سعید طالبی چابک
مسیر سختتر مس تا فینال حذفی
سپاهان با برتری مقابل شمسآذر، استقلال آبیپوش ملاثانی، ملوان و گلگهر، راهی فینال شد و پس از ناکامی در لیگ برتر به دنبال کسب قهرمانی در جام حذفی بود. در طرف دیگر مس رفسنجان که با محرم نویدکیا احیا شده بود، با شکست استقلال، پیکان، تراکتور و آلومینیوم اراک فینالیست شد و در پی کامل کردن شگفتیسازی در این جام بود. نگاه به مسیر رسیدن دو تیم فینالیست جام حذفی نشان از صعبالعبور بودن مسیر رفسنجانیها در مقایسه با سپاهان داشت. شکست دادن استقلال و تراکتور و حذف آلومینیومی که خودش پرسپولیس را کنار زده بود، کار بزرگی بود که شاگردان نویدکیا انجام دادند.
در فینال حذفی چه گذشت؟
در این دیدار، سپاهان بازی را بهتر آغار کرد و در دقیقه هفت شهریار مغانلو توانست گل اول بازی را وارد دروازه مس کند تا زردپوشان اصفهانی یک بر صفر جلو بیفتند. در ادامه باز هم این سپاهان بود که برتری داشت و در دقیقه ۲۳ پس از بازبینی صحنه توسط کمکداور ویدئویی، حلقه مفقوده فوتبال ایران، حیدری نقطه پنالتی را به نفع سپاهان نشان داد تا این تیم شانس رساندن اختلاف به دو گل را پیدا کند. مغانلو پشت توپ قرار گرفت و این ضربه را تبدیل به گل کرد تا سپاهان دو بر صفر جلو بیفتد و محرم نویدکیا رسیدن به قهرمانی در مصاف با تیمی که از هر زاویه به تاریخش نگاه کنی در نقاط زیادی به اسم خود او بر خواهی خورد را دورتر از قبل ببیند. تلاش دو تیم در دقایق باقیمانده تا پایان نیمه نتیجهای نداشت و وقت اول با برتری دو بر صفر سپاهان به پایان رسید.
نیمه دوم هم با برتری سپاهان آغاز شد. در ادامه هرچه به دقایق پایانی بازی نزدیکتر میشد، مس رفسنجان با بیرون آمدن از لاک دفاعی و خارج شدن از زیر فشار سپاهان به دنبال جبران گلهای خورده بود. حملات مس اما با دفاع فشرده سپاهان و واکنشهای نیما میرزازاد مواجه میشد و نتیجهای نداشت. در نهایت سپاهان با برتری دو بر صفر مقابل مس رفسنجان توانست قهرمان جام حذفی شود تا این جام تا اندازهای ناکامی شاگردان ژوزه مورایس در لیگ برتر را جبران کند.
لمس جام بعد از 11 سال
سپاهان که آخرین بار در سال ۹۲ قهرمان شده بود، توانست پس از ۱۱ سال بار دیگر جام حذفی را به خانه ببرد. این پنجمین قهرمانی سپاهان در جام حذفی بود و این تیم را پس از استقلال و پرسپولیس که با هفت قهرمانی بیشترین جام را در این رقابتها کسب کردهاند، در رده سوم تیمهای پرافتخار جام حذفی قرار داد.
مردم شهر اصفهان پس از اینکه تیم فوتبال سپاهان برای پنجمین بار قهرمان جام حذفی شد با حضور در خیابانهای سطح شهر، قهرمانی این تیم را جشن گرفتند. جشنی که شاید آن جشنی نبود که در انتظارش بودند و توقعات آنها را برآورده نکرد اما میتوان به عنوان یک پایان قابل قبول در نظرش گرفت؛ پایانی طلایی برای طلاییپوشان.
سپاهان توانست پس از ۱۱ سال بار دیگر جام حذفی را به خانه ببرد. این پنجمین قهرمانی سپاهان در جام حذفی بود و این تیم را پس از استقلال و پرسپولیس که با هفت قهرمانی بیشترین جام را در این رقابتها کسب کردهاند، در رده سوم تیمهای پرافتخار جام حذفی قرار داد
انگیزه برای قهرمانی
سپاهانیها که در شروع فصل با شکایتهایی مواجه شده بودند و کسر امتیاز در ابتدای فصل را به همراه شمسآذر و پرسپولیس تجربه کردند، پس از شکستن این حکم و بازگشت امتیازهای کسر شده با انگیزه لیگ را ادامه دادند و تا پایان نیمفصل اول از مدعیان جدی کسب جام قهرمانی بودند. عملکرد آنها در آسیا هم عملکرد خوب و مثبتی بود. شاید اگر به حریف قدری چون الهلال برخورد نمیکردند در مراحل حذفی هم بالاتر میرفتند اما این اتفاق نیفتاد.
