سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان اخیرا ضمن تاکید بر حمایت مداوم از فلسطینیان، وعده داده است که به حملات خود علیه رژیم صهیونیستی ادامه میدهد.
اکونومیست در گزارشی مینویسد: «بنرهای قرمزی که بر روی پلهای بالای جادههای شمال اسرائیل آویزان شدهاند، واژهای را تحت عنوان "متروکه" نشان میدهند؛ واژهای که تقریبا در گفتگو میان معدود ساکنان باقیمانده در شهرها و روستاهای اطراف تکرار میشود. این در حالیست که بنیامین نتانیاهو هنوز نتوانسته راهحلی برای این وضعیت پیدا کند و معلوم نیست آیا ارتش او میتواند همزمان به جنگ با حزبالله و حماس ادامه دهد.»
این نشریه انگلیسی در ادامه میافزاید: «اگرچه هیچ یک از طرفها (حزبالله و اسرائیل) به نزدیکی مراکز زرادخانههای یکدیگر آتشی رها نکردهاند، اما تبادل آتش در مرز از اوایل ماه مه تا اوایل این هفته به بالاترین سطح خود رسیده است.»
این نشریه با استناد بر دادههای سیستم ماهوارهای ناسا و یک الگوریتم مربوط به ردیابی آتشسوزیهای مربوطه، توانسته تعداد حملاتی را که در ۲ طرف مرز رخ میدهد، شمارش کند و در هفتهای که به تاریخ ۱۶ ژوئن (۲۷ خرداد) ختم میشود، ۶۴۰ حمله صورت گرفته که ۲۵۴ مورد از آن فقط در روز ۱۳ ژوئن بوده است.
اگرچه طی روزهای اخیر آرامش شاید به دلیل عید سعید قربان بازگشته است، اما به طور کلی این حجم از درگیریها زندگی را در ۲ طرف تحت تاثیر قرار داده است.
اکونومیست مینویسد رژیم صهیونیستی حملات بیشتری کرده، اما این مسئله هم کمک چندانی به کاهش «ناامیدی» ساکنان شمال اراضی اشغالی نکرده است.
همزمان با اینکه رژیم صهیونیستی نتوانسته با تداوم عملیات حزبالله مقابله کند، کابینه نتانیاهو خواستار «اقدام قاطعانهتر» علیه حزبالله شده است.
«دنیل لِوی» نیروی داوطلب پلیس، وضعیت شمال سرزمینهای اشغالی را چنین توصیف میکند: «در حال حاضر اینجا جهنم است؛ بنابراین ممکن است جنگی همهجانبه با لبنان داشته باشیم.»
«شیمون مایمون» یک نقاش بازنشسته از همین منطقه میگوید: «ما کاملا طرد شدهایم و افراد در دولت عروسکهای خیمهشب بازی هستند. من در تمام عمرم به حزب لیکود رای دادهام، اما متوجه نمیشوم که چرا نتانیاهو هیچ کاری انجام نمیدهد.»
همچنین نخستوزیر رژیم صهیونیستی از سوی کابینه راستافراطیاش نسبت به تشدید تنشها تحت فشار است. «بتسلئیل اسموتریچ» وزیر دارایی رژیم صهیونیستی گفته است که اگر حزبالله به عملیاتهایش ادامه دهد، رژیم صهیونیستی «باید جنوب لبنان را اشغال کند.»
اکونومیست مینویسد: «با این حال همزمان با کاهش درگیری در نوار غزه، برخی از واحدهای اسرائیل به سمت شمال رفتهاند؛ جایی که آنها برای حمله زمینی علیه حزبالله آماده میشوند. در چنین سناریویی، اسرائیل به دنبال اشغال یک "منطقه امنیتی" است که قسمت شمالی را از برخی موشکهای حزبالله در امان سازد. اما یک تهاجم زمینی مطمئنا پاسخ شدیدتر را از سوی حزبالله به دنبال خواهد داشت و احتمالا موشکهای دوربردی را که قادر به اصابت به اهدافی در اسرائیل هستند، پرتاب خواهد کرد.»
متحدان آمریکایی رژیم صهیونیستی خواستار توقف درگیری هستند، درحالیکه ژنرالهای صهیونیستی مدعی هستند که در صورت لزوم ارتش این رژیم میتواند در ۲ جبهه با حزبالله و حماس بجنگد، اما آنها در عین حال اذعان میکنند که این کار به طرز چشمگیری برای ارتش «دشوار» خواهد بود، زیرا این ارتش ماههاست در حال جنگ در غزه بوده است و همچنین ضمن اشاره به کمبود نیروها تاکید میکنند: «ما برای اشغال جنوب لبنان به نیروهای بیشتری احتیاج داریم، اما در حال حاضر بیشتر یگانها در غزه و برنامههای ما برای این کار کافی نیست.»
این روزنامه با اشاره به برنامههای آتی و تحولات میدان نبرد مینویسد: «ارتش اسرائیل مایل است جنگ علیه حماس را متوقف کند، ترجیحا از طریق آتشبس که بدین ترتیب آزادی ۱۲۰ اسرای اسرائیلی را که هنوز در غزه هستند، تضمین کند، اما آتشبس در غزه احتمالا باعث میشود که حزبالله نیز درگیری را متوقف کند. این امر رهبران اسرائیل را با ۲ راهی مواجه خواهد کرد که آیا باید جنگ جدیدی را برای دور کردن حزبالله از مرز آغاز کنند یا اجازه دهند در موقعیتی باقی بماند که اسرائیل را تهدید کنند.»
این رسانه انگلیسی در پایان به نقل از یکی از فرماندهان صهیونیستی در جبهه شمالی با اشاره به قدرت و تواناییهای حزبالله مینویسد: «اسرائیل در این برهه از زمان باید به سمت رویکرد دیپلماتیک برود نه جنگ. اسرائیل به آتشبس هم در غزه و هم در حزبالله نیاز دارد. آنچه پس از هفتم اکتبر (طوفانالاقصی) یاد گرفتیم، این است که ما نباید وارد جنگ با نصرالله شویم.»