روزنامه همشهری وابسته به شهرداری نوشت: فیلم کوتاهی این روزها در شبکههای اجتماعی دستبهدست میشود که از تجمع تعدادی نوجوان و کشف حجاب و هنجارشکنی برخی در این جمع حکایت دارد.
فیلم در دو، سهروز گذشته به اندازه کافی حاشیه درست کرده و عدهای حتی آن را شکست قانون حجاب در کشور دانستهاند. خبرهایی هم از برخورد قضایی با تعدادی از حاضران در این تجمع منتشر شده است.
انتشار این دست فیلمها، به معنای افزایش بیحجابی در جامعه نیست؛ یعنی بیشتر دیدهشدن بیحجابان به معنای بیشتر شدن مخالفان با حجاب نیست. یعنی چه؟ برخی ها که تا دیروز حجابشان را کمتر رعایت میکردند، امروز کشف حجاب کردهاند. قبح گناه کردن توسط عدهای بیشتر شکسته شده، اما گناهکاران زیادتر نشدهاند.
مشی کلی نظام در مورد حجاب همیشه مدارا و رعایت کردن حال مردم است. حجاب در کشور ما قانون است، اما قانونشکنی در آن یک موضوع امنیتی و فوری نیست که برخورد سفت و سخت و سریع امنیتی نیاز داشته باشد. جنس برخورد با حجاب بیشتر باید از نوع فرهنگی باشد. پس تکلیف گشت ارشاد چیست؟ مشخص است؛ حتما برخورد ضابط قضایی از جهت قانونشکنی لازم است، اما اولا این برخورد فراگیر و گسترده نیست، دوما[ثانیا] برخورد سفت و سخت نیست و نهایتا به یک تعهد گرفتن و تذکر دادن ختم میشود و سوما [ثالثا]مشی کلی همان مداراکردن است.
اما یک نکته بسیار مهم جداسازی صف دختران بلوار چمران شیراز از صف ضدانقلاب است؛ حتی غرض این دختران با غرض دختران ماجرای چهارشنبههای سفید هم فرق دارد. دختران بلوار چمران به هزار و یک دلیل اقدام به کشف حجاب کردهاند؛ از نفوذ فرهنگی غرب و کمکاریهای فرهنگی ما در داخل بگیرید تا جهل نسبت به مسئله مترقی حجاب و… . باید حواسمان باشد که هدف ضدانقلاب از فشار آوردن روی موضوع حجاب، خود مسئله حجاب نیست. ضدانقلاب سالهاست به بهانه مقابله با حجاب بهدنبال براندازی است.
برگردیم به ماجرای تجمع بلوار چمران شیراز. باید با این جماعت مدارا کنیم یا نه؟ مدارا و رعایت کردن مربوط به متن کل جامعه و مردم است. امروز برخی راحت در خیابان کشف حجاب میکنند و ضابط قضایی هم فقط در موارد معدود و محدودی برخورد میکند. این همان مدارا کردن در متن جامعه است که هیچ فرد منصفی نمیتواند آن را انکار کند، اما اینکه یک تجمع ساختارشکنانه صورت گیرد، حتما نیازمند برخورد قهری است تا از تکرار علنی بیقانونی و ضایع شدن گسترده حقالناس جلوگیری شود.
توضیح انصاف: بازنشر یادداشت ها یا مقالات دیگران لزوما به معنی تایید یا رد آنها نیست و برای خواندن مخاطبین جمع آوری میشود.
∎