مجله مهر: پالمیرا در گذشته یکی از شهرهای بسیار مهم در مرکز سوریه بوده که به عنوان یک کاروانسرا برای افرادی که از صحرای سوریه عبور می‌کرده‌اند بسیار اهمیت داشته است. به همین دلیل این شهر به «عروس کویر» نیز مشهور شده است. پالمیرا توسط اعراب به فرماندهی «خالد بن ولید» به تصرف درآمد و در قرن ۱۶ قلعه فخرالدین مانی بر روی کوهی ساخته شد که مشرف به همه مناطق شهر بود.
این شهر در سال ۲۷۴ میلادی توسط ارتش امپراتوری روم (اورلیانوس) برای اولین بار ویران و در دوره های بعدی بازسازی می شود.
داعش پیش از این آثار باستانی فراوانی را در شهرهای «نمرود» و «الحضر» در عراق ویران کرده است و حالا بیم آن می‌رود که سرنوشتی مشابه در انتظار آثار باستانی شهر پالمیرا باشد.
کدام مکان های تاریخی با خاک یکسان شد؟
این گروه از ماه فوریه سال جاری میلادی تاکنون ۴ منطقه توریستی و باستانی را مورد حملات خود قرار داده و تخریب کرده اند. تخریب مجسمه های تاریخی موزه شهر موصل که تحت تصرف این گروه است تنها چند روز پس از آتش زدن بیش از ۸ هزار دست نوشته و کتابخانه تاریخی این شهر صورت گرفت.
مجسمه ها، دیوارها و قلعه شهر تاریخی نمرود نیز که از تمدن دوران آشوری به جا مانده و به قرن ۱۳ پیش از میلاد باز می گردد و شهر باستانی هترا که تنها اثر به جا مانده از دوران اشکانی است، از دیگر اماکن تاریخی ثبت شده در یونسکو بودند که توسط این شبه نظامیان تخریب شده است.
داعش همچنین در سوریه و عراق اقدام به تخریب قبور مسلمین و دیگر مذاهب کرده است. آنها در سوریه قبور متعددی را که دارای ارزشهای تاریخی و مذهبی بوده تخریب کرده اند که نبش قبر «حجر بن عدی» در سوریه یکی از مشهورترین این اقدامات است. آنها اخیراً در عراق مراقد زیادی را منفجر کرده اند که از بارزترین آنها می توان به قبور متبرکه پیامبرانی همانند یونس، جرجیس و شیث اشاره کرد. به ویژه قبر حضرت یونس که تقدس خاصی برای موصلی ها داشت و در پی تخریب آن خشم ساکنان این شهر را دربرگرفت. مقبره حضرت یونس(ع) در ۳۷۵ کیلومتری شمال بغداد واقع شده است و تاریخ بنای آن به سال ۱۳۸ هجری یعنی ۱۳۰۰ سال قبل بر می گردد.
گروه داعش برای تخریب اماکن مذهبی از گردانی به نام گردان تسویه قبور و ضریح بهره می برد. اعضای این گردان که تعداد آنها نزدیک به ۳۰۰ نفر است با استفاده از ماشین آلات سنگینی که متعلق به شرکتهای بزرگ در موصل است و آنها را پس از اشغال نینوا به چنگ آورده اند اقدام به تخریب اماکن مذهبی و تاریخی می کنند.
تخریب اماکن تاریخی همچون تخریب قبور ائمه اطهار در قبرستان بقیع ریشه در تفکرات جریان های تکفیری دارد
تکفیری ها در حجاز
در سال ۱۳۴۳ ه.ق پس به قدرت رسیدن آل سعود و رسمیت یافتن مذهب وهابیت، این حاکمان جدید، اقدام به تخریب بناهای مختلفی در مکه و مدینه کردند و بخش مهمی از آثار تاریخی این دو شهر نابود شدند. قبور ائمه بقیع علیهم السلام و نیز قبر حضرت حمزه سیدالشهداء علیه السلام در احد و مجموعه ای از بناهای باقی مانده از دوران پیامبر در زمره این تخریب ها قرار داشت.
جریان تخریب آثار تاریخی و دینی در عربستان تاکنون نیز ادامه یافته است و به طور مثال مسجد حضرت فاطمه (س) که خیمه گاه آن حضرت در جنگ خندق بوده است، تغییر کاربری یافته و در آستانه تخریب کامل است.
وهابیون در مراحل به قدرت رسیدن در عربستان سعودی به تخریب بناهایی پرداختند که به زعم آنان کاربرد عبادی یا تقدیسی برای غیر خدا داشتند. مزارهای اولیا بخش عمده این بناها را تشکیل می‌داد.
جنگ طالبان با بودا
طالبان در دوران سلطه خود بر افغانستان، علیه دو مجسمه غول پیکر بودا در بامیان اعلام جنگ کرد و با آتش توپخانه و همچنین مواد منفجره این دو مجسمه را تخریب کرد.
در روز نهم مارس سال ۲۰۰۱ ميلادی نيروهای طالبان به روی مجسمه های بودا، آتش گشودند و دو شبانه روز به اين کار ادامه دادند تا در شامگاه ۱۱ مارس، از «صلصال» و «شهمامه» ۱۶۰۰ ساله، تنها دو حفره به ارتفاع ۵۳ و ۳۵ متر در دامنه هندوکش مرکزی افغانستان باقی ماند.
چنگيز خان مغول در سال ۱۲۲۲، اورنگزيب در سال ۱۶۸۹ و عبدالرحمان خان در سال ۱۸۹۲ ميلادی، هر کدام به نوبه خود برای تخريب اين دو مجسمه تلاش کرده بودند.