دکتر صمدیان اظهار کرد: آکرومگالی بیماری هورمونی بسیار نادری است که میزان شیوع آن در حد 40 تا 70 مورد در هر 1 میلیون نفر است. میزان بروز موارد جدید آکرومگالی در هر سال شامل 3 الی 4 نفر به ازای هر 1 میلیون نفر میباشد و به دلیل نادر بودن بیماری آکرومگالی و تدریجی و کند بودن فرآیند تغییر طی سالیان متمادی، معمولاً زمان زیادی طول میکشد تا بیماری آکرومگالی در فرد بیمار شناسایی شود.
این متخصص و جراح مغز و اعصاب ادامه داد: معمولاً تشخیص بیماری آکرومگالی بین 4 تا 10 سال بعد از بروز آن صورت میگیرد. متوسط سنی تشخیص بیماری آکرومگالی حدود 40 سالگی است. این بیماری به یک اندازه در زنان و مردان مشاهده شده و تفاوت جنسیتی در بروز آن یافت نشده است. در صورتی که بیماری آکرومگالی درمان نشود، سطوح بالای هورمون رشد میتوانند باقی بخشهای بدن، افزون بر استخوان ها، را نیز تحت تاثیر قرار دهند.
وی متذکر شد که لازم است دقت کنیم بیماری آکرومگالی با ویسرومگالی (ارگانومگالی) اشتباه نشود. بیماری ویسرومگالی به رشد مداوم بیمارگون یک یا چند اندام بدن گفته میشود که در اثر بیماریها یا عفونت ها، مشکلات ژنتیکی و یا سندرومهای ایجاد میشود.
دکتر صمدیان تشریح کرد: علل بروز آکرومگالی به طور معمول زمانی ایجاد میشود که غده هیپوفیز در مغز ما در یک بازه زمانی طولانی بیش از حد لازم هورمون رشد (GH) تولید و ترشح کند. هنگامی که هورمون رشد وارد جریان خون میشود، به کبد پیام میدهد که هورمون دیگری به نام عامل رشد شبه انسولینی 1 (IGF-1) را تولید و ترشح نماید. عامل رشد شبه انسولینی 1 عامل اصلی افزایش رشد استخوانها و بافتهای بدنی است. در عین حال، سطوح بالای IGF-1 منجر به تغییر در فرآوری قند خون و چربی خون میشود. نتیجه این وضعیت دیابت نوع 2، فشار خون بالا، چربی خون بالا و انواع بیماریهای قلبی و عروقی است.
این متخصص و جراح مغز و اعصاب ابراز کرد:طبق پژوهشهای صورت گرفته، در بیش از 90 درصد موارد، علت بروز آکرومگالی تومورهای خوشخیم غده هیپوفیز هستند که به آن آدنوم غده هیپوفیز گفته میشود. در مواردی بسیار نادر ممکن است علت بروز آکرومگالی توموری در جای دیگر بدن باشد که هورمون رشد یا عامل رشد شبه انسولینی 1 (IGF-1) را تولید و ترشح مینماید.
وی تصریح کرد: با وجودی که هنوز علت دقیق شکلگیری تومورهای ایجادکننده آکرومگالی مشخص نشده، برخی پژوهشگران معتقد ند عوامل ژنتیک میتوانند در بروز اختلال آکرومگالی نقش داشته باشند. در بزرگسالان جوانی که مبتلا به آکرومگالی شدهاند، برخی اختلالات ژنتیک همچون بیماری نوروفیبروماتوز،عامل بروز تومورهای غده هیپوفیز شناخته شدهاند.
دکتر صمدیان بیان کرد: تومورهای غده هیپوفیز اکثراً خوشخیم و غیرسرطانی هستند. گاهی اوقات این تومورها با سرعتی بسیار کم رشد میکنند و علایم افزایش هورمون رشد تا سالیان متمادی تشخیص داده نمیشود. گاهی هم ممکن است تومورهای غده هیپوفیز رشدی سریع داشته باشند.
