به گزارش صراط به نقل ازخبرآنلاین، همین یکی دو ماه قبل بود که ماجرای قرارداد محرمانه با چین صحن شورای شهر تهران را به صدر اخبار رسانهها برد، قراردادی که شهردار تهران به آن افتخار میکرد اما اعضای شورای شهر از جزئیات آن ابراز بیاطلاعی میکردند، همین مسئله هم سبب شد برخی از اعضای شورای شهر در نشستی با حضور زاکانی جلسه را ترک کنند تا اینگونه اعتراض خودشان را به شهردار نشان دهند. اما بعد از کلی حواشی ایجاد شده درحالیکه شهردار تهران به دلیل محرمانه بودن امکان شفافسازی ابعاد قرارداد با چینیها را فراهم نکرد ناگهان در هنگامه رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری جزئیات بیشتری از آن را اعلام کرد تا پرسشهای زیادی برجای بگذارد، پرسشهایی از این قبیل که اگر بنابر محرمانه بودن قرار است و بهتعبیر شهردار تهران شفاف شدن آن به صلاح کشور نیست چرا حالا برای رئیسجمهور شدن پا روی صلاح و مصلحت کشور گذاشت و ابعاد جدیدی از این قرارداد را اعلام کرد، اگرهم بیان شفاف ابعاد قرارداد با چینیها از ابتدا منعی نداشت چرا از همان روز اول جزئیات این قرارداد بهطور شفاف اعلام نشد؟ و چرا سوای بهرهبرداری شخصی یک نامزد ریاست جمهوری، متن کامل آن منتشر نمیشود تا مشخص شود آیا این قرارداد را باید واقعا مایه «افتخار» زاکانی دانست یا خیر؟
ماجرا چیست؟
ماجرا از جایی شروع شد که یک فعال رسانهای بخشهایی از قرارداد شهرداری تهران با طرف چینی را منتشر کرد، این قرارداد که ارزش آن حدود ۲ میلیارد یورو است برای خرید تعدادی خودروی برقی و اتوبوس میان شهردار تهران و یک شرکت چینی منعقد شده است، اما بنابر ادعای این فعال رسانهای شرکت چینی هیچ تخصصی در زمینه خودروهای برقی و حمل و نقل پاک ندارد و تخصص آن مربوط به کار ساختمانی است.
با مشخص شدن ابعاد جدیدی از قرارداد زاکانی با طرف چینی ماجرا به شورای شهر تهران کشید و برخی از اعضا درخواست دسترسی به قرارداد و شفافسازی بیشتر را کردند، مهدی عباسی، عضو شورای شهر دراینباره گفت که: «اگر اسنادی وجود دارد باید این اسناد به ما داده شود و اگر این ادعاها درست است باید به شورا گزارش دهیم. وظیفه شورا مشخص است وقتی شورا بدون پیوست دو میلیارد یورو مصوب میکند یعنی ما میخواهیم به شهرداری کمک کنیم و بنده نماینده مردم هستم و درست نیست از کنار یک قرارداد بزرگ بینالمللی بگذریم و باید ناراحت باشیم از اینکه یک خبرنگار اسنادی را دارد که ما به عنوان عضو نداریم.»
قرارداد محرمانه است
انتقاد اعضای شورای شهر درخصوص عدم دسترسی به قرارداد شهردار تهران با چینیها یک جواب مشخص از طرف زاکانی و چمران، رئیس شورای شهر تهران داشت، آنهم اینکه قرارداد محرمانه است. به گزارش ایرنا، رییس شورای شهر تهران در واکنش به اینکه آیا قراردادهای حمل و نقل چین محرمانه است، گفت: «قرارداد را هر عضوی خواسته در اختیارش قرار گرفته است اما قراردادها محرمانه است و انتشار آن مشکل امنیتی دارد اما زیر نظر متخصصین وزارت امور خارجه و بانک مرکزی منعقد شده است.»
علیرضازاکانی هم دراینباره اعلام کرد: «امکان ندارد این قرارداد منتشر شود و به صلاح کشور نیست ولی همه بخشهای مرتبط در جریان آن هستند. قرارداد آن چیزی نیست که بتوان آن را جار زد، ایران هزار و یک دشمن دارد، یک عده نمیخواهند اتفاقی بیفتد.»
