتلای کودکان غزه به این بیماری طاقت فرسا آن است که آنها مجبورند هر روز اجسام سنگینی را که بسیار فراتر از حد توانشان است، حمل کند.
این پزشک فلسطینی تصریح کرد: من هر روز کودکان زیر ۱۰ سال را در مناطق مختلف غزه می‌بینم که کیف و بارهای بزرگتر از اندازه خود حمل می‌کنند و به عنوان یک پزشک وظیفه دارم که به پدرو مادرهایشان درباره عواقب این موضوع هشدار بدهم. اما واقعا چاره‌ای نداریم و انگار خانواده‌ها مجبور شده‌اند که از کودکان خود برای برآورده کردن نیازهای اولیه زندگی و صرفاً به خاطر اینکه گرسنه و تشنه نمانند، استفاده کنند. این کودکان علاوه بر رشد ضعیف و عدم تشکیل ماهیچه‌ها و استخوان‌های سالم، آینده‌ای تاریک دارند و در سطح روانی با مشکلات غیر قابل تصوری مواجه خواهند شد.