این متخصص و جراح مغز و اعصاب گفت: در مواردی بسیار نادر، آکرومگالی به دلیل تومورهایی در هیپوتالاموس، لوزالمعده (پانکراس)، ریه ها و یا سایر اندامهای قفسه سینه یا حفره شکمی ایجاد میشود. برخی از این تومورها خودشان هورمون رشد تولید و ترشح مینمایند اما اغلب آنها هورمون رهاسازی هورمون رشد (GHRH) را میسازند. این هورمون به غده هیپوفیز پیام میدهد تا هورمون رشد را تولید نماید.
وی خاطرنشان کرد:علایم و عوارض بیماری آکرومگالی از فردی به فرد دیگر میتواند متفاوت باشد. مهمترین علایم و عوارض ظاهری بیماری آکرومگالی عبارتند از اینکه دستها و پاها ضخیمتر و پهنتر میشوند،لب ها، بینی و زبان بزرگتر میشوند،تغییرات استخوانی رخ دهد یعنی پیشانی و فک پایین بزرگ و پهن میشوند، پل بینی بزرگتر میشود و فضای بین دندانها افزایش مییابد،پوست ضخیم، چرب و زبر میشود، تعریق و بوی بد عرق بدن بیشتر میشود، صدا گرفتهتر میشود، برجستگیهای کوچک و گوشتی پوست که روی سطح پوست ایجاد شده و به تدریج بزرگتر و یا تیرهتر میشوند، سردرد، درد مفاصل و مشکلات بینایی.دکتر صمدیان میگوید: در صورتی که آکرومگالی شما درمان نشود مشکلات و عوارض مختلفی ممکن است برای فرد ایجاد شده و سلامتی شما را به خطر اندازند که عبارتند از ابتلا به دیابت نوع 2، آرتریت، فشار خون بالا، سندرم تونل کارپ، بیماریهای قلبی، بیماریهای عضلانی/اسکلتی و آپنه تنفسی وپولیپ روده.
>تنها تفاوت بین آکرومگالی و ژیگانیستم بازه سنی آنها است
این متخصص و جراح مغز و اعصاب اذعان داشت: دو بیماری آکرومگالی و ژیگانتیسم هر دو یک بیماری محسوب میشوند زیرا ساز و کار زیربنایی ایجاد هر دو بیماری یکی است. هم بیماری آکرومگالی و هم بیماری ژیگانتیسم ناشی از افزایش سطح تولید و ترشح هورمونهای رشد توسط غده هیپوفیز در بدن هستند. تنها تفاوت بین آکرومگالی و ژیگانیستم بازه سنی آنها است.
وی افزود: بیماری آکرومگالی در بزرگسالی و بعد از بسته شدن صفحات رشد استخوانی ایجاد میشود، در حالی که بیماری ژیگانتیسم در سنین کودکی و نوجوانی ایجاد میشود که صفحات رشد استخوانی هنوز بسته نشدهاند. در نتیجه، در بیماری ژیگانتیسم بر خلاف بیماری آکرومگالی، فرد دچار رشد در استخوانهای بدن شده و از نظر اندامی کشیده و بلند خواهد شد. این افراد قدهای بسیار بلند (به طور معمول بیش از 2 متر) دارند.
وی گفت: اگر فردی بر اساس علایم ظاهری بیماری آکرومگالی به متخصص مراجعه نماید، معمولاً مدت زمانی طولانی درگیر این بیماری بوده است. به طور متخصص از طریق ترکیب آزمایشات تشخیص طبی و تصویربرداری مغزی به تشخیص افزایش سطح هورمون GH در بدن شما میرسند.
دکتر صمدیان مطرح کرد: درآزمایش خونی IGF، نمونه خون شما در زمانهای مختلف روز آزمایش میشود تا سطح هورمون IGF-1 بدن شما مشخص شود. در صورتی که سطح IGF-1 در خون شما بسیار بیش از نرم جامعه باشد، به احتمال زیاد شما دچار آکرومگالی شدهاید.
این متخصص و جراح مغز و اعصاب افزود: برای تایید تشخیص آکرومگالی، تست تحمل گلوکز دهانی نیز برای شما تجویز میشود. در این روش یک محلول خاصی به شما داده میشود تا بنوشید. سپس تا دو ساعت، هر نیم ساعت یک نمونه خون از شما گرفته میشود تا سطح هورمونهای رشد در خونتان بررسی شود. به طور طبیعی، قند موجود در این محلول منجر به کاهش سطح هورمون رشد GH در خون شما میشود. اما در صورتی که بدن تان به میزانی بسیار بیشتر از حد طبیعی هورمون رشد ترشح کند، سطح هورمون GH در این آزمایش به اندازه کافی پایین نرفته و تاییدکننده تشخیص آکرومگالی در شما میباشد.
