روانشناسان می گویند دوران کودکی یک فرد اثر بسیار مهمی بر روابط عاطفی او در دوران بزرگسالی دارد. اگر تا به حال نتوانسته اید رابطه عاطفی موفقی داشته باشید، این امر تصادفی نبوده، چرا که شکل رابطه ی ما با والدین مان تأثیر زیادی بر انتظارات ما از شریک عاطفی مان، نحوه ی دریافت و ابراز عشق مان و شکل واکنش مان به موقعیت های اضطراب آور دارد.
در ادامه از ۶ نوع مختلف از عشق خواهیم گفت که کمک می کنند متوجه شوید شکل عشق ورزیدن شما چگونه است و دوست دارید چگونه به شما عشق ورزیده شود.
۱- راضی کننده ها
راضی کننده ها به طور کلی کسانی هستند که با والدینی بدرفتار، کنترلگر و قضاوتگر بزرگ شدند. اگر پدر و مادرتان همیشه از کارهایتان ایراد می گرفتند یا اگر احساس می کردید که آن ها تنها زمانی به شما عشق می ورزند که نمره ی خوبی در مدرسه می گرفتید، بنابراین احتمالاً حالا از این دسته هستید.
این افراد به دنبال تأیید و پذیرش دیگران هستند و همیشه اطمینان حاصل می کنند که شادی دیگران به شادی خودشان ارجحیت داشته باشد. اگر از این دسته باشید، احتمالاً فاقد ابتکار و بسیار بلاتکلیف و دو دل هستید و به طور کلی در روابط عاطفی خود منفعلید.
۲- قربانی ها
قربانی ها در خانه ای آشفته بزرگ شدند و والدین شان خشن و سختگیر بودند. آن ها دوست ندارند مورد توجه قرار گیرند یا در موردشان صحبت شود؛ آن ها پنهانکار بودند و یاد گرفتند که تحمل ناپذیرها را تحمل کنند. این کودکان گاهی دنیای ذهنی کاملی برای خود می سازند تا از واقعیات دنیای بدرفتار پیرامون شان دور بمانند.
آن ها در دوران بزرگسالی به سختی می توانند برای خود ارزش قائل باشند و ممکن است اغلب احساس پریشانی، دلمردگی و بی علاقگی کنند. این افراد ممکن است گرفتار شرکای عاطفی کنترلگر شوند و همچون رفتاری که با والدین خود داشتند، خود را وقف رفع نیازهای شریک عاطفی شان کنند.
۳- کنترلگرها
کنترلگرها به این دلیل به کنترل برخی ابعاد زندگی شان نیاز دارند که به آن ها این امکان را می دهد تا از احساسات دشواری که در کودکی تجربه کردند، دوری کنند. این کنترل در حقیقت سپر دفاعی آن ها در برابر احساسات منفی ای همچون ترس، شرم و حس ناتوانی است. از آنجایی که خشم یک حس «امن» به شمار می رود، آن ها معمولاً برای مدیریت احساسات منفی خود به این حس روی می آورند.
این افراد در دوران بزرگسالی، در روابط عاطفی خود، جسور، مصمم و سرسخت می شوند. آن ها بیشتر به خودشان تکیه می کنند تا شریک عاطفی شان و احتمال کمک خواستن در آن ها کمتر است.
۴- شکاک ها
شکاک ها با والدینی بسیار غیر قابل پیش بینی بزرگ شدند که در ابراز عشق خود به فرزندان شان، غیر قابل اعتماد، بی ثبات و نابهنجار بودند. اگر در کودکی، پدر و مادرتان به شما قول می دادند اما به آن عمل نمی کردند، احتمالاً اعتماد کردن دوباره به آن ها برایتان دشوار بود، امری که شاید موجب می شد احساس کنید مورد غفلت قرار گرفته اید.
شما در بزرگسالی به دنبال رابطه ای قابل اعتماد و باثبات هستید، چیزی که در کودکی از آن محروم بودید. شکاک ها به دنبال عشقی کامل هستند و از احساس ترک شدن خوش شان نمی آید. از آنجایی که عشق هرگز نمی تواند بی کم و کاست باشد، ممکن است احساس ناراحتی کنند.
۵- اجتنابگرها
اجتنابگرها با تکیه بر خودشان بزرگ شدند و یاد گرفتند که چطور مستقل باشند. دلیلش این است که آن ها عادت کردند که والدین شان به آن ها به عنوان فرزند خود علاقه ی چندانی نشان ندهند. پدر و مادر این کودکان به آن ها یاد دادند که احساساتی بودن همان ضعیف بودن است و بهتر است روی پای خودشان بایستند.
به همین دلیل، آن ها در بزرگسالی اغلب، احساسات خود را پنهان می کنند و به ندرت از دیگران کمک می خواهند یا درباره ی خواسته ها و نیازهایشان صحبت می کنند. این افراد در روابط عاطفی ممکن است از نشان دادن نزدیکی و صمیمیت به شریک عاطفی خود بترسند. آن ها ممکن است منزوی و بی تعهد به نظر برسند.
۶- اتصالگرهای ایمن
اتصالگرهای ایمن در روابط عاطفی مشکلی در دریافت و ابراز عشق ندارند. آن ها شیوه ی سالم و باثباتی برای نشان دادن نقاط هم ضعف و هم قوت خود و شریک عاطفی شان دارند، بدون اینکه خود یا او را تحقیر کنند.
این افراد مشکلی با صحبت درباره ی احساسات شان با شریک عاطفی خود ندارند. دلیلش این است که آن ها در کودکی یاد گرفتند که اختلافات را رفع کنند و اگر در اشتباه بودند، آن را بپذیرند. آن ها همچنین مشکلی با داشتن نظر مخالف یا مرزبندی ندارند و دوست دارند چیزهای تازه تجربه کنند. این افراد در صورت نیاز، از دیگران طلب کمک و حمایت می کنند.
∎