سال، سال ماست
تیم اصفهانی که در دهه 80 مدعی همیشگی قهرمانی لیگ و برنده جامهای متعددی بود که شعار «ما سپاهانیم و حالا حالاها قهرمانیم» را در نقش جهان خلق کرد، سالهاست رنگ قهرمانی لیگ را ندیده است. در ابتدای فصل مورایس از رقابت برای بردن جام با حضور هواداران صحبت میکرد و شواهد نشان میداد که امسال دیگر قرار است سال آنها باشد. حضور بازیکنان شاخص در تیم و اسکواد و نیمکت خوب و دست باز سرمربی برای ارنج تیم و حمایت کامل هواداران سپاهان را تا مقطعی از فصل مدعی قهرمانی نگه داشت اما خود مورایس و تصمیمهای ناپایدارش و زمزمههای جداییاش از طلاییپوشان که در طول فصل بارها تکرار شد، مانع بزرگی برای تحقق جشن مورد انتظار اصفهانی و بردن جام لیگ برتر شد.
قرارداد سرمربی پرتغالی با سپاهان سه ساله است و هنوز یک سال از این قرارداد باقی مانده است. البته که بند فسخی در قرارداد مورایس گنجانده شده که طرفین میتوانند در صورت صلاحدید به همکاریشان با یکدیگر پایان بدهند. اما شواهد و صحبتها نشان میدهد که تصمیم مورایس ادامه کار در سپاهان است
البته که صحبتهای رفتن مورایس از سپاهان ادامهدار بود. مورایس در نشست خبری بعد از بازی هم حضور نیافت تا صحبتهای ضد و نقیض درباره ماندن یا نماندنش در جمع طلاییپوشان شفاف نشود. هرچند که بعد از اولین قهرمانی ژوزه با سپاهان، به نظر میرسد یک فصل دیگر هم او را روی نیمکت تیم اصفهانی خواهیم داد. قرارداد سرمربی پرتغالی با سپاهان سه ساله است و هنوز یک سال از این قرارداد باقی مانده است. البته که بند فسخی در قرارداد مورایس گنجانده شده که طرفین میتوانند در صورت صلاحدید به همکاریشان با یکدیگر پایان بدهند. اما شواهد و صحبتها نشان میدهد که تصمیم مورایس ادامه کار در سپاهان است.
سپاهان مثل لیورپول رابینهود شد
زمانی در لیگ برتر انگلیس یکی از القابی که به لیورپولیها نسبت داده میشد، رابینهود بود. در اکثر ادوار لیگ برتر که آنها با اختلاف کمی نسبت به رقبا به کسب سهمیه اروپایی رضایت میدادند و دستشان از جام کوتاه میماند، بسیاری از امتیازات را برابر تیمهای پایین جدول از دست داده بودند. در حالی که عملکردشان در بازی برابر مدعیان قهرمانی و رقبای مستقیمشان بهتر از رقبا بود. مثل رابینهود که از ثروتمندان میدزدید و اندوختهاش را به فقرا میداد. در فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشورمان عملکرد سپاهان اصفهان بیشباهت به آن سالهای لیورپول نبوده است. بدونشک ناکامی سپاهان دلایل گوناگونی دارد اما یکی از مهمترین دلایلی که میتوان به آن اشاره کرد، ناکامی بزرگ طلاییپوشان اصفهانی در دیدار مقابل تیمهای بحرانزده و پایینجدولی است که این ناکامی باعث شد تا اختلاف فاحشی با صدر جدول ایجاد شود و سپاهان چند هفته مانده به پایان فصل از کورس قهرمانی جا بماند.
اما زردپوشان از اسب افتاده از اصل نیفتادند و وقتی که دستشان به طور کامل از جام لیگ برتر کوتاه ماند با تمرکز روی بازیهای حذفی برای رسیدن به تنها جام ممکن تلاش کردند. بردن در فینال مقابل سرمربی تیم نارنجیپوشی که روی نیمکت هر تیم و با هر رنگی بنشیند، ماهیت طلاییاش عوض نمیشود فصل را برای سپاهانی با یک عنوان ارزشمند به پایان رساند؛ قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران. اتفاق مبارکی که موجب شادی هواداران شد اما بدون شک آنها هنوز چشمانتظار جامی مرغوبتر هستند. منتظر بردن طلای 24 عیار به جای طلای 18 عیاری که سهمشان شد.