• عکس بهاره رهنما و دخترش همه را شوکه کرد+تصاویر دیده نشده

• ادعای وحشتناک پدر بابک خرمدین: اگر آزاد شوم دختر دیگرم را به قتل می رسانم!+جزئیات بیشتر

• عکس مهران مدیری در خارج از کشور لورفت +عکس دیده نشده از مهران مدیری

• عکس افتخارآمیز از پدر بابک خرمدین در قتل سریالی + 15 عکس ناباورانه اسفناک

• رونمایی نفیسه روشن از خانه لاکچری اش بعد از طلاق! +فیلم

• عکس لورفته از نیوشا ضیغمی در خودرو میلیاردی اش +نیوشا ضیغمی در کنار همسر و فرزندش

• سلفی مادر و پسری سپیده خداوردی در ماشین لاکچری + عکس

ما می توانیم بدون روز ولنتاین زندگی کنیم. اما نمی توانیم بدون عشق زنده بمانیم، زیرا عشق نیازی است که در ساختار عمیق روان انسان جای گرفته و به آن پیوند خورده است. وقتی این نیاز برطرف نشود، احساس تنهایی و طرد شدن، گیج شدن، محدود شدن و رکود در زندگی ما را محاصره خواهند کرد اما وقتی عشق در زندگیمان جاریست، احساس انرژی بیشتری داریم و اعتماد به نفسمان بیشتر می شود.

عشق یکی از مواد مغذی اساسی زندگی است که برای رشد روانی، عملکرد بهینه و احساس خوشبختی ضروری می باشد.

اما همه عشق ها یکسان نیستند. ما بین عشق به خانواده و دوستان و احساس عاشقانه تمایز قاطعی قائل هستیم. بیشتر افراد می توانند در دسته اول حدود نه نفر را نام ببرند، اما در دسته دوم فقط یک نفر وجود خواهد داشت.

اگرچه ممکن است ما بارها و بارها عاشق شویم، اما فقط تعداد اندکی از افراد وجود دارند که می توانند در آن واحد بیش از یک نفر را در گروه دوم قرار دهند. اما آنچه این دو نوع عشق را به هم پیوند می زند احساس صمیمیت است. صمیمیت چیزی است که باعث می شود عشق شروع شود و از دست رفتن صمیمیت هم باعث نابود شدن عشق می شود.

وقتی افراد تجربیات خود را در رابطه با این احساس صمیمیت عمیق توصیف می کنند، چیزهای منحصر به فردی را به خاطر می آورند مانند یک نگاه، یک ژست، یا یک لمس. در واقع آنها چیزهایی را به یاد می آورند که باعث شده تا فرد بتواند به طور ناگهانی از احساس طرف مقابل مطلع شود.

ناپدید شدن مرز طبیعی بین انسان ها باعث ایجاد احساس یکی بودن در آنها می شود. و باعث می گردد که آنها درست همانند یک روح در دو بدن باشند و تصور کنند که از لحاظ جسمی نیز به هم نزدیک هستند هرچند این امر لزوما به معنای برقراری روابط جنسی نیست و سپس، احساس هیجان به هر دو طرف دست خواهد داد. ما احساس آزادی فیزیکی می کنیم، ماهیچه هایمان سست می شوند و احساس بی وزنی می کنیم.

بر خلاف صمیمیت با والدین و دوستان، صمیمیت عاشقانه و رمانتیک احساس عجیبی را در ما به وجود می آورد. ما آن را کاملاً طبیعی و ناگهانی تجربه می کنیم اما این احساس واقعا تاثیر عظیمی بر روی ما خواهد گذاشت. روابط ما با خانواده و دوستانمان ممکن است پر از شگفتی باشد، اما به ندرت مملو از چنین حسی خواهد بود.

رمز و رازهای مربوط به احساس عاشقانه و رمانتیک مربوط به این امر هستند که ما چگونه به این حس سرنوشت ساز دست می یابیم. داستان عاشق شدن، سفری خارق العاده است که ما از لحظه ای که آن را شروع می کنیم، از همان لحظه ای که به یک فرد غریبه خیره می شویم، تا لحظه ای که این حس در ما به پایان می رسد ادامه خواهد داشت.

مرحله اول: جذابیت

اولین مرحله هر عشقی نزدیک شدن به طرف مقابل است. اما در رابطه عاشقانه رمانتیک، شما فقط می خواهید “یکی” را برای ابد پیدا کنید. در واقع مدت ها قبل از اینکه فرد مورد نظرتان را بیابید، وارد یک میدان مغناطیسی شده اید.

نیروهای تکامل در حال حل دادن شما به سمت یک همسر فرضی هستند که نشانه های بیولوژیکی و ژن های خوبی دارد و شما او را برای به دنیا آوردن نوزادان سالم مناسب می دانید.