وی تصریح کرد: در صورتی که آزمایشهای تشخیص طبی خون تایید کنند بدن شما بسیار بیش از سطح طبیعی هورمون رشد تولید میکند، جراح مغز و اعصاب شما برای بررسی وضعیت تومور غده هیپوفیز شما دستور تصویربرداری مغزی را خواهد داد. به طور معمول تصویربرداریهای مغزی شامل MRI و CT اسکن هستند.دکتر صمدیان متذکر شد: به طور معمول ترجیح بر بررسی وضعیت تومور غده هیپوفیز با تصویربرداری MRI است. به دلیل دقت بالای 90 درصد در MRI محل و اندازه دقیق تومور هیپوفیز ایجادکننده آکرومگالی (در صورت وجود) مشخص خواهد شد.این متخصص و جراح مغز و اعصاب ادامه داد: در صورتی که MRI در دسترس نباشد و یا نتوان از MRI برای شما استفاده نمود (همچون زمانهایی که شما دستگاه ضربانساز قلب یا ایمپلنت فلزی در بدنتان دارید)، پزشک تصویربرداری CT اسکن را برای شما تجویز خواهد نمود. دقت تشخیص CT اسکن بیش از 75 درصد بوده و اگر چه همچون MRI نیست، اما آسیبی هم به شما به دلیل محدودیت تان وارد نمیآورد.وی تشریح کرد: درمان قطعی آکرومگالی از طریق جراحی نوروآندوسکوپی هیپوفیز است. روش کار در تخلیه اکثر تومورهای هیپوفیز برای بیماری آکرومگالی روشی به نام جراحی ترنساسنفوئید در نوروآندوسکوپی غده هیپوفیز است. جراحان در روش ترنساسنفوئید با استفاده از نوروآندوسکوپ و میکروسکوپ از طریق حفره بینی و سینوس اسنفوئید به جراحی تخلیه تومور هیپوفیز میپردازند. این روش جراحیهای بسته بدون زخم سطحی، جای برش، و یا بخیه و با کمترین میزان خونریزی بوده و تا 85 درصد نرخ موفقیت کامل را برای بیماران به همراه دارد.
دکتر صمدیان میگوید: با توجه به اینکه جراحی نوروآندوسکوپی هیپوفیز جهت درمان بیماری آکرومگالی، عوارض بعد عمل بسیار کمی داشته و حتی مدت زمان بستری بعد از عمل به کمتر از یک روز کاهش مییابد. تنها لازم است به مدت چند روز بعد از عمل دامنه و شدت فعالیتهای بدنی خود را کم نمایید تا دوره نقاهت سپری شود. طی دوره نقاهت نیز لازم است از رانندگی اجتناب نمایید.
این متخصص و جراح مغز و اعصاب ابراز کرد: روشهای درمانی متعددی برای درمانی آکرومگالی وجود دارد. هر چند هسته اصلی درمان آکرومگالی، جراحی نوروآندوسکوپی هیپوفیز است، اما بر اساس علت ایجاد بیماری، سن و وضعیت جسمانی و سلامتی شما ممکن است روش درمانی دیگری در نظر گرفته شود.
وی یادآور شد: هدفهای درمانی برای بیماری آکرومگالی عبارتند ازبازگرداندن سطح تولید هورمون رشد به اندازه طبیعی، کاهش فشار به بافتهای اطراف تومورهای غده هیپوفیز (در صورت وجود آنها)، بازگرداندن عملکرد طبیعی غده هیپوفیز، درمان هرگونه مشکل یا نقص هورمونی ناشی از بیماری آکرومگالی.
