«رحیم قمیشی» در کانال شخصی خود نوشت:
آقای تاج‌زاده کاندیدای محترم ریاست جمهوری!
با سلام و احترام
امروز اتکای شما به پیروزی در انتخابات، همان طیفی از جوانان، بانوان و اساسا مردمی است که شرکت در انتخابات را تنها گرم کردن تنور انتخاباتی می‌دانند که فردای انتخابات، نظام با استناد به آمار آن، طرفداران و تایید کنندگانش را می‌شمارد!
در حالی که ممکن است بسیاری از رأی دهندگان هیچ علاقه‌ای به این سیستم نداشته باشند.
آنها نمی‌خواهند رأیشان به خاتمی، به میرحسین، به روحانی و فردا به تاج‌زاده چنین تعبیری را در ذهن آقایان و یا جهانیان پدید آورد. چه تدبیری در این زمینه کرده‌اید؟
در هوش بالای سیاسی شما در کنار دلسوزی و تعهدتان به ایرانی آباد و آزاد شکی نیست، اما پاسخ به پرسش بالا و پرسش‌های زیر مرا امیدوار می‌کند تا تصمیمم را برای شرکت نکردن در انتخابات تغییر دهم، شاید!
۱- اگر در نیمه شب پس از انتخابات، اعلام کردند رقیب شما ۶۳ درصد آرا را به‌دست آورده و مجموع رأی شما کمتر از آرای باطله بوده، در حالیکه می‌دانید چنین نبوده، شورای نگهبان باید به شکایت شما رسیدگی کند، راهپیمایی ممنوع است، اعضای ستادتان را دستگیر کرده‌اند و قبل از تایید انتخابات و رسیدگی به شکایات مقامات همه دارند به رقیب شما تبریک می‌گویند.
چه تدبیری برای آن اندیشه‌اید؟
۲- آقای تاج‌زاده، امروز که مسئولیت ندارد آدم خوبی است، آیا پس از گرفتن مسئولیت همین آدم خواهد بود؟
شعاری نخواهیم پاسخ بدهیم؛ یقینا خیر!
چه تدبیری دارید بعد از انتخاب شدن با هزاران توجیه و وسوسه باز هم مصلحت نظام بر خواست مردم اولویت پیدا نکند؟
ما تنها امیدمان وارستگی فعلی شما نمی‌تواند باشد، ما یاد گرفته‌ایم همه انسان‌ها در معرض خطا هستند. چطور به شما اینکه خیانت نمی‌کنید اعتماد کنیم؟
۳- کشور با یک فرد نه نجات پیدا می‌کند نه حتی تغییر می‌کند. توان یک فرد ولو در قامت رئیس‌جمهور بسیار کمتر از آنست که بخواهد اندکی مردمِ سختی کشیده را دلگرم کند. آیا انتظار دارید مردم به شخص تاج‌زاده رأی بدهند؟ حتی با ارائه برنامه‌هایی جامع. آیا این به یک دیکتاتوری جدید نمی‌انجامد؟
هیأت همراه شما، حزب حامی شما، شخصیت‌های مردمی حامی شما کدامند؟ آیا حق مردم نمی‌دانید از حال، معاون اول شما، و حداقل نام ۱۰ تن از وزرای پیشنهادی و مهم‌تان را بدانند؟
۴- شما می‌خواهید نظامیان از اقتصاد و سیاست کنار رفته و به پادگان برگردند.
فرمانده کل قوا به آنها دستور می‌دهد در سیاست و اقتصاد و فرهنگ و روابط بین‌الملل فعال‌تر از قبل باشند. شما به عنوان رئیس جمهور چه کار می‌کنید؟
چه کار می‌توانید بکنید!؟
۵- همه وزرای پیشنهادی شما را مجلس اقلیتی فعلی رد می‌کند. گزینه‌های بعدی‌تان هم رد می‌شوند، چه کار خواهید کرد؟ آیا با این ترتیب کشور آشفته‌تر از قبل نخواهد شد؟
۶- می‌خواهید با آمریکا و اروپا رابطه حسنه برقرار کنید، سفارت امریکا را هم باز کنید تا مثل دو‌کشور قدرتمند و البته با اختلاف، روابط مثبت داشته باشیم.
طبق قانون اساسی تعیین سیاست‌های کلی نظام و خط مشی روابط خارجی با رهبری است. ایشان اجازه مذاکره هم نمی‌دهند چه رسد به توافق و ایجاد رابطه. چه تدبیری دارید تا اهدافی را که قول داده‌اید به پیش ببرید؟
۷- در طول سی یا چهل سال گذشته کارتل‌های بسیار قدرتمند اقتصادی در ایران پدید آمده‌اند که تحت نظر دولت نیستند، و گویا سهم بالای ۵۰ درصدی در اقتصاد کشور دارند. این کارتل‌ها تصمیم می‌گیرند با شیوه تنش اقتصادی وضع مردم را بدتر از گذشته کنند. چه تدبیری دارید تا بتوانید جلوی آنها را بگیرید.
آیا می‌توانید بنیادها، آستان‌ها، قرارگاه‌های اقتصادی و شرکت‌های وابسته به قدرت‌های موازی خود را “ملی” کنید؟
۸- آخرین پرسش
شما نه می‌توانید قانون اساسی را تغییر دهید، نه شورای نگهبان را عوض کنید، نه رفراندوم برگزار کنید، نه انتخابات زود هنگام مجلس جدیدی برگزار کنید، نه واکسن وارد کنید، نه با کشورهای بزرگ وارد گفتگو شوید، نه نیروی انتظامی را بگویید مخالفین‌تان اجازه راهپیمایی دارند و نباید ممانعت کند، نه قوه قضاییه قبول می‌کند منتقدین شما را زندان نبرد، حصر نکند، نه اجازه سرمایه گذاری خارجی را می‌دهند و نه حتی اجازه دارید از صدا و سیما به‌طور زنده با مردم صحبت کنید و همچنان رئیس جمهور هستید و مثلا ۸۰ درصد مردم ضمن تایید ناخواسته نظام، به شما رأی داده‌اند!
آیا خودتان به خودتان رأی می‌دهید!
برای شرایط فوق چه تدبیری دارید؟
متشکر می‌شوم پاسخ به پرسش‌های فوق را قبل از تایید از سوی شورای نگهبان بدهید، تا مردم، هم قانع شوند و هم بدانند واقعا انقلابی اتفاق افتاده و افرادی با چنین دیدگاه‌هایی باز امکان مشارکت در انتخابات و تایبد از سوی شورای نگهبان را پیدا کرده‌اند.
موفق باشید.
انتهای پیام
∎