شناسهٔ خبر: 64479246 - سرویس گوناگون
منبع: فرارو | لینک خبر

از هر ۴ نفر یک نفر در دنیا تنهاست

یک نظرسنجی متا گالوپ در سال ۲۰۲۳ نشان داد که تقریباً از هر ۴ بزرگسال در سراسر جهان، ۱ نفر احساس می‌کند که بسیار یا به طور نسبی تنها است. ارتباطی که یک فرد با دوستان، خانواده و شرکای خود ایجاد می‌کند بسیار مهم است. چرا که تنهایی مخرب است و می‌تواند بر سلامت روح و جسم افراد تاثیر بگذارد.

صاحب‌خبر -

دکتر ویوک مورتی، جراح عمومی، در این باره گفت: برای مدت طولانی، تنهایی در پشت سایه‌ها پنهان شده، دیده نشده و نادیده گرفته شده و به این مساله به درستی نیاندیشیده شده که تنهایی باعث بیماری روحی و جسمی می‌شود. تنهایی یک مشکل است و روابط قوی راه حل آن است.

به گزارش همشهری آنلاین، بر اساس مطالعه مارس ۲۰۲۳، تجربیات اجتماعی مثبت نه تنها بر سطح استرس و توانایی فرد برای مقابله با مشکلات تأثیر می‌گذارد، بلکه نشانگر سلامت جسمانی است. در این مطلب به پنج گام معنی دار اشاره کرده‌ایم که می‌توانید برای خروج از تنهایی بردارید.

از جمع‌های کوچک شروع کنید

آدام اسمایلی پوسولسکی، نویسنده کتاب «دوستی در عصر تنهایی» درباره دوست‌یابی به عنوان راهکار گریز از تنهایی گفت: برای پیدا کردن دوستان جدید یا نزدیک کردن دوستان کنونی یا شروع به دوست‌یابی، گام‌های بزرگ بر ندارید و با گام‌های کوچک شروع کنید. می‌توانید ارتباط اجتماعی را با ارسال پیامک برای دوست خود آغاز کنید یا در طول هفته با یک دوست جدید ملاقات کنید یا برای یک گردش اجتماعی ماهانه برنامه ریزی کنید. او افزود: اگر فقط خواستار انجام یکی از این کار‌ها هستید، فهرستی از پنج نفر که به آن‌ها در زندگی خود اهمیت می‌دهید تهیه کنید و با یکی از آن‌ها تماس تلفنی برقرار کنید.

قابل توجه‌ترین دوستی‌ها اغلب با کوچکترین لحظات ارتباط شروع می‌شوند. این کارشناس ارتباط در محیط کار گفت: تحقیقات نشان می‌دهد که برای اینکه یک فرد را دوست خود در نظر بگیریم ۹۰ ساعت زمان لازم است و بیش از ۲۰۰ ساعت طول می‌کشد تا بتوانیم او را دوست صمیمی خود بدانیم.

مرز‌ها را تعیین کنید

باور کنید یا نه، ارتباط بهتر با دیگران ممکن است مستلزم تعیین مرزبندی‌های قوی باشد. کامی اورنج مربی ارتباطات اجتماعی در این باره گفت: مرزبندی یا مشخص کردن مرز و محدوده روابط خود با دیگران تنها برای زمان درگیری با افراد بد و دور نگه داشتن آن‌ها از زندگی خود نیست، بلکه تاکتیک مرزبندی همچنین برای حفظ روابطی است که برای آن‌ها ارزش قائل هستید. او افزود: این مرزبندی‌ها در واقع محدوده نیازها، خواسته‌ها و انتظارات شما هستند و ممکن است لازم باشد با همسر خود در مورد نیاز‌های خود مرزبندی داشته باشید به ویژه زمانی که نیاز به سپری کردن لحظاتی در تنهایی خود داشته باشید یا با تعیین حد و مرز‌هایی درباره انتظارات خود از والدین در ارتباط با فرزندان‌تان رابطه خود را با آن‌ها تنظیم کنید.

خود را بشناسید

آیا می‌دانید چگونه به دیگران وابسته می‌شوید؟ یا اینکه عزیزان‌تان چگونه به شما وابسته هستند؟ پاسخ به این سوالات می‌تواند به تقویت روابط شما کمک کند. جان بالبی روانکاو اولین بار در در دهه ۱۹۵۰ روابط اجتماعی افراد را بر اساس نظریه دلبستگی تعریف کرد، سبک‌های دلبستگی نحوه عملکرد افراد را در رابطه با دوستی، صمیمیت و تهدید‌های بالقوه توصیف می‌کند. نظریه دلبستگی نظریه‌ای در روان‌شناسی است که سعی در بررسی رابطه فرزند – والدین و وابستگی‌های اجتماعی – عاطفی انسان‌ها به یکدیگر دارد.

با نزدیکان خود مشاجره سازنده داشته باشید

نکته کلیدی این است که با کسانی که دوستشان دارید به شیوه‌ای سازنده مشاجره کنید. به این معنی که اختلافات و درگیری لفظی شما مشکلات را حل کرده و باعث نزدیک‌تر شدن‌تان به یکدیگر شود نه اینکه بدتر باعث جدایی و کدورت بیشتر بین شما و حل نشدن مشکلات شود. دیوید دبلیو جانسون، روانشناس اجتماعی، تعارض میان افراد را مورد مطالعه قرار داده و پنج کهن الگو را از چگونگی برخورد افراد با دیگران در زمان اختلاف بر سر مشکلاتشان را نام برده است: لاک پشت، کوسه، خرس عروسکی، روباه و جغد. به عنوان مثال، لاک پشت‌ها تمایل به عقب نشینی دارند، در حالی که کوسه‌ها به شدت از اهداف خود محافظت می‌کنند و جغد‌ها درگیری را مشکلی می‌دانند که نیاز به حل دارد. روباه‌ها تمایل به سازش دارند و خرس‌های عروسکی برای حفظ آرامش فداکاری می‌کنند. دانستن سبک دلبستگی و تعارض شما می‌تواند به درک نحوه برخورد شما با عزیزان‌تان در هنگام دعوا کمک کند.

سپاسگزاری خود را ابراز کنید

یک متشکرم ساده راه دوری نمی‌رود و می‌تواند احساس در کنار هم بودن را تقویت کند. تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۲۳ نشان داد قدردانی به موقع زوج‌ها از یکدیگر این احساس را در میان آن‌ها ایجاد می‌کند که زمان با هم بودن‌شان در طول روز یک ساعت افزایش یافته است. نکته کلیدی این است که قدردانی را شناسایی کنید و آن را به طور واقعی ابراز کنید، نه اینکه بنشینید و کار‌های خوبی را که دوست، عضو خانواده یا همسرشما انجام داده و می‌توانید به خاطر بسپارید، بازگو کنید.