بشر به‌شدت مشتاق یافتن تمدن های دیگر است. به‌همین‌خاطر روش‌های مختلف را برای یافتن نشانه ای از موجودات فرازمینی امتحان می‌کند. مشکل اینجاست که ما دقیقا از ماهیت آدم فضایی ها اطمینان نداریم و نمی‌دانیم که آیا در تلاش‌های خود نشانه درستی را بررسی می‌کنیم یا خیر. هرچند اخیرا راه حل جدیدی برای پیدا کردن موجودات فضایی ارائه شده که می‌تواند نجات‌بخش باشد.

راه حل پیدا کردن موجودات فضایی در فیلم‌های تخیلی حضور دارد

راه حل جدید بر پایه مفهوم ماشین وارپ است. ایده‌ای که شاید در ابتدا عجیب به‌نظر برسد؛ اما ریشه در قواعد نظریه نسبیت اینشتین دارد. اولین‌بار در سال ۱۹۹۴ بود که فیزیکدانی به‌نام Miguel Alcubierre از کیهان‌شناسی اینشتین استفاده کرد و مفهوم ماشین وارپ را توسعه داد.

به‌گفته Alcubierre ماشین وارپ یک فضاپیمای خاص است که می‌تواند با استفاده از مکانیزم خاصی سریع‌تر از نور (نسب به یک ناظر بیرونی) حرکت کند. این مهم با استفاده از حباب‌های وارپ میسر خواهد شد که سبب می‌شود بافت فضا-زمان جلوی فضاپیما منقبض شده و پشت آن منبسط شود.

پژوهشگران نیز تصور می‌کنند که راه حل جدید پیدا کردن موجودات فضایی توجه به ماشین وارپ است. نشانه‌های استفاده از این تکنولوژی فوق‌العاده پیشرفته می‌تواند ما را در رسیدن به تمدن‌های عجیب و حیرت‌انگیز کمک کند. اما بیایید ابتدا کمی بیشتر در مورد ماهیت ماشین وارپ توضیح دهیم.

ماشین وارپ باعث نمی‌شود که فضاپیما به‌سرعتی بیشتر از سرعت نور برسد؛ بلکه در عوض بافت فضا-زمان را در اطراف سفینه تغییر می‌دهد. این اتفاق سبب می‌شود که فضاپیما در مدتی بسیار کوتاه مسافتی طولانی را طی کرده و زودتر از نور به مقصد برسد. ایجاد تغییر در بافت فضا-زمان باعث می‌شود که محدودیت سرعت نور را دور بزنیم. این موضوع هیچ تضادی با قوانین نسبیت عام اینشتین ندارند.

مشکل اینجاست که ما برای ساخت ماشین وارپ به انرژی منفی نیاز داریم. نوعی انرژی فرضی که حتی از فضای خالی نیز کمتر است. متاسفانه تکنولوژی امروز بشر توانایی درک یا دست‌یافتن به این نوع انرژی را ندارد. همین نیز باعث می‌شود که ماشین وارپ را به‌جای اخبار علمی و اخبار نجوم در فیلم‌های علمی تخیلی ببینیم.

هرچند نمی‌توان گفت که دیگر تمدن‌ها نیز به این حد از پیشرفت نرسیده‌اند. تا ۲۰۰ سال پیش حضور و کاوش در فضا کاملا غیرممکن تصور می‌شد؛ اما بشر توانست در مدت کوتاهی پیشرفتی شگرف داشته باشد. بنابراین دیدن یوفو و موجودات فضایی مجهز به حباب وارپ ابدا عجیب نیست. شاید آنها توانسته‌ باشند زودتر از ما به این تکنولوژی جذاب برسند و سفرهای فضایی را در مدت کوتاهی انجام دهند.

در این حالت بهترین راه حل برای پیدا کردن موجودات فضایی توجه به نشانه‌های ماشین وارپ آنها است. این ماشین‌ها ممکن است در مواقعی دچار مشکل شوند. اینجاست که امواج گرانشی خاصی را به‌ محیط اطراف ارسال می‌کنند.

