به گزارش سرویس ورزشی برنا، قصه جام جهانی از فردا آغاز می شود. قصه طولانی در مسیری پرپیچ و خم و صعب العبور و سنگلاخی. قصه ای که برای آن یک هپی اند در رویای خود متصور هستیم. رویای ما دیگر صعود به روسیه 2018 نیست. صعودی بی بهانه و بی دردسر که با کارلوس کی روش در دوره قبل تجربه کردیم، دیگر آروزی ما نیست. افق رویای ما این بار در دوردست هاست. موفقیت در جام جهانی و صعود به مرحله یک هستیم. رویایی که برای ما تاکنون محقق نشده و بی صبرانه آن را جستجو می کنیم. برای رسیدن به این آرزو اول باید از مرحله انتخاب عبور کنیم. بازی با ترکمنستان خوان نخست است.

موقعیت: ایران به عنوان سرگروه D در روز اول بازی مرحله اول مقدماتی استراحت داشت و در این روز به جای بازی رسمی، یک بازی دوستانه با ازبکستان برگزار کرد. برد برابر مهمترین تیم حاشیه دریای خزر و یا به عبارتی آسیای میانه، یک پیروزی دلنشین و امیدبخش بود. اگرچه در این بازی این برد در اولویت آخر قرار گرفت. حضور چهره های تازه و جدید در ترکیب تیم ملی و جوانان باانگیزه و باطراوت اتفاقی بود که همه را به آینده تیم ملی امیدوار کرد. ستاره هایی نظیر کنعانی، ترابی، محمدی، طارمی و... که محصول لیگ و البته نگاه تیزبین کارلوس کی روش بود و نمایش دلپذیر آنها همه را به آینده امیداور کرد. پوست اندازی تیم ملی و درخشش این جوانان ثابت کرد که کی روش در سال پنجم حضورش در ایران مسیر و استراتژی متفاوت در پیش گرفته و قصد دارد نسل جدیدی را در تیم ملی بسازد تا چهار سال آینده با پختگی لازم در جام جهانی رویای دیرینه فوتبال ایران را تحقق ببخشند. بازی با ترکمنستان می تواند فرصت تازه ای در اختیار این جوانان قرار دهد تا در برابر یک حریف نه چندان مهم و درجه اول دوباره بدرخشند و جایگاه خود را در تیم ملی تثبیت کنند. بازی با ترکمنستان یک پاگشای رسمی برای جوانان ایران محسوب می شود که میخ خود را محکمتر بکوبند و جا پای خود را در تیم ملی سفت کنند.

ترکمنستان یکی از تیم های درجه سوم قاره محسوب می شود. تیمی که در سطح قاره هیچ افتخار قابل توجهی نداشته. کشوری که البته بیش از ورزش تمرکز روی اقتصاد دارد و همین سبب شده تا در حوزه اقتصاد یکی از پیش روترین کشورهای آسیای میانه لقب بگیرد. کشوری که چهارمین صادرکننده بزرگ گاز در دنیاست و با متاع پنبه، صنعت نساجی در این کشور رونق اساسی دارد و جزو ارکان اقتصادی این کشور است. ترکمنستان اما در حوزه ورزش و البته فوتبال سرمایه گذاری مهمی نداشته و همین سبب شده تا ورزش و فوتبال این کشور برخلاف سایر کشورهای همسایه نظیر ازبکستان و قزاقستان، در سطح باقی بماند. آنها در نخستین بازی مرحله مقدماتی مغلوب گوام شدند. تیمی که در آسیا حتی نامش به گوش برخی ها نخورده و نخستین پیروزوی اشت در تاریخ رقابت های مقدماتی جام جهانی را کسب کرد. آنچه نشان می دهد که با چه تیمی طرف هستیم!

نیمکت: روی نیمکت ترکمنستان امان کوکوموف می نشیند. مربی 49 ساله ای که در دوران بازیگری اش یکی از هافبک های مهم فوتبال ترکمنستان بود که فوتبال را ساده اما موثر بازی می کرد و بعد از اویختن کفش ها مربیگری را اغاز کرد و پله پله بالا آمد و از سال 2011 رهبری تیم امید ترکمنستان را بر عهد گرفت و از ابتدای سال جاری جانشین رحیم قربان ماممدوف در تیم ملی بزرگسالان شده. اگرچه تجربه نخست او روی نیمکت تیم ملی تلخ بود و به تیمی باخت که کمتر کسی اسمش را شنیده!

در مقابل روی نیمکت ایران یکی از بزرگترین مربیان فوتبال می نشیند. مردی بزرگ که در فوتبال اسیا از هر مربی دیگری شهیرتر و کارنامه دارتر است. کارلوس کی روش در پنجمین سال حضورش در ایران استراتژی متفاوتی را درپیش گرفته. درهای تیم ملی را باز کرده و تغییر نسل در تیم ملی را با شتاب بیشتری پی گرفته است. مردی که می داند انتظارات و فشارها برای او هر روز بیشتر و بیشتر می شود.

ستاره: در ترکیب ترکمنستان یک لژیونر نسبتا مهم وجود دارد. رسلان مینگازوف هافبک 23 ساله ای که در جمهوری چک و باشگاه نه چندان معروف و مهجور بائومیت جابلونک توپ می زند. یک هافبک خوشفکر و فانتزیست که به نوعی مهمترین بازیکن ترکمن هاست. در ترکیب ایران اما ستاره های بزرگ و اصلی اغلب غایب هستند. با این وجود سردار آزمون می تواند ستاره ما در این بازی باشد. مهاجمی که با بازی در فوتبال روسیه کاملا آبدیده شده و با شبک فوتبال ان خطه کاملا آشناست و می تواند در این بازی بدرخشد و حتی به دبل و هت تریک فکر کند!

نکته: ترکمن ها برای این بازی شهر داش آغوز را به عنوان میزبان معرفی کردند. دومین شهر مهم ترکمنستان که در شمال غربی ترکمنستان قرار گرفته و در فاصله 600 کیلومتری عشق آباد قرار دارد. انتخاب این شهر ظاهرا به این دلیل بوده ایرانی های عشق فوتبال در استادیوم حضور پیدا نکنند. چرا که اگر بازی در عشق آباد بود، احتمال این وجود داشت ایرانی های مقیم عشق آباد و یا حتی از ایران با توجه به بعد کم مسافت در استادیوم حاضر شوند.

از ترکمنستان یک خاطره جالب دیگر هم داریم. مهدی هاشمی نسب مدافع جنجالی سابق سرخابی ها در اوایل فوتبالش به این کشور رفت و پیراهن کوپتداق مهمترین تیم ترکمنستان را بر تن کرد و بعد از درخشش در بازی های جام باشگاه های آسیا در برابر پرسپولیس و مهار علی دایی به پرسپولیس آمد. این دیدار ترکمنستان و ایران از ساعت 18 به وقت محلی در ورزشگاه اسپورت توپلومی شهر داش آغوز برگزار می‌شود.