به گزارش ایسنا، به تازگی نمونه تست دوپینگ ۲ رزمی‌کار ایرانی مثبت اعلام شد، یکی از آن ها عضو تیم تکواندوی بانوان ایران و قرار بود در مسابقات تیمی المپیک که برای نخستین بار و به صورت آزمایشی برگزار می شود در توکیو به میدان برود، هرچند که امکان جایگزینی فرد دیگری به جای این ورزشکار وجود دارد. دومین نفر هم، یکی از چهره های شاخص ورزش رزمی ایران در تیم ملی کاراته مردان بود که یکی از شانس های اصلی کسب مدال طلا برای کاروان ایران در المپیک به شمار می رود.

نکته قابل تامل در مورد دوپینگ این دو ورزشکار ایرانی که قرار بود در المپیک توکیو شرکت کنند این است که تکواندوکار تیم ملی اقدام به مصرف ماده همیشه ممنوعه S۵ و کاراته کای ایرانی اقدام به مصرف ماده همیشه ممنوعه S۴ کرده اند که مصرف این مواد چه در داخل مسابقه و چه خارج از مسابقه (همیشه) ممنوع است.

اما مسئله مهم این است که به چه علت این ۲ ورزشکار که یکی از آن ها شانس بسیار بالایی نیز برای کسب مدال طلای المپیک داشته اقدام به مصرف ماده همیشه ممنوعه کرده اند؟ از سر غفلت؟ عدم اطلاع و آگاهی نسبت به مواد مصرفی؟ سهم ورزشکار، پزشک، مسئولان فدراسیون تکواندو  و کاراته، ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (ایران نادو) در این اتفاق تلخ چقدر است؟

دوپینگ کاراته

نمونه دوپینگ کاراته کای ایرانی از سوی فدراسیون جهانی در مسابقات پرتغال گرفته شده و فرایند آن در حال بررسی است و در کمتر از شش ماه نتیجه آن اعلام خواهد شد. مصرف مواد خاص مصرفی از سوی ورزشکار مربوطه تا حدود ۲ سال محرومیت بسته به درجه خطای ورزشکار را به همراه دارد و پس از بررسی مشخص می‌شود که از توبیخ کتبی تا ۲ سال محرومیت چه حکمی صادر می شود.

بر اساس قائم مقام ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (ایران نادو) درجه خطای این ورزشکار بالا بوده خوشبختانه ثابت شده که تعمدی وجود نداشته است، بنابراین بین صفر تا ۲ سال محرومیت به همراه دارد و اگر تعمد وی در مصرف ماده مذکور ثابت می شد تا حدود چهار سال محرومیت برای وی به همراه داشت.

دوپینگ تکواندو

در مورد تکواندو اما تست مربوطه از سوی ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (نادو) در خارج از اردو گرفته شد و اوخر اردیبهشت تست مثبت شد که ماده مربوطه از عوامل پوشاننده به شمار می آید که از سوی ورزشکاران یا برای کاهش وزن استفاده می شود یا یک ماده دیگر استفاده شده و ورزشکار قصد دارد آن را بپوشاند، چون حجم ادرار را افزایش می دهد.

در مورد تکواندو کار مربوطه تخلف اثبات و به ورزشکار ابلاغ شده است و در چند روز آینده باید توضیح دهد و بر اساس این توضیحات نیاز به تشکیل شورا یا صدور حکم خواهد بود. به گفته وی ماده مصرفی از سوی این تکواندوکار خاص بوده و اگر تعمد اثبات شود چهار سال و اگر تعمد ثابت نشود بسته به درجه خطا مشمول صفر (توبیخ کتبی) تا دو سال محرومیت می شود.

سهل‌انگاری دسته‌جمعی؟

در مورد  ورزشکار شانس طلای المپیک، گفته می شود این ورزشکار که از چهره های با اخلاق ورزش ایران است، بدون هماهنگی کادر فنی تیم ملی برای برطرف شدن مشکل خود طبق تجویز پزشک و بدون اطلاع از اینکه قرص مصرف شده جزو موارد دوپینگ است، اقدام به مصرف آن دارو کرده و سپس راهی مسابقات بین المللی در یکی از کشورهای اروپایی شده است، فردی که از چهره های شاخص ورزش رزمی ایران به شمار می رود و شانس اصلی کسب مدال طلای المپیک برای ایران بود.

ستاد ملی مبارزه با دوپینگ در توضیح بیشتر پس از اعلام مثبت شدن نمونه دوپینگ این ۲ ورزشکار تاکید کرد هر ورزشکاری دارای مسئولیت مطلق است و هر ماده ای را که مصرف می کند باید بداند و مطمئن شود که آلودگی نداشته باشد تا تست وی مثبت نباشد و اگر بیمار باشد و دارویی برای وی تجویز شود باید به پزشک اعلام کند که به صورت حرفه ای ورزش می کند و مجبور است که لیست ممنوعه را مصرف نکند و در عین حال باید از ممنوع نبودن دارو مطمئن شود، در شرایطی نیز که داروی دیگری برای درمان بیماری ورزشکار وجود نداشته باشد باید درخواست معافیت ممنوعیت خود را ارائه کرده و از این مسیر کار را دنبال کند که ورزشکار مربوطه در این راستا لیست درمان را بررسی نکرده و معافیت درمان نیز اخذ نکرده و این خطای ورزشکار است که نادیده گرفته نمی شود.

برای جلوگیری و به حداقل رساندن چنین رخدادی در آینده ورزش ایران باید همه جوانب را بررسی و به آن اشاره کرد؛ از خطای فردی ورزشکاران که بگذریم، باید در مورد سهل انگاری سایر بخش ها نیز صحبت کرد، اینکه سهم فدراسیون های تکواندو و کاراته در این رابطه چه میزان است؟ جایگاه ستاد ملی ستاد ملی مبارزه با دوپینگ (ایران نادو) و فدراسیون پزشکی ورزشی در این رابطه چیست؟ وزارت ورزش و جوانان چه نقشی در کلان مسئله دوپینگ در ورزش ایران دارد؟

چرا ورزشکاران ما در این سطح نباید نسبت به مسئله دوپینگ آگاه باشند و با رفتارهای غیر تعمدی شانس خود را برای حضور در المپیک و کسب مدال از دست دهند و به چه علت آموزش های لازم را به خوبی در این رابطه ندیده اند؟

به چه علت ورزش ایران در آستانه مسابقات المپیک باید شاهد مثبت شدن تست دوپینگ ۲ ورزشکار اعزامی خود باشد، آن هم در شرایطی که یکی از آن ها شانس اصلی کسب مدال طلا بوده و غیر تعمدی بودن این دوپینگ ثابت شده است! غیر عمدی بودنی که به خوبی نشان می دهد تا چه حد در حوزه آگاهی بخشی نسبت به جلوگیری از مثبت شدن نمونه های دوپینگ در ورزش کشور با ضعف روبرو هستیم و عوامل مختلفی در چنین مسئله ای دخیل هستند!

انتهای پیام