شناسهٔ خبر: 67281653 - سرویس سیاسی
منبع: انصاف نیوز | لینک خبر

«رجل سیاسی ناشناخته‌ای که باید خود را بشناساند»

صاحب‌خبر -

رضا سلطان‌زاده، مدیر مسئول هفته‌نامه آیینه یزد، یادداشتی با عنوان «محمدرضا صباغیان رجل سیاسی ناشناخته‌ای که باید خود را بشناساند» در این هفته‌نامه نوشته است که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید.

«محمدرضا صباغیان نماینده مردم شهرهای ابرکوه، بافق، بهاباد، خاتم و مهریز در مجلس دهم، یازدهم و دوازدهم اولین نفری بود که روز پنجشنبه 10 خردادماه جاری برای ثبت‌نام به عنوان داوطلب ریاست جمهوری دولت چهاردهم به وزارت کشور رفت و به خبرنگاران گفت: «شکاف طبقاتی افزایش پیدا کرده… مردم از وضعیت معیشتی خود ناراضی هستند… مشکلات کشور در ساختار اداری و سیاسی است… رئیس‌جمهور بعدی باید چاقوی جراحی بردارد و شرایط را اصلاح کند… مردم باید شهردار را انتخاب کنند تا بدنه دولت کوچک شود و هزینه‌های جاری کاهش یابد…»

نگارنده این سطور مناسب می‌داند به گوشه‌ای از زندگی طاقت‌فرسای ده‌ها میلیون ایرانی و اختلافات فاحش طبقاتی موجود در این سرزمین که 3 سال پیش با کمترین رای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون رئیس‌جمهور سیزدهم را انتخاب کردند و به بسیاری از وعده‌های تحقق نیافته دولت سید ابراهیم رئیسی و ناهماهنگ بودن تیم اقتصادی و عدم موفقیت در به سرانجام رساندن برجام اشاره و با طرح پرسش‌هایی از صباغیان درخواست نماید توضیح دهد در طی 8 سال نمایندگی چه راهکارهایی برای بهتر شدن وضع اقتصادی شهروندان ارائه نموده و باتوجه به این‌که نماینده مجلس حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد در جلوگیری از رانت‌خواری‌ها، فسادها، دزدی‌ها بویژه دزدی و فساد بعضی از وزیران و معاونان و عده‌ای از دست‌اندرکاران و از جمله فساد چای دبش که گفته می‌شود حدود 90٪ آن در این دولت به وقوع پیوسته و یا ناکارآمدی و ناتوانی بعضی از وزیران و کمبودهای امکانات بهداشتی چه اقدام نظارتی انجام داده و برای بهتر شدن وضع اقتصادی و معیشتی شهروندان طی سال‌های متمادی چه راهکارهایی ارائه نموده و تا چه حد برای احقاق حق مسلم مردم تلاش نموده است؟

عموم مردم ایران به این نکته آگاهی کامل دارند که سید ابراهیم رئیسی می‌گفت: «تلاش می‌کنم وعده‌ها عملی شود یا وعده نخواهم داد، تحریم‌ها را رفع خواهیم کرد، به برجام پای‌‌‌بندیم باید دولت مقتدر آن را اجرا کند، بدین جهت در پی دیپلماسی فعال هستیم قابل قبول نیست قیمت مسکن هفت برابر، گوشت پنج برابر، بهای خودرو 8 برابر شود، بنا داریم 4 میلیون شغل در 4 سال ایجاد کنیم، در هر سال یک میلیون مسکن بسازیم، حقوق معلمان و کارگران برابر افزایش تورم تامین گردد. مردم می‌خواهند عدالت اجرا شود، برنامه دولت من از بین بردن قاچاق می‌باشد، عملکردها در شرکت‌ها باید شفاف باشد.

