اعتمادآنلاین| حسین امیرعبداللهیان، دستیار ویژه رئیس مجلس در امور بینالملل در گفتوگو با نشریه مسیر (دی99) مطرح کرد: سردار سلیمانی هم سیاستمدار بود و هم یک دیپلمات حرفهای. صورتجلسات دهها جلسه ایشان با ما بهعنوان تیم مذاکرهکننده ایران با آمریکا در بحث عراق موجود هست که نشان میدهد وقتی میخواستیم برای مذاکره سهجانبه ایران، آمریکا و عراق به بغداد برویم (در سال 1386) سردار سلیمانی چه توصیههایی داشتند. رهبر انقلاب مسئولیت آن مذاکره را به سردار سلیمانی سپرده بودند.
سردار در عراق، فلسطین، افغانستان، لبنان و سوریه تجربه داشت و مثل کسی که دهها مذاکره را مدیریت کرده، تجربیاتش را منتقل میکرد. درواقع، حیطه دانش او فقط نظامی نبود؛ دانش مذاکراتی هم بود. برخی از صبحتهای سردار در جلسه 13 مرداد 1386 با تیم مذاکرهکننده:
«در شیوه بیان، در مذاکرهی سهجانبهی ایران، عراق و آمریکا در بغداد باید برای آمریکاییها، اول بحثها را از بعد فلسفی و نظری مطرح کنیم.»
«شما باید برای این که آمریکاییها خوب بفهمند، اول بگویید القاعده چیست؛ چگونه پیدا شد، نحوه برخورد ما با القاعده چگونه است. باید به آمریکاییها بگویید گروهک منافقین چگونه شکل گرفت، چه تفکر و ایدئولوژیی خطرناک و التقاطی دارند و در این سالها چه اقداماتی علیه مردم ایران و عراق انجام دادهاند.»
«بدون توجه به رفتارشناسی مذاکره با آمریکا، نباید برداشت منفی یا مثبتی از مذاکره داشته باشید.»
«در مفاهیم، گاهی آمریکاییها الفاظی را بهکار میبرند که در ظاهر به معنای توافق است، ولی ما را دچار مشکل میکند. دقت داشته باشید واژههایی که آنها بهکار میبرند، برخیشان واژههای فریبنده است، ظاهر مثبتی دارد اما کُنه و جوهره لفظی که بهکار میبرند مفهوم منفی دارد.»
«بدانید، آمریکاییها در مذاکره، موضوعی را جا میاندازند و بعد تلاش میکنند کاری کنند که شما در آن مذاکره عصبانی بشوید.»
«توجه داشته باشید تیمی که تشکیل شده، تیم کارشناسی است. این، برای آمریکاییها و عراقیها به این معناست که وقتی ما مذاکره در سطح کارشناسی را پذیرفتهایم و میخواهیم بحثهای ریز سیاسی-امنیتی بکنیم؛ پیامش این است که ایران، مذاکرات را جدی گرفته و ما با طرف آمریکایی شوخی و بازی نداریم.»
«ما بنا نداریم در مذاکره با آمریکاییها همه بحثها را روی میز پهن کنیم. باید مراقبت کنید مباحث، موضوع به موضوع مطرح شود و به نتیجه برسد و سپس جلو برویم. آمریکاییها روششان این است که شما را وادار میکنند همه موضوعات را روی میز بریزید و همه موضوعات را زخمی میکنند و در هیچ موضوعی جز موضوعی که موردعلاقه خودشان است حاضر نیستند که توافق بکنند.»