دکتر صمدیان ادامه داد: دارودرمانی برای بیماری آکرومگالی به طور معمول خط اول درمان محسوب نمیشود. بلکه زمانی از دارودرمانی استفاده میشود که جراحی برای کاهش سطح هورمون رشد موفقیت آمیز نبوده باشد. البته گاهی اوقات نیز پزشکان برای کاهش اندازه تومور پیش از جراحی از دارودرمانی برای بیماران آکرومگالی استفاده مینمایند. این متخصص و جراح مغز و اعصاب افزود: داروهای مورد استفاده برای تنظیم و یا قطع تولید هورمون رشد GH عبارتند ازانواع سوماتوستاتین،آنتاگونیستهای گیرندههای هورمون رشد و اگونیستهای دوپامین.
> آکرومگالی یک مشکل هورمونی نادر است
در ادامه نیز دکتر دهقان منشادی در اینباره خاطرنشان کرد: آکرومگالی یک مشکل هورمونی نادر است که ناشی از مقدار بیش از حد هورمون رشد (GH) در بدن است. مقدار بیش از حد هورمون رشد منجر به رشد اضافی در استخوانها و بافتهای نرم در بدن میشود. کودکانی که با این مشکل مواجه هستند ممکن است قد غیرطبیعی داشته باشند. ممکن است ساختار استخوانی آنها بیش از حد بزرگ شود.
وی عنوان کرد که آکرومگالی عمدتاً بر بازوها، پاها و صورت اثر میگذارد. هورمون رشد (GH) به طور طبیعی توسط غده هیپوفیز در مغز تولید میشود. اگر توموری در این غده رشد کند، ممکن است باعث تولید مقدار اضافی هورمون رشد توسط غده شود. این فوق تخصص غدد و متابولیسم بیان کرد: اگر آکرومگالی بر قدرت عضلات، سلامت استخوان و سطح انرژی بدن اثر بگذارد، ممکن است منجر به ویژگیهای فیزیکی غیرمعمول و عوارض پزشکی شود. سالها طول میکشد تا تغییرات ناشی از آن خود را نشان دهد. مرگ زودرس ممکن است رخ دهد و طول عمر میتواند تا 10 سال کاهش یابد.
وی افزود: پایین آوردن سطح بیش از حد هورمون به مقدار طبیعی آن، خطرابتلا به آکرومگالی را کاهش میدهد. عوارض مرتبط به آکرومگالی که ممکن است بر طول عمر شما اثر بگذارد عبارتند از نارسایی قلبی، فشار خون بالا، کلسترول غیرطبیعی، دیابت، خر خر کردن و دیگر مشکلات تنفسی مرتبط با خواب و بیماری مفصل.
دکتردهقان منشادی تشریح کرد: آکرومگالی در اکثر بیماران زمانی تشخیص داده میشود(معمولاً با تاخیر و سالها بعد پس از شروع علائم) که تومور هیپوفیز بزرگ شده و ممکن است به نواحی حمله کند که جراحی به آسانی نتواند به آن دسترسی داشته یا به ساختار اطراف هجوم میبرد.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم ادامه داد: میزان بهبودی جراحی به اندازه تومور و مهارت جراح بستگی دارد. جراحی معمولاً در برداشتن حجم توده، تسکین سردرد و بهبود مشکلات بینایی موثر است. از این رو مهم است هنگامی که اولین نشانهها مشاهده شد، به پزشک مراجعه کنید.
وی توضیح داد: هورمون رشد قسمتی از گروه هورمونهایی است که رشد و نمو بدن را تنظیم میکند. افرادی که دچار آکرومگالی هستند، هورمون رشد بیش از حد دارند. این هورمون، رشد استخوانها و بزرگ شدن اندام را تسریع میکند. به دلیل تحریک رشد، استخوانها و اندام افرادی که به آکرومگالی مبتلا هستند، بزرگتر از استخوانها و اندامهای افراد دیگر است. تولید بیش از حد هورمون رشد که با آکرومگالی ارتباط دارد، به طور طبیعی ناشی از تومور است. هورمون رشد از غده هیپوفیز مغز ترشح میشود. دکتردهقان منشادی ابراز داشت: بیش از 95 درصد از افرادی که دچار آکرومگالی هستند، تومور خوشخیم دارند که بر غده هیپوفیز تاثیر میگذارد. این تومور آدنوم نامیده میشود. آدنومها شایع هستند. آنها در حدود 17 درصد از افراد را تحت تاثیر قرار میدهند. در بیشتر افراد این تومورها منجر به تولید اضافی هورمون رشد نمیشود، اما هنگامی که هورمون رشد اضافی تولید کنند، منجر به آکرومگالی میشود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم مطرح کرد: شایعترین نوع تومور، غیرسرطانی یا خوشخیم است، تومور در غده هیپوفیز به عنوان آدنوم هیپوفیز شناخته میشود. این تومور باعث میشود که غده هیپوفیز بیش از حد هورمون رشد (GH) تولید کند، که منجر به رشد غیرطبیعی خواهد شد.