تنش در شورای شهر
کار به جایی رسید که جلسه نهم اردیبهشت امسال شورای شهر درباره این قرارداد با تنش مواجه شد. بعد از انتقادهای اعضای شورای شهر، زاکانی در جایگاه حاضر شد اما همزمان با حضور وی در محل تریبون تعدادی از اعضای شورای شهر جلسه را ترک کردند. همزمان با خروج قائمی، عباسی، امانی، اقراریان، شربیانی شهردار خطاب به آنها گفت: «بنشینید تا پاسخ سوالاتتان را بدهم اما آنها بدون توجه به سخنان شهردار جلسه را ترک کردند و بعد از آن نیز سوده نجفی جلسه را ترک کرد و شهردار تهران در ابتدای سخنانش خطاب به تشکری گفت که رونوشت قرارداد واگن چین به وی داده شده اما تشکری هاشمی در حین خروج از جلسه اعلام کرد که این قراردادها به وی داده نشده است.»
مهدی عباسی عضو شورای شهر با اشاره به موارد منتشر شده از قرارداد چین در توئیتر تاکید کرد: «اگر اسنادی وجود دارد باید این اسناد به ما داده شود و اگر این ادعاها درست است باید به شورا گزارش دهیم. وظیفه شورا مشخص است وقتی شورا بدون پیوست دو میلیارد یورو مصوب میکند یعنی ما میخواهیم به شهرداری کمک کنیم و بنده نماینده مردم هستم و درست نیست از کنار یک قرارداد بزرگ بینالمللی بگذریم و باید ناراحت باشیم از اینکه یک خبرنگار اسنادی را دارد که ما به عنوان عضو نداریم.»
ناگهان قرارداد شفاف شد!
علیرغم درخواست شفافساز و انتشار قرارداد زاکانی با چینیها، وقتی شهردار تهران درباره عدم امکان انتشار قرارداد صحبت کرد، یعنی منعی برای شفافیت آن وجود دارد، منعی که به تعبیر ایشان خیر و صلاح کشور را نشانه گرفته است، اما او وقتی در مناظرههای انتخابات ریاست جمهوری با پرسشی درباره شفافیت این قرارداد مواجه میشود موضع قبلی خود را فراموش میکند، یعنی بهجای اینکه در قاب تلویزیون بگوید انتشار این قرارداد ممکن نیست یا اینکه به صلاح کشور نیست، بیان میکند: «قرارداد شفاف است.» وی سپس بدون توجه به تاکید پیشین خود و چمران به عنوان رییس شورای شهر درباره محرمانگی مفاد قرارداد و منع انتشار آن بدلایل امنیتی افزود:«ما ۱۳ میلیارد یورو تفاهمنامه و نزدیک به ۲ میلیارد یورو قرارداد نوشتیم، ۲۰ درصد آن را از پول بلوکه شده خودمان در چین پرداخت کردیم، الباقی هم با نرخ ۴.۷ و ۴.۹ سه ساله گرفتیم.»
حالا همان پرسش اول باقیست، اگر انتشار ابعاد این قرارد مانعی ندارد و محرمانه نیست، بهجای اینکه تحت عنوان شفافیت فقط مواردی از عدد و رقم آن در مناظرهها گفته شود، خود قرارداد منتشر شود، شفافیت زمانی معنا پیدا میکند که همه به ابعاد یک قرارداد دسترسی داشته باشند، اما اگر بنا به عدم شفافیت بوده و انتشار قرارداد به صلاح کشور نیست، چرا شهردار تهران در مناظره انتخاباتی و روی آنتن زنده صدا و سیما، جزئیاتی از قراردادی که قبلا، محرمانه و امنیتی توصیف شده را اعلام و نام آن را هم شفافیت میگذارد؟
ضمن اینکه اعلام همین جزئیات اندک از قرارداد محرمانه با چین که شهردار تهران آن را افتخار میداند سببساز نقد و پرسش دیگری شد، حسامالدین آشنا، فعال رسانهای در واکنشی نوشت: «این که ما پول بگذاریم پیش چینیها که از پول خودمان به خودمان وام بدهند، جای افتخار ندارد و اسم آن هم سرمایهگذاری خارجی نیست. سرمایه گذاری خارجی یعنی اینکه طرف خارجی پول به کشور ما بیاورد نه این که از پول خودمان به ما وام بدهند و روی آن هم سود دریافت کنند.»
∎