او می تواند پوستی شفاف، چشم هایی روشن، موهایی براق و دندان هایی سفید داشته باشد و پر جنب و جوش باشد و بوی خاصی بدهد یا ممکن است سیگنال هایی را از خود ساطع کند که سیستم ایمنی شما را تکمیل می کنند. بنابراین مردان به چیزهایی در مورد شکل بدن زن اهمیت می دهند که نشان دهنده باروری است، به خصوص نسبت چربی بین باسن، کمر و باسن، نسبتی که به نظر می رسد صرف نظر از وزن، ساختار بیولوژیکی و هورمون های جنسی زنانه را نشان دهد. و نشان از باروری و سلامتی زن باشد.

زنان نیز به فرم های مردانه و شکل بدن V شکل، کمر باریک و باسن کوچک و بازوهای بزرگ علاقه مند هستند. آنها به عطرهای بدن مرد حساس هستند و از این طریق برانگیخته می شوند و به تغییرات ظریف صورت که نشان دهنده میزان بالای تستوسترون است عکس العمل نشان می دهند.

نمایش تسلط مردانه، توانایی مردان در جلب توجه و تأثیرگذاری بر سایر مردان، نیز به عنوان سیگنال هایی تشخیص داده می شوند که می توانند باعث شوند مردی در رقابت با سایر مردان موفق شود. اما زنان در کنار نشانه های جسمی به نشانه های دیگری مثل تحصیلات مرد، آرزوهای شغلی، استعدادها و وضعیت مالی او نیز توجه می کنند. این موارد به عنوان نشانه هایی از وضعیت حال یا وضعیت احتمالی آینده و توانایی وی در حمایت از خانواده شناخته می شوند.

اینها بعد از اولین ملاقات، جزئیاتی هستند که باعث می شوند ملاقات ها تداوم پیدا کنند و به عشق تبدیل شوند.

ممکن است شما بگویید قرن بیست و یکم است. بعد ما در هنگام ملاقات از “علائم باروری و وضعیت” شغلی صحبت کنیم؟ جواب منفی است. باید بدانید که هم اکنون عصر، عصر اینترنت است و شما به راحتی این اطلاعات را به دست خواهید آورد. مردم می توانند از طریق مشاهده عکس پروفایل یک فرد و یا مشاهده اطلاعات او آنچه را که می خواهند درک کنند. وقتی زنان شغل مناسبی داشته باشند، وضعیت مالی یک مرد برایشان مهم تر می شود. در واقع آنها به دنبال مردانی خواهند بود که از آنها بالاتر باشند.

از همسر آینده خود چه می خواهید و دوست دارید چگونه باشد

معمولا همه ما در پاسخ به این سوالات پاسخ یکسانی می دهیم. کسی که دلسوز، مهربان، صمیمی و، قابل اعتماد باشد، کسی که مرا دوست داشته باشد و برایم ارزش قائل باشد، نیازهای مرا بر طرف کند و حس شوخ طبعی داشته باشد. اما وقتی در اولین روز با کسی روبرو می شویم همه شرط ها خاتمه می یابد.

البته، ما استانداردهای کیفی خود را در ذهن نگاه خواهیم داشت، اما اکنون بیشتر به اطلاعات زمینه ای توجه می کنیم، و از این طریق به تفسیر اخلاقیات و ویژگی های طرف مقابلمان می پردازیم. ما می خواهیم که او با ما صمیمی باشد اما این موضوع فعلا چندان ذهنمان را درگیر نمی کند. ما می خواهیم او تحصیل کرده و دلسوز باشد. اما اکنون، باید تصمیم بگیریم که ویژگی های او را چگونه دسته بندی کنیم.

آیا ما حاضریم یکی از این ویژگی ها را به نفع دیگری کنار بگذاریم ؟ البته، ما کاملاً آگاه هستیم که وارد یک پروسه دوستیابی شده ایم و لذا به محاسبه ای دقیق “ارزش” خودمان به عنوان یک شریک عشقی نیاز داریم و باید شرایط خود و طرف مقابلمان را به دقت ارزیابی نماییم. رقابت در عرصه دوستیابی چقدر شدید است؟ انتخاب های موجود چقدر مناسب هستند؟ چقدر احساس تنهایی و ناامیدی می کنیم؟ اینها چیزهایی هستند که قبل از وارد شدن به یک رابطه دوستانه باید به آنها پاسخ دهیم.

اما حتی اگر یک کاندید خاص همه خصوصیاتی را که از شریک زندگیمان می خواستیم داشته باشد، باز هم یک موضوع دیگر مطرح می شود. اینکه ما تا کسی را دوست نداشته باشیم با او ازدواج نمی کنیم. به گفته ما، برخی از احساسات هیجانی و فعل و انفعالات شیمیایی، احساس عاشقانه را در ما برانگیخته می کنند. و این فرایند عاطفی داغ بر داوری سرد ما از مناسب بودن طرف مقابل تأثیر بسزایی می گذارد. ما به اشتباه احساسات خود را به قضاوت های منطقی خود در مورد خصوصیات آنها نسبت می دهیم. نقص ها نادیده گرفته می شوند، در مورد خوبی ها اغراق می شود و الان دیگر برای قضاوت طرف مقابل خیلی دیر است چون ما عاشق شده ایم.

