کاربردهای مهندسی معکوس در زمینه جنگ متنوع است و شامل بررسی و تجزیه و تحلیل جامع فناوری مورد استفاده توسط دشمنان است. هنگامی که نحوه عملکرد این فناوری درک شود، نیروهای مقاومت و نیروهای ویژه میتوانند از این دانش برای توسعه استراتژیهای موثر برای دفاع و حمله استفاده کنند.
براساس گزارش المیادین، از طریق تحلیل عمیق فناوری دشمن، نیروهای مسلح میتوانند از درک جامعی از سیستمها و دستگاههای مورد استفاده دشمنان بهرهمند شوند. این درک عمیق باعث میشود تا نقاط قوت و ضعف فناوری دشمن شناسایی شود و استراتژیهای تهاجمی و تدافعی موثر توسعه یابد.
به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل فناوری مورد استفاده در موشکها میتواند به درک نحوه کنترل، هدایت و پرتاب آنها کمک کند، که میتواند به توسعه سیستمهای دفاعی برای مقابله موثر با این موشکها کمک کند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فناوری پهپادها میتواند راههای بالقوه برای ایجاد اختلال یا مقابله با آنها را با ابزارهای مؤثر نشان دهد.
توسعه فناوری خود
توسعه فناوری ویژه بخش مهمی از استراتژی مقاومت در شرایط جنگ و درگیریهای مسلحانه است. با استفاده از مهندسی معکوس برای تجزیه و تحلیل فناوری مورد استفاده توسط دشمنان، مقاومت میتواند دانش و تخصص مورد نیاز برای توسعه فناوریهای جدید و پیشرفتهای را که تواناییهای نظامی خود را افزایش میدهد، استخراج کند.
تجزیه و تحلیل فناوری دشمن میتواند نقاط قوت و ضعف سیستمهای تسلیحاتی و فناوریهای مورد استفاده توسط دشمنان را آشکار کند. بر اساس این دانش، مقاومت میتواند فناوریهای نوآورانهای را توسعه دهد که اثربخشی آن را در عرصه نظامی افزایش داده و به آن کمک میکند تا با موفقیت به اهداف خود دست یابد.
به عنوان مثال تجزیه و تحلیل فناوری مورد استفاده در موشکها میتواند به توسعه سیستمهای دفاعی پیشرفتهای کمک کند که مناطق هدف را در برابر این موشکها محافظت میکند. با استفاده از دانش به دست آمده، مقاومت میتواند سیستمهای دفاعی موثری را توسعه دهد که اثرات مضر حملات موشکی را کاهش دهد.
از این طریق، توسعه فناوری ویژه نقش اساسی در تقویت توانمندیهای مقاومت و افزایش آمادگی آن برای مقابله موثر با چالشهای امنیتی و نظامی ایفا میکند.
کاربردهای مهندسی معکوس در جنگ
۱. تجزیه و تحلیل فناوری نظامی: مهندسی معکوس میتواند برای تجزیه و تحلیل فناوری نظامی مورد استفاده دشمنان مانند موشک ها، پهپادها و سلاحهای الکترونیکی استفاده شود. با درک نحوه عملکرد این فناوری، ارتشها میتوانند استراتژیهایی برای مقابله با آن یا سوء استفاده از آسیب پذیریهای آن ایجاد کنند.
۲. استخراج اطلاعات: از مهندسی معکوس میتوان برای استخراج اطلاعات از سیستمهای نظامی دشمن استفاده کرد، مانند استخراج دادهها از سیستمهای ارتباطی یا تجزیه و تحلیل نرم افزارهای مورد استفاده در سیستمهای امنیتی.
۳. توسعه روشهای تهاجمی و تدافعی: ارتشها با درک نحوه عملکرد فناوری مورد استفاده توسط دشمنان، میتوانند استراتژیهای تهاجمی یا دفاعی موثری را توسعه دهند. به عنوان مثال، مهندسی معکوس میتواند برای تجزیه و تحلیل سیستم دفاع هوایی دشمن و توسعه راههایی برای دور زدن آن استفاده شود.
