حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز درباره‌ی دعوت علما و روحانیون از مردم برای شرکت در «انتخابات» نوشت:
عالمان دین میراث‌داران پیامبرانند و باید ارزش این میراث را دانسته و با تمام وجود از آن حراست کنند. یکی از وظایف این میراث‌داران، هدایتگری است همچنان که دیگر وظیفه آنان، دفاع از حقوق مردم و حلقوم دادخواهی آنان شدن، در قبال قدرت و حکومت است.
غالب و عموم مردم زبان دفاع از حق خود را ندارند و بر عالمان توانمند دین است که زبان آنان شوند و مطالبه‌گر حقوق آنان از قدرتمندان و حاکمان باشند و هر گاه عالمان دین در مقابل قدرتمندان به موقع مدافع حقوق عامه مردم شده‌اند، در بین مردم محبوب و مقتدا شده و گوش‌ها برای شنیدن سخن و امرشان تیز گردیده است.
میرزای شیرازی با فتوای تحریم تنباکو در دفاع از حقوق مردم در مقابل حکومت مقهور استعمار ناصرالدین‌شاهی نماد عالمانی شد که طلایه‌دار دفاع از حقوق مردم شدند. سید یزدی و میرزای نائینی طلایه‌دار مشروطیّت در مقابل حکومت استبدادی قاجار شدند و در تایخ ماندگار گردیدند.
سیدحسن مدرّس در مقابل استبداد رضاخانی حلقوم مردم مستضعف گردید و امام خمینی طلایه‌دار جمهوری اسلامی در قبال حکومت استبدادی پهلوی شد و در طول ده سال حکومتش نیز همچنان فریادگر حقوق مردمی بود که به نام دین می‌خواستند حقوقشان را محدود کنند [ر.ک موارد احکام حکومتی امام که غالبا در مقابل برداشت غلط و محدود کننده از دین بود] و به همین جهت محبوب قلوب مردم ایران گردید به گونه‌ای که بزرگترین استقبال تاریخ و بزرگترین بدرقه جنازه‌اش توسط مردم را، دنیا شاهد بود.
در این ایام هم مردم ایران شاهد برگزاری انتخاباتی هستند که مقدماتش گذشته و ایام تبلیغات نیز به پایان رسیده و مردم تصمیم گرفتند پای صندوق رأی بیایند یا با رأی ندادن، فریاد خود را به گوش حاکمان برسانند.
در این ایام شاهد هستیم عالمانی که مردم را به حضور در کنار صندوق رأی و شرکت پرشور در انتخابات فراخواهند خواند و طبیعتا انتظار دارند فراخوانشان مورد توجه عموم مردم واقع شود ولی بدون شک همین مردمی که مخاطب آن بزرگوارانند، از خود خواهند پرسید در ایام گذشته که مجریان و ناظران انتخابات و قدرتمندان حاکم، امکان حضور کاندیداهای بسیاری را بدون استناد قانونی و بر مبنای سلیقه خود و بدون قانع کردن جامعه نسبت به عدم صلاحیت آنان برای حضور در صحنه کاندیداتوری و بدون اثبات قانونی بودن منع طرفدارانشان از انتخابشان، گرفتند و فریاد اعتراض آن کاندیداها و طرفدارانشان بلند شد، چگونه این عالمان قدرتمند به وظیفه خود در دفاع از مظلوم عمل نکردند و فریادی در دفاع از حقوق آنان بر قدرتمندان حاکم نکشیدند ولی حالا مردمی را که نسبت به قانونی بودن روند امور انتخابات قانع نشده‌اند، به حضور پرشکوه در انتخابات فرامی‌خوانند؟ و از مردم می‌خواهند فعلاً گلایه‌های به حقی که دارند، و حاکمانی را که می‌توانستند با عملکرد صحیح خود، مانع وجود یافتن این گلایه‌های به حق شوند، را فراموش کنند و ببخشند و در صحنه رأی دادن حاضر شوند و به کاندیداهایی که نه مطلوبشان که مطلوب حاکمیت است رأی دهند!
انتهای پیام
∎