وی افزود: تومورهای هیپوفیز بطور ژنتیکی از والدین به ارث نمیرسند. آنها ممکن است به طور تصادفی ظاهر شوند که به دلیل تغییر ژنتیکی کوچک یک سلول در این غده ایجاد میشود. با گذشت زمان، این سلول تکثیر شده و تومور را تشکیل میدهد که آدنوم نامیده میشود. آدنومها بدخیم نیستند، زیرا آنها به دیگر بخشهای بدن گسترش پیدا نمیکنند، اما ممکن است بسته به اندازه و محل آنها، منجر به مشکلاتی شوند.
دکتردهقان منشادی ادامه داد: همچنان که تومور هیپوفیز رشد میکند، میتواند روی بافت مغز فشار وارد کند زیرا جمجمه یک فضای بسته است و این تومور میتواند بقیه بافتها را به هم فشرده کند، که منجر به سردردها و مشکلات بینایی شود. محل تومور به این معنی است که تولید هورمونهای دیگر ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد. این تاتیر ممکن است برای زنان و مردان متفاوت باشد که به دلیل تاثیر نوع هورمونی است که تحت تاثیر قرار گرفته است. زنان ممکن است دریابند که این تومور بر چرخه دوره ماهانه آنها اثر گذاشته، در حالی برخی از مردان دچار ناتوانی جنسی میشوند.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم بیان کرد: در حدود 17 درصد از جمعیت آدنومهای هیپوفیز کوچکی دارند که معمولاً هورمون رشد اضافی تولید کرده یا علائمی را ایجاد میکند. تنها زمانی که یک تومور بزرگ ایجاد میشود، مشکلات ظاهر میشوند. همچنان بیان این نکته مهم است که اکثر آدنومهای هیپوفیز هیچ هورمونی ترشح نمیکنند. با این حال، در افرادی که این اتفاق رخ میدهد، ترشح هورمون رشد آدنوم در یک سوم موارد رخ میدهد.
وی اذعان کرد: در موارد نادر، تومور در هرجایی از بدن، مانند ریه، غدد فوق کلیه یا پانکراس، میتواند منجر به تولید بیش از حد هورمون رشد شود که باعث ایجاد علائم آکرومگالی میشود. این هورمون رشد میتواند توسط خود تومور تولید شود، یا به این علت که غده هیپوفیز به تحریک تولید هورمون رشد واکنش نشان میدهد. به عنوان مثال، برخی از تومورهای هیپوتالاموس ممکن است هورمون آزادکننده هورمون رشد (GHRH) ترشح کند که به بدن اعلام میکند که هورمون رشد تولید کند.دکتردهقان منشادی میگوید: گاهی اوقات آکرومگالی به دلیل افزایش هورمون رشد از بیرون غده هیپوفیز است مانند تومور نورواندوکرین که شامل سرطان سلول کوچک ریه یا تومورهای کارسینوئید است.این فوق تخصص غدد و متابولیسم تشریح کرد: شناسایی علائم آکرومگالی ممکن است سخت باشد، با این حال آنها معمولاً به آرامی در طول زمان ایجاد میشوند. به عنوان مثال، ممکن است با گذشت چندین ماه متوجه شوید که انگشتری که در دستان شما قرار دارد، با گذشت زمان برای شما تنگتر میشود، تا روزی که دیگر قادر نیستید آن را در انگشت خود نگه دارید. همچنین اگر به این مشکل مبتلا باشید، ممکن است دریابید که سایز کفش شما بیشتر شده است. وی اضافه کرد: علائم شایع آکرومگالی عبارتند ازبزرگ شدن استخوانهای صورت، پاها و دستها، رشد بیش از حد موها در زنان، بزرگ شدن فک یا زبان، پیشانی برجسته، جهش رشد ناگهانی، افزایش وزن، ورم و درد مفاصل که حرکت را محدود میکند، بیشتر شدن فضای بین دندانها، از هم باز شدن انگشتان دست و پا.