مشکل در عملکرد ماشین وارپ

پژوهشگران ادعا نمی‌کنند که نحوه ساخت ماشین وارپ را بلد هستند. به‌همین‌خاطر آنها از شبیه‌سازی‌های متکی بر ریاضیات برای بررسی رفتار احتمالی این فضاپیمای بسیار پیشرفته کمک گرفته‌اند. آنها می‌خواستند ببینند که وقتی ماشین وارپ با مشکل مواجه می‌شود، چه اتفاقی رخ خواهد شد. شبیه‌سازی نشان داد که این اتفاق مجموعه‌ای ازامواج گرانشی را آزاد می‌کند.

به‌لطف رصدخانه لیگو ما این توانایی را داریم که امواج گرانشی را از بخش‌های مختلف فضا کشف کنیم. این رصدخانه پیشتر توانسته این امواج را هنگام بررسی ستاره‌های نوترونی و یا هنگام ادغام دو سیاه چاله دریافت کند. بنابراین راه حل جدید پیدا کردن موجودات فضایی در عمل نیز ممکن است.

در ابتدا تیم پژوهشی قصد داشتند امواج دریافت‌شده از یک فضاپیمای فرضی با سرعت رو به‌افزایش را بررسی کنند. هرچند متوجه شدند که بررسی یک حباب وارپ راه بهتری است. در صورتی که حباب نتواند پایداری خود را حفظ کند، سیگنال گرانشی قوی‌تری را به‌محیط اطراف ارسال می‌کند.

بشر فعلا نمی‌داند که چطور می‌توان یک حباب وارپ پایدار را ایجاد کرد. چیزی که برای انجام سفرهای میان‌ستاره‌ای کاملا ضروری است. هرچند اگر موجودات فضایی پیشرفته توان انجام این سفرها را داشته باشند، یعنی در پیدا کردن راه حل این مشکل موفق شده‌اند. در واقع آنها توانسته‌اند به‌نحوی فشار وارد شده در نتیجه تغییرات تراکم مایع وارپ را کنترل کنند یا مکانیسم خاصی را برای حفظ پایداری آن در نظر بگیرند.

منظور از مایع وارپ نیز یک ماده یا واسطه فرضی است که درون حباب وارپ قرار دارد و باید کنترل شود. این مورد می‌تواند مشابه لیزرهایی باشد که برای محدود کردن پلاسما در آزمایش‌های شکافت هسته‌ای ضروری هستند. به‌بیان دیگر پژوهشگران حالتی را تصور می‌کنند که به هر دلیلی این مکانیزم با شکست مواجه شود. راه حل پیشنهاد شده برای پیدا کردن موجودات فضایی کمی عجیب به‌نظر می‌رسد؛ اما قطعا برای تمدن‌های بسیار پیشرفته بیگانه جواب خواهد داد.

امواجی در بافت فضا-زمان

مشکل در ماشین وارپ سبب تغییر شدید و ناگهانی در بافت فضا-زمان خواهد شد. در نتیجه امواج گرانشی قدرتمندی آزاد می‌شوند. دقیقا همانطور که حرکت‌های ناگهانی می‌توانند امواج را در آب ایجاد کنند. هرچند که قدرت و فرکانس این سیگنال‌ها به ابعاد حباب وارپ بستگی دارد. پژوهشگران برای نمونه یک حباب وارپ یک کیلومتری را در نظر گرفتند که با ۱۰ درصد سرعت نور حرکت می‌کند.

امواج گرانشی

متوقف‌شدن این حباب باعث می‌شود که یک سیگنال ۳۰۰ کیلوهرتزی ایجاد شود. سیگنالی که از فاصله ۳.۲۶ میلیون سال نوری قابل رویت است. برای مقایسه باید بدانید که فضاپیمای بدون سرنشین New Horizons توانسته در بهترین حالت با سرعت ۱۶.۳ کیلومتر بر ساعت یعنی تقریبا ۰.۰۰۵۴ درصد سرعت نور حرکت کند.

متاسفانه رصدخانه لیگو هنوز به تجهیزات لازم برای کشف طیف گسترده‌ای از این نوع امواج مجهز نشده است. همچنین پیشنهادها برای ساخت یک رصدخانه اختصاصی نیز به‌نتیجه نرسیده‌اند. بنابراین به‌نظر می‌رسد که دانشمندان باید به دنبال راه حل دیگری برای پیدا کردن موجودات فضایی باشند.

منبع: خبرآنلاین