در پی اصلاح نظام مالیاتی هستیم، آن‌چه که باعث شد پا به عرصه ریاست جمهوری بگذارم این بود که از وضع موجود نگرانم برای رفع کمبودها و از بین بردن فقر و خشکاندن ریشه فساد برنامه دارم کسی که می‌خواهد رئیس‌جمهور شود باید قانون اساسی را بخواند واقعا سفره‌های مردم کوچک شده، مسئولان نباید فقط وعده بدهند به طور قطع کمبود مرغ و تخم‌مرغ و دیگر مشکلات اقتصادی ارتباطی به تحریم‌ها ندارد هفتاد درصد مربوط به مدیریت می‌باشد، اگر تیم اقتصادی هماهنگ و قوی نباشد کاری از پیش نمی‌بریم، بنای کار دولت من این است که در درجه اول تورم نصف و بعد یک‌رقمی شود و از دیگر برنامه‌های من کاهش پنجاه درصدی هزینه‌های درمان خواهد بود، باید قیمت داروها کنترل گردد در نهایت باید مسئولان آستانه تحملات خود را بالا ببرند، سرعت اینترنت سقوط کرده که باید آن را جبران نمود. سید ابراهیم رئیسی اعلام می‌نمود: «خدا را شکر رئیس‌جمهور نشدم که دلار بشود پنج هزار تومان.»

بعضی از همراهان سید ابراهیم رئیسی قول حل بورس را سه روزه می‌دادند و علیرضا زاکانی که بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم مقام و صندلی شهرداری تهران را تصاحب کرد با زشت‌ترین و بدترین کلمات از بی‌عرضگی مدیران دولت دوازدهم و عدم موفقیت آنها در امور اقتصادی و معیشتی مردم یاد می‌کرد و وعده حل مسائل اقتصادی می‌داد.»

با سپاس و تقدیر از یکایک مسئولان و مدیرانی که برای بهبود وضع معیشتی و اقتصادی شهروندان و هم‌وطنان در این دوران تلاش نمودند همگان می‌دانند دولت سیزدهم در این زمینه توفیق چندانی به دست نیاورده بسیاری از وعده‌های داده شده تحقق نیافته، تورم و گرانی طاقت‌فرسا بوده، بهای مایحتاج زندگی و کالاهای خوراکی رشد سرسام‌آور داشته، میلیون‌ها نفر از تهیه گوشت و لبنیات و برنج و گوشت مرغ و میوه با سختی روبه‌رو هستند، سفره‌ها روزبه‌روز کوچک و کوچک‌تر شده، سرانه بعضی از خوراکی‌های مورد نیاز کاهش یافته و قیمت‌ها در 3 سال اخیر بعضا تا بیش از پانصد درصد رشد و در یک کلام فقر افزایش چشمگیری داشته است.

آیا محمدرضا صباغیان اقداماتی برای یک دست‌سازی مجلس یازدهم و دولت سیزدهم برداشته است؟ آیا در دوران نمایندگی اتومبیل دنا و یا ماشین شاسی‌بلند تحویل گرفته است؟ آیا هیچ‌یک از اعضای دفتر و نزدیکان و یارانش را برای تحویل ماشین شاسی‌بلند معرفی کرده و یا هیچ‌یک از اقوام را به عنوان کارمند دفتری استخدام نموده است؟ آیا از شعارهایی که گاه استاندار استان یزد در مورد عملکرد دولت سیزدهم می‌دهد و تعریف و تمجید از مدیریت خود می‌نماید و به رسانه‌ها نیز پاسخگو نیست اطلاع دارد و به موقع از جایگاه نظارتی تذکرات لازم را به مدیران اجرایی استان داده است؟ آیا در مورد آن عده از مدیران استان که تجربه و سابقه مدیریت در سمتی که به کار گرفته شده‌اند ندارند وظیفه نظارتی خود را انجام داده و از علت به کارگیری آنها اطلاع دارد و یا تذکرات لازم را داده است؟

آیا از مقامات عالی اجرایی استان پرسیده است چرا استانداری وقتی صراحتا با موضوع فرمانداری ویژه برای شهرهای استان مخالفت خود را اعلام نمود تا حقی از دیگر شهرستان‌های استان تضییع نگردد اما یک مرتبه ورق برگشت و استاندار بعد از تصویب فرمانداری ویژه اردکان در نماز جمعه آن شهرستان حاضر شد و به‌به و آفرین‌گویان امام‌جمعه شهرستان و نماینده مردم آن شهر در مجلس شورای اسلامی را تحسین نمود و در نهایت مشخص نگردید تکلیف دیگر شهرها یا حداقل فرمانداری ویژه در مرکز استان چیست؟