دکتردهقان منشادی ادامه داد: صدای خشن و زحمت،خستگی،سردرد، بیخوابی،ضعف عضلات،تعریق زیاد،بوی بدن،بزرگ شدن غدد سباسه، که غدد تولید چربی پوست هستند، ضخیم شدن پوست، بروز زائده پوستی، که برآمدگیهای غیرسرطانی هستند از جمله دیگر علایم بروز آکرومگالی هستند لذا توصیه میشود که اگر یک یا چند علائم را مشاهده کردید، باید به پزشک مراجعه کنید.این فوق تخصص غدد و متابولیسم در پاسخ به این پرس که
" چه کسانی در معرض خطر آکرومگالی هستند"، گفت: آکرومگالی ممکن است در هر زمان پس از بلوغ شروع شود. با این وجود، اغلب اوقات ممکن است در میانسالی نیز رخ دهد. افراد همیشه از مشکلات خود آگاه نیستند. تغییرات بدن ممکن است به آرامی با گذشت دوره چندین ساله رخ دهد.وی متذکر شد: اگر آکرومگالی بدون درمان باقی بماند، ممکن است منجر به مشکلات سلامتی جدی شود. حتی ممکن است منجر به مرگ شود. برخی از عوارض شایع این بیماری عبارتند از از دست دادن بینایی، فشار به ستون فقرات، فیبروم رحم در زنان، که تومورهای خوشخیم رحم هستند، کاهش آزادسازی هورمون هیپوفیز، که هیپوپیتوئیتاریسم نامیده میشود، سندروم تونل کارپال، آپنه خواب، تومورهای سرطانی یا پولیپ یا غشای روده بزرگ،گواتر، دیابت نوع 2، آرتروز، بیماری قلبی، بخصوص بزرگ شدن قلب،فشار خون بالا.
دکتردهقان منشادی خاطرنشان کرد: بسیاری از افرادی که دچار آکرومگالی هستند، نمیدانند که دچار این مشکل هستند زیرا شروع علائم معمولاً به آرامی رخ میدهد. با این وجود، اگر پزشک مشکوک به آکرومگالی باشد، ممکن است از آزمایشاتی را انجام دهد. آکرومگالی اغلب در بزرگسالان در سنین میانسالی تشخیص داده میشود، اما علائم ممکن است در هر سنی ظاهر شود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم ابراز کرد: اگر شما بیش از حد هورمون رشد داشته باشید، آزمایشات خون میتواند آن را تشخیص دهد، اما همیشه این آزمایشات صحت ندارد، زیرا سطح هورمون رشد در طول روز نوسان دارد. در عوض، پزشک میتواند تست تحمل گلوکز را برای شما درخواست دهد.
وی افزود: برای انجام این تست گلوکز نیاز دارید که حدود 75 تا 100 گرم گلوکز را مصرف کرده و سپس سطح هورمون رشد شما آزمایش شود. اگر بدن شما سطح هورمون رشد طبیعی را ترشح کند، گلوکز اضافی باعث میشود که بدن شما سطح هورمون رشد را متوقف کند. افرادی که دچار آکرومگالی هستند، سطح هورمون رشد آنها همچنان بالا است.