مرحله دوم: عاشق شدن

هنگامی که مردم عاشق شدن را توصیف می کنند، توصیفات آنها به نحو بسیار چشمگیری مشابه هم هستند، حتی اگر بعضی اوقات کمی مضطرب به نظر برسند اما: احساس شور و اشتیاق، وسواس و تملک، در همه کسانی که عاشق شده اند به وضوح قابل مشاهده است.

شما احساس راحتی می کنید زیرا بدنتان موادی مانند آمفتامین را آزاد می کند که برانگیختگی جسمی و عاطفی تان تاثیر خواهد شد. اثرات توهم زای خفیفی نیز قابل مشاهده است که باعث- ایده آل جلوه دادن معشوق و نشان دادن او به عنوان یک فرد منحصر به فرد و خاص می شود.

اعتقاد شما بر این است که این عشق تا ابد ادامه خواهد داشت. گاهی اوقات شروع عشق بسیار ناگهانی است البته این امر بیشتر در مردان صدق می کند تا زنان. برای دیگران، روند عاشق شدن کندتر است. شما احساس می کنید که در ابرها هستید و قلبتان از شدت عشق در حال منفجر شدن است.

شما احساس غرور و افتخار می کنید و همه نکات مثبت را در وجود معشوقتان می بینید.

شما احساس می کنید همان کسی که از دوران نوجوانی به دنبالش بوده اید را یافته اید و این همان عشقی است که فروید آن را به عنوان یافتن نیمه گمشده تعبیر می کند.

عشق رمانتیک در مراحل اولیه خود نه تنها به عنوان پاداشی برای مغز در نظر گرفته می شود بلکه باعث فعال شدن بخش هایی از مغز می شود که با اختلالات وسواس-اجباری همراه می باشند. این امر باعث می شود که ما مدام از نظر عاطفی و جنسی به محبوب خود فکر کنیم.

شما مجذوب منحنی لب پایین او، شیب بینی، طرز بلند شدن او از صندلی، راه رفتن متمایزش و چیزهایی که فقط به معشوقتان تعلق دارند می شوید.. شما می خواهید با او باشید و همه چیز را در مورد ش بدانید.

صمیمیت

انسان پس از شیرخوارگی، در هیچ کدام از مراحل زندگی اش چنین صمیمیتی را تجربه نخواهد کرد. پس از طی دوران کودکی، صمیمیت جسمی با والدین کاهش می یابد.

ما یاد می گیریم که فاصله خود را از دیگران حفظ کنیم – به مدت طولانی به افراد خیره نشویم، و تماس جسمی را در محدوده فرهنگی محدود نماییم. اما در فرایند عشق همه چیز برعکس می شود – نگاه طولانی، بوسه، برهنگی، لمس عاشقانه و تماس جنسی تمام این مرزها را از بین می برد. تماس شکم به شکم، اینکه فردی تمام بدن شما را لمس کند در پیوند عاشقانه از اهمیت بسزایی برخوردار است.

صحبت های روزانه، به اشتراک گذاشتن اطلاعات مختلفی در مورد خود، زمینه ایجاد صمیمیت بیشتر را فراهم می آورد. صدای شما برای او نرم تر و لطیف تر می شود. به تدریج خود کلمات اهمیت کمتری پیدا می کنند. ما با صحبت های او تحریک می شویم. و همین امر باعث می شود که زوجین در کنار هم احساس امنیت کنند. چنین چیزهایی در یک رابطه عاشقانه باعث می شوند که بتوانید به مدت طولانی در کنار یکدیگر باقی بمانید.

مرحله سوم: وابستگی تمام عیار

“گرفتار شدن” در دام عشق در نهایت باعث می شود که به یک عاشق تمام عیار تبدیل شوید. مغز شما به مواد شیمیایی “عشق” عادت می کند. اکسی توسین و وازوپرسین، آندورفین های به وجود آورنده وابستگی، کنترل شما را به دست می گیرند.

احساس شما اکنون به صورتی است که تنها در کنار معشوقتان احساس امنیت می کنید، این احساس باعث ایجاد حس خویشاوندی و همراهی شده و باعث می شود که شما و معشوقتان از هم مراقبت کنید – مشابه این امر با اندکی تفاوت در دوستی اتفاق می افتد. چنین نشانه هایی سرآغاز دلبستگی هایی هستند که پیوندهای طولانی مدتی را در بین انسان ها به وجود می آورند.

این پیوند یا دلبستگی جدید به نوعی با دلبستگی ای که شما در دوران کودکی با والدین خود داشتید مشابهت دارد. همانطور که عشق والدینتان در دوران کودکی پناهی برایتان بود و باعث اطمینان خاطرتان می شد عشق به معشوقتان نیز به پناهگاهی برای شما تبدیل خواهد گردید.

البته اینکه در عشق چگونه عمل می کنید و تا چه حد باعث اطمینان خاطر طرف مقابلتان می شوید نشان می دهد که رابطه عاشقانه شما تا چه حد دوام خواهد داشت و تا کی در کنار هم باقی خواهید ماند.