اهمیت سرنگونی هواپیماهای بدون سرنشین
اهمیت سرنگونی پهپادها از طریق استفاده از مهندسی معکوس در افزایش توانایی مقاومت برای رویارویی مؤثر با چالشهای امنیتی و نظامی مشهود است. در حالی که ساقط کردن پهپادها بخش مهمی از راهبرد دفاعی مقاومت است، پهپادها ابزار رایج و مؤثری هستند که توسط دشمنان برای حمله و تهدید امنیت ملی مورد استفاده قرار میگیرند.
با حذف خطر پهپادها، محور مقاومت میتواند تهدیدات امنیتی و حفاظت از غیرنظامیان و زیرساختها از آسیبهای ناشی از حملات را کاهش و توانایی بازدارندگی و جلوگیری از انجام حملات جدید توسط دشمنان را افزایش دهد و اعتماد به توان نظامی خود و بهبود ثبات عمومی در منطقه را تقویت کند.
با استفاده از مهندسی معکوس، مقاومت میتواند از دانش به دست آمده برای توسعه راهبردهای تاکتیکی و فنآوری بهرهمند شود که توانایی آن را برای مقابله موفق با تهدیدات نظامی افزایش میدهد و این به دستیابی به امنیت و ثبات در منطقه کمک میکند.
مهندسی معکوس ایرانی: مدل RQ-۱۷۰ آمریکا
در ۴ دسامبر ۲۰۱۱، ایران اعلام کرد که کنترل یک پهپاد جاسوسی آمریکایی به نام RQ-۱۷۰ را در حالی که در حال انجام ماموریت شناسایی برای سازمان سیا بود و وارد حریم هوایی شرق ایران شده بود بدست گرفت. یگانهای جنگ الکترونیک و پدافند هوایی ایران توانستند پهپاد آمریکایی را تحت نظر داشته و با استفاده از سامانههای الکترونیکی، آن را ساقط کنند.
قسمت جالب اینجاست که دو سال پس از سرنگونی هواپیما، رسانههای ایرانی تصاویری از هواپیمای RQ-۱۷۰ ساخت ایران را که ساخت مهندسان ایرانی است و از نظر طراحی شبیه پهپاد آمریکایی بود، به نمایش گذاشتند. سردار سرتیپ امیرعلی حاجی زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران ایران تایید کرد که هواپیمای ایرانی RQ-۱۷۰ اخیرا در اولین آزمایش پروازی خود موفق شده است.
پهپادهای ایرانی و نداشتن جی پی اس
پارازیت سیگنال جی پی اس یک استراتژی رایج است که برای اختلال در توانایی مسیریابها و سیستمهای مبتنی بر جی پی اس برای تعیین دقیق مکان استفاده میشود. جمرها (سیستم مسدودکننده سیگنال با فرکانسهای مختلف) سیگنالهای رادیویی قوی را روی همان فرکانسهایی ارسال میکنند که جی پی اس روی آن کار میکند و سیگنالهای اصلی و دریافت صحیح سیگنالهای جی پی اس را مختل میکنند.
در این زمینه، مهندسی معکوس میتواند به تجزیه و تحلیل نحوه تعامل مسیرها با سیستمهای جی پی اس و نحوه استفاده از این دانش برای توسعه سیستمهای پارازیت یا پنهانسازی کمک کند.
در زیباترین کاربرد آنچه ذکر کردیم، رسانههای صهیونیستی گزارش دادند که تشکیلات امنیتی و نظامی این رژیم از روز پنجشنبه گذشته برای فعال کردن سیستم پارازیت جی پی اس در سراسر اراضی اشغالی از جمله گوش دان، منطقه مرکزی آغاز شد.
در همین راستا ایرانیها این اقدام رژیم صهیونیستی را به سخره گرفتند. خبرگزاریهای ایران به نقل از یک منبع آگاه در نیروی هوافضای سپاه پاسداران در واکنش به گزارشها مبنی بر پارازیت سامانه جیپیاس در «اسرائیل» گفت: ایران از قبل برای حل این مشکل فکر کرده است؛ موشکهایی که در ۱۲ سال گذشته ساخته شده اند، از سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) یا هیچ سیستم موقعیت یاب بین المللی استفاده نکرده است.