براساس گزارش ها، سیستم دفاع الکترونیکی «تریتون» در برابر پهپادهای FPV در نهاد تخصصی «PPSh Laboratories» برای تانک های روسی توسعه یافته است، همچنین گفته شده است که سیستم حفاظتی پهپاد تریتون FPV برای اولین بار با یک تانک روسی ادغام شده است.

شلیک به یک کشتی در دریای سیاه/ ترکیه به مسکو پیام فرستاد

در طول انجمن ارتش-2023، نمونه اولیه سیستم حفاظت الکترونیکی «تریتون» بر روی تانک T-72B3M به نمایش گذاشته شد که در نمایشگاه خودروهای زرهی وزارت دفاع روسیه به نمایش گذاشته شد. این سیستم در چهار محدوده فرکانس کار می کند: 868، 915، 1300 و 2400 مگاهرتز. علاوه بر این، «تریتون» را می توان از طریق کنترل از راه دور مدیریت کرد. این سیستم می تواند به طور مستقل از باتری خود یا شبکه داخلی تانک انرژی بگیرد.

تکثیر پهپادهای FPV در جنگ اوکراین و روسیه

پهپاد FPV توسط یک کنترل از راه دور اداره می شود و مجهز به عینک واقعیت مجازی است. این تنظیمات اجازه می دهد تا در زمان واقعی تغذیه دوربین، پهپاد به این عینک منتقل شود. در نتیجه، اپراتور هواپیمای بدون سرنشین دیدگاهی شبیه به حضور در هواپیما را تجربه می کند.

با این حال، پهپادهای FPV به یک خلبان از راه دور ماهر نیاز دارند و به طور خاص برای برتری در سرعت و چابکی طراحی شده‌اند. آنها دارای قابلیت شناور در یک موقعیت ثابت و همچنین پیمایش در هوا هستند.

این پهپادها توسط داوطلبان یا سربازان ساخته می‌شوند و از اجزای به‌دست‌آمده از طریق جمع‌آوری کمک‌های مالی استفاده می‌کنند. سادگی ذاتی سیستم های الکترونیکی و استفاده از قطعات تجاری موجود به مقرون به صرفه بودن آنها کمک می کند.

یک پهپاد تهاجمی پگاسوس که در اوکراین تولید می شود، قیمتی در حدود 341 تا 462 دلار دارد. در مقابل، پهپادهای بزرگ‌تر و پیچیده‌تر SwitchBlade که توسط ایالات متحده در اختیار اوکراین قرار گرفته و کلاهک‌های ضدنفر جمع و جور حمل می‌کنند، هزینه‌های بسیار بالاتری در حدود 52000 دلار یا بیشتر دارند.

ماهیت اقتصادی FPV ها میزان موفقیت نسبتاً متوسط آنها را از نظر تخریب هدف جبران می کند. در حالی که پهپادهای FPV ممکن است برد عملیاتی وسیعی نداشته باشند، عینک‌های اپراتور به آنها اجازه می‌دهد تا فراتر از خط دید بصری گسترش یافته و به طور موثر با اهداف پنهان شده در پشت موانع مانند درختان، ساختمان‌ها، برآمدگی‌ها یا حتی سنگرها درگیر شوند.

این ویژگی منحصر به فرد آنها را به عنوان یک مکمل بالقوه برای حملات توپخانه قرار می دهد. علاوه بر این، تلاش‌ها برای ایجاد اختلال در عملکرد آنها به صورت الکترونیکی به چالش کشیده می‌شود، زیرا برای عملیات در ارتفاعات پایین‌تر به سیگنال‌های ویدئویی آنالوگ متکی هستند و آنها را کمتر در معرض اقدامات متقابل الکترونیکی قرار می‌دهند.