دکتردهقان منشادی گفت: جهت تشخیص بیماری آکرومگالی پزشک میتواند تستی برای پروتئینی به نام فاکتور رشد 1 شبه-انسولین (IGF-1 ) انجام دهد. سطح فاکتور رشد 1 شبه انسولین میتواند نشان دهد که آیا رشد غیرطبیعی در بدن وجود دارد. تست فاکتور رشد 1 شبه-انسولین (IGF-1 ) نیز برای نظارت بر بهبود درمان هورمونهای دیگر به کار گرفته میشود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم توضیح داد: اگر پزشک به وجود آکرومگالی مشکوک شود، تصویربرداری اشعه ایکس و اسکنام آرآی درخواست میدهد تا رشد اضافی استخوان بررسی شود. پزشک همچنین معاینات فیزیکی انجام میدهد و ممکن است سونوگرافی درخواست داده تا اندازه اندامهای داخلی بررسی شود.وی اضافه کرد: پس از اینکه آکرومگالی تشخیص داده شد، پزشک ممکن است از اسکنام آرآی و سیتی اسکن استفاده کند، که به آنها کمک کند تا تومور هیپوفیز را پیدا کرده و اندازه آن را تعیین کند. اگر پزشک توموری را در غده هیپوفیز پیدا نکند، او سینه، شکم یا لگن را برای وجود تومور بررسی میکند، که ممکن است باعث ایجاد تولید هورمون رشد بیش از حد شود.
دکتردهقان منشادی مطرح کرد: سازمان ملی بهداشت تخمین میزند که سه تا چهار نفر از هر یک میلیون نفر در هر سال به آکرومگالی دچار میشوند و 60 نفر از هر 1 میلیون نفر در هر زمان به این مشکل دچار میشوند. با این وجود، چون این مشکل اغلب بدون تشخیص باقی میماند، تعداد کامل افرادی که تحت تاثیراین مشکل قرار دارند، احتمالاً کمتر از مقدار واقعی آن در نظر گرفته میشود.این فوق تخصص غدد و متابولیسم اشاره کرد:درمان آکرومگالی براساس سن و سلامت عمومی بیمار انجام میشود. هدف درمان عبارت است ازبرگرداندن تولید هورمون رشد به حالت طبیعی،کاهش فشار دراطراف هر تومور غده هیپوفیز، حفظ عملکرد طبیعی غده هیپوفیزودرمان اختلال هورمونی و بهبود علائم آکرومگالی. وی عنوان کرد: دارو گزینه درمان دیگری برای مبتلایان به آکرومگالی است که اغلب در صورتی که جراحی در کاهش سطح هورمون رشد موفقیت آمیز نباشد، مورد استفاده قرار میگیرد، و همچنین میتواند برای کوچک کردن تومورهای بزرگ قبل از انجام جراحی استفاده شود. این نوع از داروها برای تنظیم یا توقف تولید هورمون رشد به کار میرود عبارتند ازآنالوگهای سوماتواستاتین، آنتاگونیستهای دریافتکننده هورمون رشد و آگونیستهای دوپامین
دکتردهقان منشادی میگوید: تشعشع یا پرتو درمانی ممکن است برای از بین بردن تومورهای بزرگ یا بخشهایی از تومورهایی که پس از جراحی به جا مانده است، یا هنگامی که دارو به تنهایی در درمان موثر نیست، برای مبتلایان به آکرومگالی به کار گرفته میشود. تشعشع هنگامی که همراه با دارو استفاده شود، ممکن است به آرامی به کاهش سطح هورمون رشد کمک کند.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم اضافه کرد: با استفاده از تشعشع در چندین جلسه چهار تا شش هفتهای، کاهش شدید سطح هورمون رشد با این نوع درمان میتواند چندین سال طول بکشد. تشعشع ممکن است منجر به نازایی شود. در موارد نادر، این درمان میتواند منجر به از دست دادن بینایی، آسیب مغزی یا تومورهای ثانویه شود.
وی اظهار کرد: جراحی برای برداشتن تومورهایی که منجر به هورمون رشد اضافی میشود، اولین گزینه پیشنهادی توسط پزشک برای درمان افرادی است که به آکرومگالی مبتلا هستند. معمولاً این درمان در کاهش سطح هورمون رشد سریع و موثر است که میتواند علائم را بهبود ببخشد.
دکتردهقان منشادی در پایان گفت: یکی از عوارض احتمالی جراحی برای درمان مبتلایان به آکرومگالی این است که به بافتهای هیپوفیز که در اطراف تومور قرار دارد، آسیب وارد شود. اگر این اتفاق رخ دهد، به این معنی است که نیاز دارید تا پایان عمر درمان برای جایگزینی هورمون هیپوفیز استفاده کنید. عوارض نادر اما شدید شامل نشت مایع مغزی نخاعی و مننژیت است.