آیا در این 8 سال و یا سال‌ها قبل از آن هیچ‌یک از دولت‌ها برای انتقال آب کشاورزی یا آشامیدنی به شهر یزد تلاش ننموده‌اند؟ به راستی نباید پرسید چرا بعضی از مدیران اجرایی استان در این باره دم فرو بسته‌اند و حتی آن‌گاه که می‌خواهند از اقدامات دولت و یا از احداث فضاهای آموزشی بگویند با کنایه و طعنه دولت‌های قبلی را زیر سؤال می‌برند؟ نماینده‌ای که به عنوان رجل سیاسی خود را داوطلب ریاست جمهوری نموده چرا در مجلس دهم و یازدهم نتوانسته است حداقل یک نماینده به حوزه نمایندگی خود را که از پر وسعت‌ترین حوزه‌های انتخاباتی کشور می‌باشد اضافه نماید؟

لازم است محمدرضا صباغیان از آن دسته مدیران احمدی‌نژادی که اکنون در استان مسئولیت‌هایی را به عهده دارند بپرسد آن‌گاه که مدیر هفته‌نامه آیینه یزد به خاطر انتقاد از سیاست‌های نابجای احمدی‌نژاد از جمله این که چرا هنگام استقبال از هیات دولت شهر را به تعطیلی می‌کشاند، در سفرهای استانی مردم را پشت اتومبیل‌های رئیس‌جمهور و وزیران همانند مردم شهر انبار با ذلت و خواری می‌دواند، یا پول‌های نفت را به دعاگویان و ثناگویان می‌داد و صدها میلیارد دلار پول نفت را بر باد داد یا با ادبیات زشت و زننده کشورهای استعمارگر را به صدور قطعنامه علیه ایران تشویق و به این مقام و آن مسئول اهانت می‌کرد گرچه در آن دوران مدیرمسئول آیینه یزد از سوی اداره کل ارشاد اسلامی استان تذکرات غلاظ و شداد دریافت می‌کرد یا در دادگاه کیفری استان (دادگاه مطبوعات) محاکمه می‌گردید و شگفت آن که در همان حال بعضی از آن مدیران در دفاع از سیاست‌های غیراصولی احمدی‌نژاد علیه سرمقاله‌های آیینه یزد قلم‌فرسایی می‌کردند اما اکنون حاضر نیستند از ساخت مسکن مهر در دوران احمدی‌نژاد هم یاد ‌کنند.

و البته از قول محمدرضا صباغیان در این ستون مورخ 14/4/1402 درج گردید که در مجلس گفته بود: «…دارو در کشور نایاب است و این امر به ضعف عملکرد وزیر بهداشت برمی‌گردد، حقوق و مزایای مجلس و دولت نمی‌گذارد ما نمایندگان گرانی را درک کنیم، مدیریت مجلس پادگانی است و از ذلیل کردن مجلس گفت و اعلام نمود مجلس را بی‌خاصیت کردید، خطاب به وزیر کشور تذکر داد شب‌ها نباید بخوابید تا مسائل حل شود، عده‌ای را داده‌ایم صد ناز و نعمت و عده‌ای را لقمه آغشته به خون داده‌ایم، در تعجب هستم چرا علمای دین و مراجع فریاد نمی‌زنند اگر این سودها ربا نیست پس ربا چیست و کجا است؟ و در تذکر به سید ابراهیم رئیسی ادامه داد گرانی کالاها مردم را عاصی کرده است و ما ادراک گرانی و ما ادراک بی‌پولی و ما ادراک تورم؟!»

گرچه بعضی از امامان جمعه از جمله شیخ کاظم صدیقی که خود پاسخ در اختیار گرفتن باغ یک‌هزار میلیارد تومانی ازگل را به افکار عمومی نداده ‌است خواهان ادامه وضع نابسامان اقتصادی و وضعیت معیشتی مردم مومن و صبور این مرزوبوم هستند امید که داوطلب ریاست جمهوری که توفیق آن را نیافت تا برنامه‌ها و دیدگاه‌های خود را به مردم ایران زمین عرضه کند بتواند در دوران نمایندگی مجلس دوازدهم چاقوی جراحی خود را غلاف نکند. کلیه مسئولانی را که در جهت بهبود زندگی مردم و آسایش شهروندان گام برمی‌دارند به نحو احسن تقدیر و تشویق نماید و برای بهبود اوضاع و جلوگیری از گرانی و تورم و فساد و رعایت عدل و انصاف و اجرای دقیق قانون همگامی‌های لازم را با مسئولان به عمل آورد تا به لطف پروردگار توفیق آن را داشته باشد که بیمار بر روی تخت افتاده را لباس عافیت بپوشاند ان‌شاء‌الله.»

انتهای پیام